Interview "Een grote eer om kapitein van Zenit te zijn"
Foto: © SC
Zenit-verdediger Nicolas Lombaerts geniet momenteel met familie en vrienden van een welverdiende vakantie in België. Aan de vooravond van zijn oefenstage met Zenit werd voetbalkrant.com vriendelijk uitgenodigd ten huize Lombaerts voor een openhartige babbel.
De lange Russische winterstop zorgt ervoor dat Lombaerts de feestdagen kan doorbrengen in België. “Hoezo vakantie? Doordat ik maar een beperkt aantal weken in het land ben, is er van vakantie geen sprake”, lacht de Zenit-kapitein. Toch nam hij ruim de tijd voor voetbalkrant.com om te praten over Zenit, de Rode Duivels, het naderende WK en zijn toekomst. Tsaar Nicolas voelt zich in zijn sas in Sint-Petersburg, zoveel is duidelijk.
Vandaag deel 1/3: Het leven als voetballer in Rusland.
Door Leander Mespreuve
Goeieavond Nicolas, eerst en vooral de beste wensen voor het nieuwe jaar. Wat mag ik je wensen voor 2014?
“Als ik fit kan blijven dit jaar zal ik al zeer tevreden zijn. De rest volgt vanzelf, maar ik hoop natuurlijk veel speelminuten te kunnen maken in Brazilië.”
Ondertussen wat kunnen genieten van de rust?
“We kregen ongeveer een maand vrij van de club. Na de laatste Champions League wedstrijd tegen Austria Wien vertrok ik met mijn vrouw naar de Malediven om er even te ontspannen. In het terugkeren zijn we nog even gestopt in Doha.”
“Zondag (12/01) vlieg ik opnieuw naar Rusland, want binnenkort vertrekken we op stage naar Qatar. Daarna volgen nog twee stages: Een in Tel Aviv en een nog onbekende stage. We moeten klaar zijn voor de wedstrijd tegen Dortmund op 25 februari.”
Je zit nu sinds 2007 in Rusland, hoe bevalt het leven in Sint-Petersburg?
“Ik denk dat de meeste mensen een verkeerd beeld hebben van Rusland. Akkoord, er zijn veel steden waar ik liever niet zou wonen, maar in de grote steden is het leven bruisend. Sint-Petersburg is bovendien de meest Europese stad van Rusland. Onderschat deze stad niet, er valt meer te beleven dan pakweg Brussel of Antwerpen. Maar ook in steden als Kazan, Rostov en Moskou is het aangenaam vertoeven.”
Je woont dan ook in het centrum van de stad?
“Ik huur met mijn vrouw een appartement in het centrum van de stad, op tien minuten van Nevsky Prospect, zeg maar de Champs Elysées van Sint-Petersburg. Ook het oefencomplex ligt op een boogscheut van mijn verblijfplaats. Over de locatie kan ik zeker niet klagen.”
“We hebben bovendien beiden veel Russische vrienden, maar zeker ook Vlamingen die uitgeweken zijn. Het is altijd leuk om even je moedertaal te kunnen spreken. Het zijn kleine dingen waar ik zeker van kan genieten.”
Je kwam bij Zenit terecht via Dick Advocaat, die haalde je na het EK 2007 naar Rusland. Geen evidente keuze toen?
“Het was inderdaad een stap in het onbekende, ik heb er lang over getwijfeld en andere opties bekeken. Met Dick Advocaat had de ploeg net een toptrainer aangesteld, bovendien kwam hij me persoonlijk halen na mijn geslaagd EK bij de beloften. De ploeg stond aan de leiding toen ik toekwam en we werden later op het jaar kampioen.”
“In het leven moet je wat geluk hebben, en op het goede moment opgemerkt worden. Zonder dat EK zat ik waarschijnlijk nu niet bij Zenit.”
“Zonder het EK voor beloften zat ik waarschijnlijk niet in Rusland.”
En toen kwam die knieblessure roet in het eten gooien?
“Ik herinner me het nog levendig. De Uefa-Cup wedstrijd tegen Villarreal in februari 2008. Ik kwam voor een vrije trap mee naar voor geschoven. Op het moment dat ik omhoog spring, word ik geraakt door doelman Diego Lopez (huidig doelman van Real Madrid, nvdr). Ik was volledig uit balans en kwam met mijn been rond de paal op de grond terecht. Een gescheurde kruisband was de harde diagnose.”
“Tot op vandaag word ik nog steeds bedankt voor de actie. Toch een positief kantje aan mijn blessure”
“Toch is er ook een positief kantje aan dit verhaal. Uit die fase scoorden we namelijk de winning-goal, waardoor we ons kwalificeerden voor de volgende ronde. Later op het jaar wonnen we de Uefa-Cup. Tot op vandaag word ik nog steeds bedankt door Zenit-supporters voor deze actie. Dat doet me wel iets.”
Je bent kapitein van Zenit, dat bewijst toch dat je belangrijk bent voor het team, zeker met al de Russen in het team?
“In principe is Zyryanov kapitein, maar door zijn respectabele leeftijd speelt hij niet veel meer. Dit seizoen heb ik in quasi alle matchen de aanvoerdersband gedragen. Dit geeft uiteraard vertrouwen. Ik ben ondertussen goed ingeburgerd en lig goed in de spelersgroep bij de Russen. Ook coach Spalletti heeft blindelings vertrouwen in mij, hij weet wat hij aan me heeft. Ik zeg je: Het is een enorme eer om kapitein te zijn van Zenit.”
Wat voor coach is Spalletti eigenlijk? Goede motivator of ook een tactisch brein?
“Beiden, maar vooral tactisch is hij zeer sterk. Na elke match volgt een videoanalyse waarbij hij de spelers met hun fouten confronteert. Hij wijst ons op de fouten, maar belangrijker is dat hij steeds oplossingen weet aan te bieden. Dat is de grote kracht van onze coach.”
“Het grappige is dat hij uitsluitend Italiaans spreekt. Op training staan continu twee tolken klaar om alles te vertalen in het Engels en het Russisch. Ondertussen begrijp ik ook al Italiaans.” (lacht)
Hoe is de sfeer in de kleedkamer ondertussen?
“Op dit moment is de sfeer top, maar het klopt dat het vorig jaar wat minder was. De hele heisa met Denisov, Witsel en Hulk (grote loonverschillen zorgden voor wrevel binnen de groep, nvdr) hadden uiteraard zijn weerslag op de groessfeer, al moet ik zeggen dat de ergernissen meer naar het bestuur gericht waren. Deze zaak werd boven ons hoofd uitgevochten, maar de plooien zijn ondertussen glad gestreken. Er zijn geen problemen meer in onze kleedkamer.”
Spelers als Witsel en Hulk zijn weer in de armen gesloten , bedoel je dan?
“Kijk, het werd op de duur als een racistische kwestie opgevat door sommigen, maar het heeft geen zin om hier nog verder op terug te komen. Er zijn geen problemen in onze kleedkamer, het is een hechte groep. Je merkt wel aan beleving van de supporters dat een speler als Hulk een echte ster is. Ik heb daar persoonlijk geen problemen mee, hij scoort veel doelpunten voor ons en is een belangrijke speler, dat is het belangrijkste.”
Hoe is het eigenlijk met de infrastructuur gesteld in Zenit of in Rusland algemeen? Wanneer spelen jullie in de nieuwe tempel?
“Dat zal niet voor meteen zijn (lacht). Ze zijn al een hele poos bezig met de bouw ervan. Het probleem is dat niet Gazprom, maar de stad Sint-Petersburg de coördinatie van het stadion in handen heeft. Mocht Gazprom de eindverantwoordelijkheid dragen, speelden we al lang in een van de meest moderne stadions van Europa.”
“Het is werkelijk ongelooflijk wat de plannen zijn: volledig overdekt en zowel op het veld als in de tribune dezelfde temperatuur. Indrukwekkend is het zeker, ten laatste in 2016 zouden de werken moeten voltooid zijn. Alles moet klaar zijn voor de Confederations Cup in 2017. (De officieuze aftrap van het WK, nvdr).”
Dus nu is de infrastructuur nog wat verouderd?
“Wat het stadion betreft wel, maar onlangs werd een splinternieuw oefencomplex geopend, waar enkel de A-kern zijn oefensessies afwerkt. De gebouwen zijn uitgerust met modern apparatuur en het kunstgras zorgt voor steeds bespeelbare velden.”
“De jeugdploegen spelen even verderop, maar ook daar werd stevig geïnvesteerd in de jeugdwerking. Hopelijk kunnen we binnenkort enkele jonge talenten aan de A-kern toevoegen. Iets wat hier lang geen sinecure was.”
De verre verplaatsingen moeten toch ook hun tol eisen?
“Dat is inderdaad een minder leuk aspect. Elke verplaatsing gebeurt met het vliegtuig. Gemiddeld vliegen we per wedstrijd drie à vier uur. Dan vertrekken we de dag voordien, maar na de wedstrijd keren we onmiddellijk terug naar huis.”
En nog nooit onveilig gevoeld bij een uitwedstrijd? In Grozny of Dagestan bijvoorbeeld?
“De veiligheidsmaatregelen zijn enorm scherp in deze gebieden, om de haverklap staat een militair gewapend met een kalashnikov de straat te bewaken. De moslimterroristen zitten daar bij wijze van spreken verscholen in de heuvels, dus enige voorzichtigheid is toch op zijn plaats.”
“De laatste wedstrijd in Grozny zal me altijd bijblijven. De buschauffeur reed zo traag dat we bijna te laat op de wedstrijd waren. Zoiets gebeurt enkel hier.”
“Toch zal de laatste wedstrijd in Grozny me altijd bijblijven. Uitzonderlijk vertrokken we de dag zelf, omdat het enige deftige hotel in Tsjetsjenië nog niet hersteld was van een brand.”
“De wedstrijd begon om 13u30, maar doordat de buschauffeur opvallend (lees: expres) traag van de luchthaven naar het stadion reed, waren we pas een half uur op voorhand ter plaatse. Zoiets kan enkel daar gebeuren, het is een ervaring op zich. Gelukkig had de scheidsrechter het verstand om de aanvang van de wedstrijd op te schuiven.”
“Grozny is ondertussen volledig gemoderniseerd, in tegenstelling tot Anzhi Makhachkala. In Dagestan is er veel minder beveiliging en is het in principe gevaarlijker. Maar nogmaals, als voetballers worden we goed beschermd.”
En de ambitie dit jaar is en blijft de titel?
“Uiteraard, zeker door de vroegtijdige bekeruitschakeling tegen een derdeklasser is de titel prioriteit. We staan nog steeds aan de leiding, ondanks de mindere prestaties van de laatste weken. Met vier ploegen uit Moskou in de top-5 is de onderlinge concurrentie uitzonderlijk groot. Vooral de wedstrijden tegen Spartak Moskou zijn bijzonder intensief. Er zijn maar twee matchen per jaar die voor onze supporters absoluut moeten gewonnen worden.”
“De sfeer in Russische topmatchen is uniek. Bengaals vuur zorgt voor iets speciaals, jammer dat dit in Europa verboden is. Vooral de matchen met aartsvijand Spartak Moskou kunnen maar beter gewonnen worden.”
“Deze wedstrijden zijn voor onze supporters van groot belang. Er hangt ook altijd een aparte sfeer in en rond het stadion bij zo’n topmatchen. Ook het bengaals vuur geeft een extra dimensie aan deze wedstrijd. Jammer dat dit in Europa verboden is, want het creëert een unieke sfeer, als het binnen de perken blijft natuurlijk.”
Je scoorde in de laatste competitiewedstrijd de winning-goal, moet deugd gedaan hebben?
“Het was inderdaad lang geleden. Normaal scoor ik enkele doelpunten met het hoofd per jaar, maar dit keer was het lang geleden. En dan nog op assist van Witsel. Het was een heerlijk gevoel!”
Heeft hij zich een beetje aangepast in de groep?
“Axel is absoluut geen moeilijk jongen, eerder timide. Het is bijlange geen druktemaker en komt met iedereen overeen. Doordat hij de Portugese taal machtig is, kan hij goed communiceren met gasten als Hulk en Danny. Dat vergemakkelijkt zijn integratie natuurlijk ook.”
De lange winterstop speelt toch zeker niet in jullie voordeel in de Champions League?
“Dat klopt, drie maanden zonder officiële match is eigenlijk te lang. Op stage hebben we veel oefenwedstrijden gepland, maar uiteraard is dit niet hetzelfde als een wedstrijd met inzet. De eerste wedstrijd met inzet is het CL-duel tegen Dortmund. Gelukkig is de eerste wedstrijd thuis, wat in ons voordeel moet spelen. Persoonlijk kijk ik uit naar de strijd met Lewandowski.”
“We proberen onze tegenstander te verrassen in de vrieskou, het veld en onze twaalfde man, veel ploegen komen hier bedrogen uit. We moeten geloven in eigen kunnen. Vorig jaar konden we Liverpool uitschakelen in de Europa League na de winterbreak, in voetbal is nu eenmaal alles mogelijk.”
Maandag deel 2 van het interview: Zijn positie binnen de Rode Duivels en het naderende WK.
Schrijf je nu in voor de Voetbalkrant nieuwsbrief