Anderlecht wint op het veld van Charleroi op speeldag 18

Twee! Da's het aantal kansen dat Charleroi en Anderlecht onder hun beidjes wisten bij elkaar te voetballen. Volgens ons zijn er een paar die afgelopen weekend niet van de kroketten konden afblijven. Want het was niet echt entertainment dat ze ons in het Stade du Pays de Charleroi voorschotelden. 

Debast geblesseerd

Anderlecht deed hetzelfde als woensdag tegen Genk. Maar hoe zet je druk op een ploeg die de bal eigenlijk niet wil? Charleroi speculeerde op de counter en had voor de rest beroep gedaan op 'cementwerken Mazzu' om Anderlecht uit de zestien te houden. Straffe mortel hoor, want voor elke aanvaller van paars-wit stonden er twee verdedigers te wachten. En de kwaliteit om die uit te schakelen was niet aanwezig.

Over die kansen: Amuzu - redelijk dramatisch - gaf Nkuba vrije baan, maar die stuitte op Verbruggen en op de 35ste minuut kopte Heymans  rakelings naast de kruising. Wat er nog meer te vertellen viel? Wel, de verbannen Ultra's van Charleroi vierden buiten het stadion al Nieuwjaar met een vuurwerkshow die wel wat geld gekost zal hebben. Oh ja, en Zeno Debast blesseerde zich aan de enkel en moest van het veld geholpen worden. Tot daar het gebeuren in de eerste helft. Tweede kerstdag op Mambourg was geen feestje.

Onzichtbare aanvallers

Hadden we meer mogen verwachten van een duel tussen de nummers 12 en 13 in het klassement? Mogelijk niet, maar de namen spreken toch nog steeds tot de verbeelding. Charleroi was de betere ploeg en dwong het meeste gevaar af, maar de grootste kans was wel voor Amuzu. De afwerking was echter op het niveau van de rest van zijn match. Maar elke aanvaller van paars-wit deelde in de malaise. Verschaeren, Silva, Stroeykens... allemaal onzichtbaar.

Het waren de invallers die het forceerden. Raman zette de bal voor vanop rechts en Ait El Hadj liet héél slim lopen voor Amuzu. Die stuitte - hoe kan het ook anders? - eerst nog op Koffi, maar via Zorgane ging de bal toch nog tegen de netten. Anderlecht met de drie punten naar huis, maar hoe blij Brian Riemer met het geleverde spel zal zijn, valt nog af te wachten. Zonder wezenlijke versterkingen deze winter dreigt het immers nog een lang seizoen te worden. Of juist niet...