Anderlecht verloor op speeldag 3 van de Conference League van West Ham
Foto: © photonews
Anderlecht had 70 minuten lang eigenlijk alles onder controle en had zelfs een paar kansjes om zelf te scoren. Maar dan had David Moyes er genoeg van en de manager gooide zijn miljoenen spelers erin. Die maakten dan ook het verschil.
Anderlecht speelde zijn beste helft van het seizoen. Er stond een stevig geheel op het veld, met Diawara en Arnstad als uitblinkers. De twee hielden het middenveld onder controle en Verschaeren kon offensief proberen Silva te lanceren. Dat lukte enkele keren bijna, maar de beste mogelijkheid schoot de Portugees tegen ploegmaat Amuzu.
Aan de overkant waren er ook wel wat kansen te noteren, maar de grootste was voor Benrahma nadat Hoedt zijn tackle op de doorgebroken Bowen helemaal miste. De Fransman schoot onbegrijpelijk over. Nu begrijpen we waarom West Ham nog maar vijf keer gescoord heeft in de Premier League dit seizoen. Want ook de schoten van Antonio misten alle ritme.
Ondanks dat zat het dus goed in elkaar. Al kwam er wel weinig gevaar van de flanken. Amuzu geraakte zijn man niet voorbij en Murillo zit al weken in een serieuze dip. Na de rust bracht Mazzu Duranville in. Noodgedwongen, want Amuzu was geraakt aan de schouder na een toch wel smerige overtreding.
Die tweede helft had Anderlecht het een pak moeilijker. West Ham begon power play toe te passen en dan krijg je het moeilijk tegen een Engelse ploeg. Paars-wit kon de bal niet meer in eigen rangen houden en het leek erop alsof de tegenstander de lichtere jongens viseerde. Arnstad, Verschaeren en Ashimeru kregen heel wat tikken te verwerken.
Moyes vond het welletjes en tien minuten voor tijd wierp hij Paqueta, Scamacca en Rice er allemaal in. Respectievelijk 25, 27 en 72 miljoen waard. Hallootjes... En een tiental minuten later was het al prijs. Paqueta kreeg ruimte en speelde de bal in op Scamacca, die vreemd genoeg ineens helemaal alleen in de zestien stond. Hoedt stapte uit om Paqueta af te blokken, maar te laat. Best niet doen, want Scamacca twijfelde niet en legde de bal mooi aan de tweede paal binnen.
Silva leek toch nog de verdiende gelijkmaker te gaan scoren, maar Areola hield zijn kopbal met een geweldige reflex tegen.