De herst is net begonnen, de regen moet dus nog komen. En daarna komt er nog wat vorst. Jongens, dat veld van Anderlecht is nu al volledig naar de knoppen en het ergste moet nog komen. Er liggen in het naburige Pajottenland akkers die gladder liggen. Je zag alle spelers ermee worstelen.

Verschaeren als echte tien

Alle spelers? Nee, vreemd genoeg leek Yari Verschaeren zich ineens in zijn sas te voelen tegen Ferençvaros. De nummer 10 deed eindelijk wat van hem verwacht werd: verdelen en naar voor voetballen. Zonder twijfel speelde hij zijn beste helft van het seizoen. 

Anderlecht voetbalde ook wel wat kansen bij elkaar, maar het was nu niet dat ze ineens een goed geoliede aanvalsmachine waren geworden. De Hongaren zetten ook amper druk op de man in balbezit en wachtten in een dubbele gordel de aanvallers op. 

Edozie had eens een goed schot in huis en voor de rest waren het halve mogelijkheden. Amuzu had ook nog een paar goeie voorzetten, maar na 35 minuten mocht die na een sprintje alweer naar de kant met een hamstringprobleem. Die moeten er intussen ook uitzien als een uitgedroogde elastiek. Hoeveel keer heeft hij daar nu al een probleem mee gehad?

Edozie neemt wraak op rechtsachter

Er was beterschap te zien hoor, maar 't zal nog lang duren vooraleer Anderlecht de tegenstander in België van de mat speelt. De aanvallende lijnen zijn moeilijk erin te pompen als Dolberg op dat eiland blijft staan. Gilligan had verdorie meer uitzicht op ontsnapping. 

Het was uiteindelijk de beste man op het veld die het verschil maakte. Op het uur legde Stroeykens breed voor Verschaeren en die plaatste het leer subtiel in één tijd in de verste hoek. David Hubert dacht een driedubbele wissel door te voeren, maar wachtte daar nog even mee.

Goeie beslissing zo bleek vijf minuten later. Edozie, die door rechtsachter Butka al een paar keer onder de graszoden was gestoken en onbegrijpelijk nog geen geel had, beging deze keer een fout op de vaardige Engelsman in de zestien. Penalty!

Dolberg achter de bal en die doorbrak zijn droge periode met een perfect schot in de hoek. Anderlecht zeker van de zege op 20 minuten van het einde, want de Hongaren hadden nog niet echt een deftige kans weten te versieren. 

Toch nog bibberen

Tot vier minuten voor het einde van de reguliere speeltijd. Anderlecht stond toen al met tien na een héél lichte tweede gele kaart voor Angulo en moest het spel wat ondergaan. Een voorzet kwam, Coosemans leek makkelijk te onderscheppen, maar Simic kopte voor zijn neus in eigen doel. 

Dus toch nog bibberen voor Anderlecht, maar uiteindelijk bleek zelfs dat niet nodig, want Ferençvaros kwam daarna nog amper in de buurt van Coosemans. Die speelde ook wel heel goed het spelletje en rekte tijd alsof zijn leven ervan afhing. Een hoopgevende prestatie van Anderlecht, al moet ook de sterkte van de tegenstander in rekening gebracht worden.