Een blik op... Celtic Glasgow

Celtic Glasgow, de enige Schotse club die er ooit in slaagde de Beker der Landskampioenen te winnen, straalt voetbal uit. The Bhoys, zoals de groenwitte formatie genoemd wordt, is de ploeg van de katholieken. Het mag dan ook geen verwondering wekken dat de klaver, symbool van het katholieke Ierland, zijn plaats heeft in het clublogo. Celtic heeft een van de trouwste supportersscharen ter wereld. Bij de verloren Uefacupfinale tegen Porto afgelopen voetbaljaar in Sevilla, waren liefst 80.000 supporters van Celtic meegereisd.

Boven Hadrianus’ Wall steken er maar twee ploegen bovenuit in de plaatselijke competitie. Celtic en de eeuwige protestantse rivaal uit Ibrox, de Glasgow Rangers. Celtic werd opgericht door Broeder Walfrid in de East End van Glasgow. De ploeg verzamelde de beste spelers uit de regio en speelde al van in den beginne tegen de blauwwitte aartsrivaal om de titel. Van toen al was de Old Firm een gevecht om de ploeg van Glasgow te zijn. Eerste sterren van Celtic waren Jimmy McMenemy en Jimmy Quinn. Beiden scoorden voor de Eerste Wereldoorlog aan de lopende band. De volgende grote generatie Bhoys kwam er met Jimmy McGrory. De man scoorde 397 keer in 378 wedstrijden. Later werd hij manager van de club om twintig jaar later in 1965 de fakkel door te geven aan de legendarische Jock Stein.

Jock Stein maakte van Celtic een succesformatie. In 1966 won hij voor het eerst in twaalf jaar nog eens de titel. Stein had een garde jongens samengesteld die allemaal in een straal van 50 km rond Parkhead (nu Celtic Park) waren geboren. De sterren waren Jimmy Johnstone, Bobby Murdoch, Bertie Auld, Billy McNeill en Tommy Gemmell. Ook in Europa maakte het spectaculaire vorderingen. Ze bereikten het jaar na hun titel de finale van de Beker der Landskampioenen bij hun eerste deelname. In Lissabon ontmoette Celtic het Internazionale van Helenio Herrera, de uitvinder van het Catenaccio . Inter Milaan kwam op voorsprong via Mazzola, maar Celtic vocht als een leeuw en scoorde verdiend twee keer tegen. Gemmell scoorde de gelijkmaker, Chalmers maakte vijf minuten voor tijd de 2-1. In het katholieke kamp van Glasgow kon de pret niet op. De toenmalig manager van FC Liverpool, de roemrijke Bill Shankly, stormde na het eindsignaal naar Jock Stein en zei hem: “Jock, you’re immortal.” Celtic Glasgow hield aan de comeback in Lissabon de bijnaam The Lisbon Lions over. In dat jaar pakte Celtic nog eens de titel, de beker en de league cup. 1967 staat dan ook met gouden cijfers in de geschiedenisboeken van groenwit.

Celtic zou nadien negen titels op rij pakken en in 1970 nog eens in de finale staan van de Europese kampioenenbeker. Toen bleek echter Feyenoord in San Siro met 2-1 te sterk voor Celtic. Daarna ontpopte zich een echte ster in Glasgow: Kenny Dalglish. Toch verliet hij vrij snel zijn groenwitte liefde om bij Liverpool Kevin Keegan te vervangen. Ook Jock Stein verliet de club. Hij koos voor een trainersavontuur bij Leeds en werd nog bondscoach van Schotland. De man stierf onfortuinlijk op de bank tijdens een wedstrijd van de nationale ploeg in het kader van de WK-voorronde. Het vertrek van twee belangrijke figuren was de start van een exodus. Celtic had het niet al te breed meer en spelers vertrokken. De Glasgow Rangers namen de leidersrol van hun rivalen langzaam maar zeker terug over.

Celtic zat begin de jaren ’90 werkelijk aan de grond. De club werd echter gered door een Canadees zakenman, Fergus McCann. Parkhead Stadium werd gerenoveerd tot de schitterende arena die het nu is en onder de Nederlandse manager Wim Jansen pakte het in het seizoen ’97-’98 voor het eerst in tien jaar de titel. Voor de trots van Celtic misschien de belangrijkste ooit want op die manier verhinderde het de Rangers de tiende titel op rij te pakken en zo het record van Jock Stein (negen titels) te verbeteren.

De meesterzet van Celtic de afgelopen jaren was de aankoop van de Zweedse doelpuntenmachine Henrik Larsson. Dankzij zijn doelpunten bleef Celtic aan de top meedraaien ondanks een rist van ongeschikte managers die in Parkhead de revue passeerden. Met Martin O’Neill was het wel raak. Sindsdien vallen de groenwitten niet meer te stoppen en kon het de Rangers weer naar de kroon steken. Vorig seizoen werd de Uefacupfinale gehaald maar in Sevilla toonde Porto zich de betere na verlengingen. Larsson scoorde de twee Schotse doelpunten.

De ploeg van nu wordt dus geleid door Martin O’Neill en hij speelt meestal in een 3-5-2-opstelling. In doel staan afwisselend Magnus Hedman en Robert Douglas. O’Neill roteert ook bij zijn doelmannen, al keept Douglas vaak in de belangrijkste wedstrijden. Achteraan staan onze landgenoot Joos Valgaeren (vaker geblesseerd dan dat hij aan spelen toekomt), Stanislav Varga (Tsjech die afgelopen seizoen overkwam van het in Engeland gedegradeerde Sunderland) en Bobo Balde (een serieuze rots in de Schotse branding). O’Neill kan ook opteren voor de Zweed Mjällby maar die valt op dit ogenblik uit de boot. Op het middenveld spelen de Fransman Didier Agathe op rechts, de ex-international van Schotland Paul Lambert, de Bulgaarse draaischijf Stilian Petrov, de Noord-Ierse international Neil Lennon en de volgens O’Neill andere sleutelspeler, Alan Thompson op links. Vooraan staan in principe Chris Sutton (ex-Chelsea) en de onvermijdelijke Zweed Henrik Larsson. O’Neill kan ook opteren voor de vlotscorende John Hartson (ex-West-Ham, ex-Coventry en ex-Wimbledon). Verder is het vooral uitkijken naar het 22-jarige supertalent Liam Miller (22) die aanvoerder is van de Ierse beloften. Die krijgt steeds vaker invalbeurten van O’Neill.

Meer informatie:

Stadion: Celtic Park (60.832 plaatsen)
Kleuren: groen en wit
Voorzitter: Brian Quinn
Trainer: Martin O’Neill
Erelijst: 38 keer landskampioen, 31 keer bekerwinnaar, 12 keer de League Cup en 1 keer de Beker der Landskampioenen/Champions League (1967)
Laatste confrontatie met een Belgische club: Celtic Glasgow – Germinal Ekeren (2-0, 1-1 – Uefacup 1991-1992)
Laatste confrontatie met RSC Anderlecht: eerste ontmoeting
Officiële website: http://www.celticfc.net