Seizoensanalyse Heusden-Zolder
Foto: © SC
Word fan van KBHZ! 10
Het sprookje van Heusden-Zolder in de hoogste afdeling duurde welgeteld één seizoen. Maar gisteren (17 mei 2004) gaf de clubleiding een duidelijk signaal dat de West-Limburgse club ambitieus is en opnieuw naar eerste klasse wil. Een voorstel van zusterclub Racing Genk om de volledige sportieve leiding over het A-elftal te verkrijgen, werd van tafel geveegd. KHZ verlaat het Fenix Stadion en speelt volgend seizoen in de tweede afdeling te Beringen of opnieuw aan de eigen Noordberm. De club zal werken met een budget van maar liefst twee miljoen euro, hoopt Luc Nilis als Technisch Directeur aan te trekken en is van plan een hoop belangrijke spelers te behouden. Voorzitter Husson laat er dus geen gras over groeien.
Heusden SK promoveerde tijdens het seizoen 1995-1996 van 1ste provinciale naar bevordering. In het seizoen 2002-2003 won het de eindronde in de tweede klasse en schreef het geschiedenis. K.Heusden-Zolder SK huurde een heel aantal spelers van Genk en vulde die aan met eigen materiaal. Vanaf de eerste speeldag was het duidelijk dat het moeilijk zou worden voor Heusden-Zolder. Het startte met een 0-0 tegen Cercle Brugge, maar erger was dat Anders Nielsen al in de allereerste minuten van die partij uitviel. Hij zou pas terugkeren op de 31ste speeldag, uit bij Standard Luik. KHZ speelde in het Fenix Stadion, stelde een rits aan Genkies op en werd al snel bekeken als het lelijke eendje uit de hoogste afdeling. Het lokte bovendien slechts 5.000 fans gemiddeld in het gigantische stadion van Racing Genk. De media speelde hier handig op in, liet vaak foto’s en beelden van lege tribunes zien, schilderde Heusden-Zolder af als een team zonder stadion, spelers en supporters. Maar ze vergaten dat dit sympathieke clubje op een fantastische manier de sprong van de provinciale reeksen naar het hoogste niveau had gezet. Dit was sport pur sang, met die heerlijke gemoedelijke, amateuristische maar o zo natuurlijke belevenis. De groenhemden liepen op de mat van het Fenix Stadion. De fans die het allemaal meemaakten konden het nauwelijks geloven. Racing Genk kwam pas een eerste keer op de proppen tijdens het promotiejaar in de tweede klasse. Toch leek het alsof Racing aan alles meegeholpen had wat Heusden-Zolder ooit had bereikt.
Heusden-Zolder kende een zware start van de competitie. Het slaagde er pas in op de 7de speeldag z’n eerste doelpunt te scoren, notabene thuis tegen Anderlecht. Toch werd toen al gefluisterd dat KHZ aardig voetbal speelde, alleen het nodige geluk ontbrak. Op de 10de speeldag zette het team zich dan voor het eerst echt op de Belgische voetballandkaart. Balette riskeerde de 17-jarige Bailly tussen de doelpalen, een voltreffer. Het won in eigen huis van Club Brugge met 4-2. De Bruggelingen hadden ’s woensdag zelfs nog met 0-1 bij AC Milan gewonnen, maar dat deerde de Limburgers niet. In een heerlijke pot voetbal en met slechts tien spelers toonde KHZ wat het in z’n mars had. De Limburgers begonnen plots te stijgen in het klassement en teerden op enkele uitblinkers: Guedes, Matoukou en De Condé. Aan de winterstop stond Heusden-Zolder weer onder de mensen, daar waar het zolang met twee puntjes onderin het klassement had gebengeld. Het won op de 15de speeldag uit bij Bergen, speelde op de 16de speeldag gelijk tegen Lierse en telde 13 punten aan de winterstop. Toen achtte zusterclub Racing Genk het nodig om verdediger Erik Matoukou terug te halen. Trainer Peter Balette zat een beetje met de handen in het haar. De eerste partij na de winterstop werd nog gewonnen bij Cercle Brugge (2-3), maar daarna bleek de afwezigheid van Matoukou een pijnpunt. KHZ incasseerde vermijdbare goals, zette een slechte reeks neer en voor het wist bengelde het als laatste in het klassement. De kritiek op Racing Genk nam toe. Jos Vaesen wou Soley Seyfo nog verpatsen naar Heusden, maar die weigerde en trok naar Saoedi-Arabië. Hans Leenders werd gehaald, maar dat bleek geen voltroffer. Ook Franck Atsou was niet meer dan een wanhoopspoging. Na de spijtige nederlaag tegen Lokeren (2-3) na een 2-0 voorsprong leek de veer helemaal gebroken. Toch had Heusden-Zolder op al die tijd de media kunnen overtuigen: het voetbalde aardig, de pers zag het en schreef het ook neer. Op “Goal†werd meermaals verteld hoe het toch kwam dat Heusden-Zolder onderin het klassement stond. Het speelde verzorgd voetbal en beschikte over veel technisch sterke pionnen. Ondertussen had het ook nog middenvelder Camara en doelman Gert Doumen aangetrokken. Dat werpte z’n vruchten af. Heusden-Zolder won de wedstrijd van de laatste kans tegen Charleroi met 3-1. Igor De Camargo ontpopte zich tot held van de Limburgers. De week erna volgde een zege op Germinal Beerschot en de hoop steeg. Toen ook tegen Moeskroen een punt werd behaald, kregen de concurrenten onderin het nog warm. Op Standard gaf KHZ een goede partij weg, maar het geluk zat niet mee: 4-1. De week erna stond Heusden er echter weer. Bergen verloor met 2-0 in het Fenix Stadion. De Limburgers leken de beste kaarten te hebben onderin het klassement. Maar de laatste twee speeldagen werden een fiasco: een 4-0 nederlaag bij Lierse en een 2-3 nederlaag tegen zusterclub Racing Genk deden Heusden-Zolder de das om. Toch onthoudt iedereen Heusden-Zolder als een team dat positief op het terrein verscheen, nooit aan afbraakvoetbal deed en over aardige spelers beschikte.
De club trekt nu naar Beringen of Heusden en hoopt op eigen kracht opnieuw de poort naar de eerste klasse open te beuken. Dat is de doelstelling voor volgend seizoen. De club hoopt enkele zeer belangrijke pionnen te behouden. We denken hierbij aan doelman Gert Doumen, maar ook Bjorn Janssen, Gali Barka, Mike Origi, Mustapha Yildiz en Anders Nielsen. Voorts zal de club ook nog enkele transfers uitvoeren die de ambities onderstrepen.
Heusden SK promoveerde tijdens het seizoen 1995-1996 van 1ste provinciale naar bevordering. In het seizoen 2002-2003 won het de eindronde in de tweede klasse en schreef het geschiedenis. K.Heusden-Zolder SK huurde een heel aantal spelers van Genk en vulde die aan met eigen materiaal. Vanaf de eerste speeldag was het duidelijk dat het moeilijk zou worden voor Heusden-Zolder. Het startte met een 0-0 tegen Cercle Brugge, maar erger was dat Anders Nielsen al in de allereerste minuten van die partij uitviel. Hij zou pas terugkeren op de 31ste speeldag, uit bij Standard Luik. KHZ speelde in het Fenix Stadion, stelde een rits aan Genkies op en werd al snel bekeken als het lelijke eendje uit de hoogste afdeling. Het lokte bovendien slechts 5.000 fans gemiddeld in het gigantische stadion van Racing Genk. De media speelde hier handig op in, liet vaak foto’s en beelden van lege tribunes zien, schilderde Heusden-Zolder af als een team zonder stadion, spelers en supporters. Maar ze vergaten dat dit sympathieke clubje op een fantastische manier de sprong van de provinciale reeksen naar het hoogste niveau had gezet. Dit was sport pur sang, met die heerlijke gemoedelijke, amateuristische maar o zo natuurlijke belevenis. De groenhemden liepen op de mat van het Fenix Stadion. De fans die het allemaal meemaakten konden het nauwelijks geloven. Racing Genk kwam pas een eerste keer op de proppen tijdens het promotiejaar in de tweede klasse. Toch leek het alsof Racing aan alles meegeholpen had wat Heusden-Zolder ooit had bereikt.
Heusden-Zolder kende een zware start van de competitie. Het slaagde er pas in op de 7de speeldag z’n eerste doelpunt te scoren, notabene thuis tegen Anderlecht. Toch werd toen al gefluisterd dat KHZ aardig voetbal speelde, alleen het nodige geluk ontbrak. Op de 10de speeldag zette het team zich dan voor het eerst echt op de Belgische voetballandkaart. Balette riskeerde de 17-jarige Bailly tussen de doelpalen, een voltreffer. Het won in eigen huis van Club Brugge met 4-2. De Bruggelingen hadden ’s woensdag zelfs nog met 0-1 bij AC Milan gewonnen, maar dat deerde de Limburgers niet. In een heerlijke pot voetbal en met slechts tien spelers toonde KHZ wat het in z’n mars had. De Limburgers begonnen plots te stijgen in het klassement en teerden op enkele uitblinkers: Guedes, Matoukou en De Condé. Aan de winterstop stond Heusden-Zolder weer onder de mensen, daar waar het zolang met twee puntjes onderin het klassement had gebengeld. Het won op de 15de speeldag uit bij Bergen, speelde op de 16de speeldag gelijk tegen Lierse en telde 13 punten aan de winterstop. Toen achtte zusterclub Racing Genk het nodig om verdediger Erik Matoukou terug te halen. Trainer Peter Balette zat een beetje met de handen in het haar. De eerste partij na de winterstop werd nog gewonnen bij Cercle Brugge (2-3), maar daarna bleek de afwezigheid van Matoukou een pijnpunt. KHZ incasseerde vermijdbare goals, zette een slechte reeks neer en voor het wist bengelde het als laatste in het klassement. De kritiek op Racing Genk nam toe. Jos Vaesen wou Soley Seyfo nog verpatsen naar Heusden, maar die weigerde en trok naar Saoedi-Arabië. Hans Leenders werd gehaald, maar dat bleek geen voltroffer. Ook Franck Atsou was niet meer dan een wanhoopspoging. Na de spijtige nederlaag tegen Lokeren (2-3) na een 2-0 voorsprong leek de veer helemaal gebroken. Toch had Heusden-Zolder op al die tijd de media kunnen overtuigen: het voetbalde aardig, de pers zag het en schreef het ook neer. Op “Goal†werd meermaals verteld hoe het toch kwam dat Heusden-Zolder onderin het klassement stond. Het speelde verzorgd voetbal en beschikte over veel technisch sterke pionnen. Ondertussen had het ook nog middenvelder Camara en doelman Gert Doumen aangetrokken. Dat werpte z’n vruchten af. Heusden-Zolder won de wedstrijd van de laatste kans tegen Charleroi met 3-1. Igor De Camargo ontpopte zich tot held van de Limburgers. De week erna volgde een zege op Germinal Beerschot en de hoop steeg. Toen ook tegen Moeskroen een punt werd behaald, kregen de concurrenten onderin het nog warm. Op Standard gaf KHZ een goede partij weg, maar het geluk zat niet mee: 4-1. De week erna stond Heusden er echter weer. Bergen verloor met 2-0 in het Fenix Stadion. De Limburgers leken de beste kaarten te hebben onderin het klassement. Maar de laatste twee speeldagen werden een fiasco: een 4-0 nederlaag bij Lierse en een 2-3 nederlaag tegen zusterclub Racing Genk deden Heusden-Zolder de das om. Toch onthoudt iedereen Heusden-Zolder als een team dat positief op het terrein verscheen, nooit aan afbraakvoetbal deed en over aardige spelers beschikte.
De club trekt nu naar Beringen of Heusden en hoopt op eigen kracht opnieuw de poort naar de eerste klasse open te beuken. Dat is de doelstelling voor volgend seizoen. De club hoopt enkele zeer belangrijke pionnen te behouden. We denken hierbij aan doelman Gert Doumen, maar ook Bjorn Janssen, Gali Barka, Mike Origi, Mustapha Yildiz en Anders Nielsen. Voorts zal de club ook nog enkele transfers uitvoeren die de ambities onderstrepen.
Schrijf je nu in voor de Voetbalkrant nieuwsbrief