Stadion Braga: mooi van lelijkheid

Het Estadio Municipal van Braga is een uniek kunstwerk, maar totaal ongeschikt voor topvoetbal. Daarover was bijna iedereen het eens na de eerste wedstrijd van het Europees kampioenschap tussen Denemarken en Bulgarije (2-0) vrijdag in de voetbalvreemde arena.
Of ze willen of niet, maar Nederland en Letland moeten er woensdag in Braga ook aan geloven. Publiek achter de doelen zal er niet zijn, simpelweg omdat daar geen tribunes staan. ,,Het lijkt wel een dorpsveldje. Het ademt de sfeer uit van jeugdvoetbal. Ik weet niet wat ik ervan moet denken’’, sprak de Deense spits Sand vrijdag na afloop met een glimlach.

Het Estadio Municipal van Braga waar Nederland woensdag tegen Letland speelt. Het revolutionaire complex heeft 90 miljoen euro gekost maar is volgens kenners totaal ongeschikt voor topvoetbal. Publiek achter de
doelen is er niet en als er veel mensen in de catacomben van het stadion zijn, begint de bodem te trillen

Het stadion van Braga is ontworpen door de toonaangevende Portugese architect Eduardo Souto de Moura. Het revolutionaire complex heeft 90 miljoen euro gekost, drie keer zoveel als begroot. Mede daardoor gaat de historische en religieuze stad, met 170.000 inwoners en tal van katholieke pleisterplaatsen, gebukt onder een zware schuldenlast. En dat voor maar twee EK-wedstrijden in een stadion dat maar half klaar lijkt.

De bouw van het prestigieuze object duurde drie jaar. Het stadion is neergezet in het buitengebied van Braga, tegen de hellingen van Mount Castro, een berg die uitkijkt over de stad. Het kostte ladingen dynamiet om een krater van ruim 250 meter breed te slaan om daarin het complex te bouwen.

Het kunstzinnige stadion biedt plaats aan 30.000 toeschouwers, die over twee hoge tribunes aan de lange zijde worden verspreid. De daken van de twee stellages zijn door staalkabels met elkaar verbonden. Toegang tot de twee hoofdtribunes is alleen mogelijk via een tunnel die onder het speelveld loopt. 

Zeeziek
Als zich veel mensen in de catacomben van het stadion bevinden, begint de bodem te trillen, zo bleek vrijdag tijdens de eerste EK-wedstrijd. Sommige bezoekers kregen last van misselijkheid en voelden zich ’zeeziek’.

,,Bij het begin van de wedstrijd had ik moeite de twee doelen te ontwaren’’, grapte de Deense bondscoach Olsen na de zege op Bulgarije. Achter het ene doel ligt een zandheuvel met wat gras en daarachter een prachtig uitzicht op de vallei van Braga. Aan de andere kant vormt een steile bergrots het eindpunt van het stadion.

,,Je hebt het gevoel dat er iets ontbreekt in het stadion’’, zei de Deense doelman Thomas Sörensen. ,,Ik mis sowieso het rumoer achter mijn rug.’’

Geen sfeer
De Deense verdediger Niclas Jensen vond het hele stadion maar niets. ,,Hoe dom moet je zijn om een voetbalstadion op deze plaats en op deze wijze te bouwen? Als je even om je heen kijkt, waan je je in een toeristische omgeving. Alsof je een mooi uitzicht hebt gevonden tijdens je vakantie. Met voetbal heeft het niets te maken. Het ademt totaal geen sfeer uit.’’

De Bulgaarse spits Jankovic zag ook nog een praktisch probleem. ,,Het is te hopen dat ze hier genoeg ballen beschikbaar houden. Want aan de ene kant vliegt elk schot dat te hoog is het stadion uit, waarna de bal beneden in het dal terecht komt.’’

Aan de ’rotskant’ daarentegen zijn geen ballenjongens nodig. Elke bal die naast het doel gaat, springt vanzelf terug naar het veld. Het verleidde de Deense doelman Sörensen tot een toepasselijke eindconclusie: ,,Onze verdediging maakte een massieve, rotsvaste indruk.’’