Griekenland wint het EK

De Grieken rekenden vooral op hun standvastige defensieve aanpak die hen tot de finale leidde. Toch belette deze tactiek hen niet af en toe tegen te prikken, zonder echt gevaarlijk te zijn. Wel moest Ricardo gevat tussenkomen opdat Charisteas niet kon afdrukken.

 

Eenzame spits Pauleta, die weer de voorkeur kreeg op Nuno Gomes, loste na een dik kwartier een zwaar schot, echter recht op Nikopolidis. Portugal dreigde voornamelijk via afstandsschoten: een kanonskogel van Maniche zoefde een metertje langs.

 

Vanaf dan verwaterde het spel van de Portugezen en kwamen de troepen van Otto Rehhagel beter in de wedstrijd. Dit dankten de Grieken aan het feit dat ze de Portugese flankspelers, Figo en Ronaldo, zo goed als lam konden leggen. Het resultaat was dat er geen enkele kans meer te noteren viel.

 

 

Na de pauze was er een kort offensiefje van de roodhemden dat echter niet tot uitgesproken kansen leidde. De acties van Figo stokten meer dan eens, hij wou vaak iets te veel doen.

 

Bij de eerste en enige kans van ‘Hellas’ in de ganse wedstrijd was het meteen prijs: Charisteas kopte een corner, die Ricardo totaal verkeerd inschatte, binnen.

Scolari liet zich hierdoor niet ontmoedigen en bracht met Rui Costa een bijkomende dirigent tussen de lijnen. Die wissel miste zijn doel gedeeltelijk niet, want de Portugezen konden druk zetten. De blauw-witten verdedigden met hart en ziel de voorsprong waardoor het thuisland grotendeels met afstandsschoten kon dreigen. Die schoten kwamen van de voet van Rui Costa, Figo, Deco en Ricardo Carvalho. Nikopolidis toonde zich in die fases een betrouwbaar sluitstuk.

 

Een kwartier voor affluiten kreeg Ronaldo de kans op de gelijkmaker, hij kreeg de bal over de uitgekomen Nikopolidis, maar ook meters over het doel. Vlak voor tijd zette Figo een exquise actie op, de bal hobbelde langs de verkeerde kant van de paal buiten. De Grieken dachten enkel aan Spartaans verdedigen en tijd winnen waarin ze met onderscheiding slaagden.

 

Na het laatste fluitsignaal van Merk waren er tranen in overvloed: tranen van verdriet voor de Portugezen en tranen van vreugde voor de Grieken. Griekenland is voor de eerste maal Europees kampioen, een verrassing van formaat. De misschien wel meest negatief voetballende ploeg van het EK behaalt de titel. Aanvallend voetbal loont blijkbaar niet moet Rehhagel gedacht hebben die steeds uitging van een goed georganiseerd blok en daar nu de vruchten van plukt.