Peersman lucht zijn hart

Toen Daniel Zitka en niet Tristan Peersman vrijdag plaats nam onder de lat, kon deze laatste daar niet mee lachen.  

 

"Na een half jaar in de A-kern word ik plots opzijgeschoven. Als dergelijke zaken inherent zijn aan het profvoetbal kap ik ik er misschien beter mee. Ik ga straks eens voor de spiegel staan om me af te vragen of ik in dit wereldje wel wil meedraaien", zegt Peersman.

 

"Mogelijk ben ik elders gelukkiger, bij een tweede- of derdeklasser met drie trainingen per week en een matchke in het weekend. Misschien heb ik een verkeerd idee, maar ik voel een gebrek aan respect bij de trainer. Ik leerde dat je voor iedereen respect moet hebben en dat ontbreekt bij Anderlecht.

Ik moest een hele carrière vechten om op topniveau te geraken. Misschien is dit de druppel te veel. Als international is het niet normaal dat je op de bank zit. En niemand geeft een reden."

  

"Slapen lukt me nog goed, maar me opladen voor een zitje op de bank wordt moeilijk. Als de club me nodig heeft voor Benfica, ga ik evenwel mee."