Iedereen is elkaar waard in de Premier League
Foto: © SC
Volg Voetbalkrant nu via WhatsApp!
De Premier League werd gisteren afgetrapt door Tottenham en Liverpool, die er een mooie wedstrijd van maakten op White Hart Lane. Vooral Liverpool speelde in de eerste helft zeer dominant. De Reds hadden kunnen een penalty krijgen, toen kapitein Steven Gerrard werd neergetrokken in het strafschopgebied, maar volgens de scheids was er niets aan de hand.
Maar na 37 minuten kwam Liverpool zeer verdiend op voorsprong. De hoekschop van Finnan werd teruggekopt naar de Ier, die opnieuw voorzette. Carragher kopte de bal in de voeten van Cissé, die prachtig afwerkte.
Voor het eerste gevaar van de Spurs moesten we al wachten tot de 55ste minuut, toen Defoe met een prachtige dribbel Josemi en Sami Hyypia te kijken zette maar over schoot. De tweede helft was veel meer gelijkopgaand, want Liverpool speelde niet meer zo dominerend als in de eerste helft. Kewell schoot nog net naast, maar net nadat Timothee Atouba en Gary Doherty op 20 minuten van het einde op het veld kwamen voor Naybet en Jackson, scoorde Defoe een prachtige gelijkmaker. In het midden van het strafschopgebied nam hij tussen de verdedigers de bal goed aan, draaide en schoot staalhard binnen.
Bijna had Liverpool nog de winning goal, maar de kopbal van Carragher werd fantastisch gestopt door nieuwe Spurs-keeper Paul Robinson. De wedstrijd eindigde 1-1, maar beide managers mogen best blij zijn met hun debuut. Voor Tottenham is het al onmiddellijk een mooi resultaat, en vooral Defoe bewees dat hij een van de gevaarlijkste spitsen van dit seizoen kan worden. Liverpool kan ook best blij zijn, want het vertoonde voetbal was veelbelovend, en totaal niet zo negatief als de voorbije seizoenen. Jammergenoeg kon Milan Baros nog steeds zijn vorm van bij de nationale ploeg niet bovenhalen voor de Reds.
Bij Aston Villa was superspits Juan Pablo Angel nog niet fit voor de eerste wedstrijd van het seizoen, maar hij werd niet echt gemist zou je zeggen: Carlton Cole en Darius Vassell speelden geïnspireerd, en zij kunnen samen er wel eens voor zorgen dat Angel zal moeten vechten voor zijn plaats in de ploeg. Het bewijs was er gisteren al, toen Aston Villa thuis Southampton versloeg. Vassell scoorde al vroeg in de wedstrijd de 1-0. Lee Hendrie’s schot op doel werd geblokt, en niemand reageerde zo vlug als de Engelse spits, die de bal kon binnenwerken. Voor het doelpunt was er al een zeer mooie kans voor Barry geweest, die de bal onbeheerst over trapte, na een slechte terugspeelbal van Lundekvam, en Niemi had ook al een goeie redding nodig gehad op een kopbal van Carlton Cole.
Southampton slaagde er maar niet in om kansen te creëren met Phillips en Ormerod in de spits. Tegen het defensieve duo Mellberg – Laursen konden de twee aanvallers niets beginnen.
Villa daarentegen bleef maar aanvallen, en invaller Wittingham scoorde bijna, maar Niemi stond uitstekend te keepen. Na een half uur mocht Villa-keeper Sorensen dan ook eens in actie schieten, en hij moest al onmiddellijk een wereldsave produceren om de bal van Nilsson uit het doel te houden. Maar die kans voor Southampton was maar een opflakkering, want de Villains bleven baas, en na 35 minuten verdubbelde Carlton Cole de voorsprong. Het was Vassell die de bal over de zwakke Southampton speelde, en Cole was vlugger bij de bal dan Lundekvam, en kon mooi afwerken.
Na de rust kwamen de Saints eindelijk wat opzetten. Delap’s lange inworp werd slecht uitverdedigd, maar de volley van Fernandes vloog naast. McCann moest dan redding brengen met een prachtige tackel om Prutton tegen te houden, en Sorensen had twee pogingen nodig om de poging van Phillips bij te houden. De enige echte kans voor Villa was nog een vrije trap van Hitzlsperger, maar die ging naast. En om nog aan te tonen wat een slechte namiddag Southampton had, vloog een schot van Fernandes dat zeker tegen de netten zou vliegen nog op Kevin Phillips.
Een goeie overwinnig voor Villa, maar bij Southampton is nog heel wat werk aan de winkel om de vorm van de voorbije seizoenen terug te behalen.
West Brom is terug in de Premier League, en had al bijna een overwinning beet op de eerste dag van het seizoen. Maar Blackburn is geen leuke ploeg om tegen te spelen, en om het bijgeloof van voetballers nog wat te testen: de voorbije drie jaar is de ploeg die op de openingsdag tegen de Rovers speelde telkens gedegradeerd! West Brom zal deze reeks natuurlijk willen verbreken, en speelde een goeie wedstrijd. Het was wel twintig minuten voor de eerste kans van de wedstrijd. Blackburn’s de Pedro gooide een goeie voorzet het strafschopgebied in, en Yorke kopte maar net naast. De Rovers waren baas in een groot stuk van de eerste helft, en Stead trapte maar net over nadat hij zichzelf mooi had vrijgemaakt.
Tijdens de eerste helft konden zowel Blackburn als West Brom een penalty gekregen hebben, maar telkens wuifde de scheids het gesmeek om een strafschop weg.
En na 33 minuten nam West Brom dan toch de leiding. Net buiten het strafschopgebied gaf Matteo de bal veel te gemakkelijk weg aan Horsfield, en wanneer hij probeerde de bal terug te nemen, deed hij dat foutief. De harde vrije trap van Clement werd geraakt door de arm van Ferguson in de muur, en de bal draaide naar de andere hoek, waardoor Rovers keeper Friedel geen kans meer had. Matteo kon bijna onmiddellijk zijn fout goed maken met een grote kans, maar hij schoot over.
De tweede helft speelde zich voornamelijk af in de helft van WBA, maar Blackburn had moeite met de stugge verdediging van de Baggies. Na 70 minuten was het dan toch eindelijk raak voor de Rovers: Stead nam de bal mee op links, zette met rechts voor en op de penaltystip stond Short die binnenkopte.
Beide ploegen kregen nog kansen, maar het bleef 1-1. Vooral Blackburn zal beter moeten kunnen om de ontgoocheling van vorig seizoen weg te werken.
Jay Jay Okocha is de grote ster van Bolton, en dat bewees hij nog maar eens tegen Charlton. Een beter begin van het seizoen kon manager Sam Allardyce niet wensen: al van het begin van de match was duidelijk dat Bolton de goeie vorm al te pakken heeft, met kansen voor Davies en Ngotty. Het was echter smaakmaker Okocha die een pracht van een vrije trap binnentrapte en Bolton de leiding gaf. Net na dat doelpunt verloor Charlton ook nog kapitein Matt Holland met een enkelblessure, en hij werd vervangen door nieuweling Bryan Hughes.
Gary Speed en Okocha waren de baas in het middenveld, en het was na een pass van de Nigeriaan dat Pedersen kon scoren. Twee minuten later had Lisbie de 2-1 moeten scoren, maar Jaaskelainen was paraat met een uitstekende redding.
Okocha bleef ook in de tweede helft de lakens uitdelen in het middenveld. En ondanks kansen voor Bartlett en Murphy, was het toch Bolton dat opnieuw wist te scoren. Okocha wist zich vrij te maken net buiten het strafschopgebied, en schoot staalhard binnen. Bij de volgende vrije trap van de Nigeriaan stond Bartlett op de doellijn, en Bolton mag blij zijn dat die er stond, want Okocha schoot recht op de Charlton-spits.
Even later kon Charlton dan toch eindelijk een doelpunt vieren: de hoekschop van Murphy werd binnengekopt door Lisbie, nadat de Bolton-verdediging in slaap was gevallen.
Manager Alan Curbishley begon er terug in te geloven, en smeet nieuwe jongens Jeffers en Rommedahl in de strijd voor Konchesky en Murphy, maar het mocht niet zijn. Eerst werd een schot van Pedersen van de lijn gered, maar even later kon Speed de bal goed inspelen op diezelfde Pedersen, en deze keer werkte hij beheerst af.
De laatste kansen van de wedstrijd waren ook nog voor Bolton, die duidelijk klaar zijn voor het nieuwe seizoen. Charlton zal het echter heel wat beter moeten doen, of het zou wel eens een moeilijk seizoen kunnen worden voor de Addicks.
Manchester City kon eigenlijk 3 punten gepakt hebben in hun eerste match van het seizoen, maar vooral dankzij Edwin Van Der Sar kon Fulham toch nog een puntje redden. Gedurende de hele match was de ploeg van Kevin Keegan de betere van Fulham, en vooral de jonge ster Shaun Wright-Phillips maakte indruk. Het was dan ook geen verrassing dat City in de 27ste minuut op voorsprong kwam: de inworp van Mills werd doorgekopt door Sibierski, en Fowler werkte prachtig af.
De Blues bleven domineren, maar totaal onverwacht, en onverdiend, scoorde Fulham in de 55ste minuut de gelijkmaker. En het was niet een van de nieuwe spitsen Radzinski of Cole die scoorde, maar de 18-jarige Nederlandse spits Collins John. De voorzet van Claus Jensen kwam bij John terecht, en die kon vrij aannemen en binnentrappen.
City dreigde nog, en Fulham was gevaarlijk op de counter, maar verder dan 1-1 kwamen beide ploegen niet. Fulham manager Chris Coleman zal nog hard moeten werken, want het geleverde spel was niet goed genoeg. Bij Man City zal men vloeken dat de wedstrijd niet kon afgemaakt worden, terwijl het spel toch veel beter was dan dat van Fulham.
Ook het duel tussen twee van de drie nieuwkomers in de Premier League eindigde op een gelijkspel. Zowel Norwich als Crystal Palace begonnen zeer hard aan de wedstrijd, want beide ploegen wilden hun terugkeer in de hoogste klasse vieren met een overwinning. Palace nam bijna de leiding vroeg in de wedstrijd, maar de Hongaar Sandor Torghelle, een van vijf nieuwelingen bij de Canaries, schoot uit een moeilijke hoek net naast. Norwich kon eigenlijk niet veel doen tegen het geweld van Crystal Palace, maar opeens kon Huckerby zich vrijmaken van zijn verdediger, en oog in oog met de keeper maakte hij geen fout. Op het half uur had Simon Charlton opnieuw een goeie kans voor Norwich, maar zijn volley ging over de lat.
Crystal Palace speelde goed voetbal, en ondanks dat er niet onmiddellijk open kansen gecreëerd werden, stond de gelijkmaker bijna op het bord net na de rust. Het was opnieuw Torghelle, wiens schot maar net op tijd geblokt werd door Green. Palace-keeper Speroni moest enkele goeie reddingen maken, omdat vooral Huckerby, die een uitstekende wedstrijd had, veel kansen creëerde voor zijn teamgenoten. Maar uiteindelijk werd het doorzetten van Palace beloond: de pass van Routledge doorheen de Norwich verdediging kwam bij Johnson terecht, die de bal voorbij de keeper werkte.
Huckerby en Johnson waren allebei nog dicht bij een winning goal, maar het mocht niet baten: 1-1 was de eindstand, en beide ploegen mogen tevreden zijn met hun eerste wedstrijd.
Portsmouth en Birmingham raakten in hun eerste wedstrijd ook niet verder dan een 1-1 gelijkspel. Na 10 minuten had Savage Birmingham al de leiding gegeven, met een mooie vrije trap van net buiten het strafschopgebied. Maar Portsmouth is moeilijk te verslaan in eigen huis, en 6 minuten na de goal van Savage, stond het alweer gelijk. Volgens de scheidsrechter had Lazaridis Stone geduwd in een duel, en Portsmouth kreeg een strafschop. Nieuweling Unsworth trapte ze bij Everton altijd binnen, en ook nu faalde hij niet.
Beide ploegen kregen mooie kansen gedurende de hele match: Hislop maakte nog een spectaculaire redding op een kopbal van Heskey, en na een prachtige doorsteekpass van Patrik Berger kon Yakubu net niet afwerken.
In de tweede helft waren er niet zoveel kansen, maar Birmingham kwam toch bijna terug op voorsprong, wanneer Lazaridis vanop links net naast trapte. De Blues konden ook nog een penalty gekregen hebben, en Morrison won bijna de wedstrijd met de allerlaatste actie, maar hoe sterk ze ook waren op de counter, het bleef 1-1.
De laatste wedstrijd van de dag ging tussen Middlesbrough en Newcastle, en het werd een spectakelmatch. Robbie Elliott speelde voor het eerst in twee jaar terug mee bij Newscastle, en al in de eerste minuut leek hij de bal met de hand te spelen in zijn eigen strafschopgebied. De scheids zag echter niets, en Mendieta probeerde nog een volley, maar Given was paraat.
Middlesbrough was dominant, maar toch nam Newcastle de leiding. Hughes passte de bal terug naar Rigott, die de bal onder zijn voet door liet glijden. De vlugge Bellamy zag zijn kans, nam de bal mee voorbij de keeper en werkte koelbloedig af. Opeens leek Boro veel minder sterk, en manager McClaren moest tijdens de rust iets proberen. Hij haalde Job eraf voor Nemeth, en opeens was er heel wat meer beweging in de Middlesbrough aanval. Bernard moest een zeer moedige tackel maken om Nemeth te verhinderen om te trappen op doel. McClaren zag dat zijn vervanging goed was, en besloot ook Downing het veld op te sturen. Given moest al meteen een goeie redding maken op zijn lijn van het schot van diezelfde Downing, die even later toch scoorde. Hij kwam laat aan in het strafschopgebied, en kon zo de voorzet van Hasselbaink binnenwerken. Boro geloofde er terug in, en Mendieta had de pech dat Given uitstekend stond te keepen.
7 minuten van het einde was het toch opnieuw Newcastle dat op voorsprong kwam. Ameobi werd in het strafschopgebied neergehaald door Zenden, en Shearer scoorde zijn eerste goal van het seizoen van op de penaltystip. Jenas kon daarna de wedstrijd nog afmaken op een leeg doel maar miste onbegrijpelijk, en die fout werd de Magpies fataal. Zenden raakte weg van Steve Carr, en zijn voorzet kwam aan de tweede paal terecht bij Hasselbaink die de bal binnenkopte, alhoewel volgens de Newcastle-verdediging de bal met de hand werd gespeeld.
Het bleef 2-2, maar beide ploegen mogen tevreden zijn: met het geleverde voetbal kunnen ze ver geraken dit seizoen.
Schrijf je nu in voor de Voetbalkrant nieuwsbrief