Interview Voetbalkrant op restaurant met Timmy Simons

Hoe komt een goed interview tot stand? Eerst iets eten, iets drinken – liefst met een beetje alcohol – en dan komen de lippen wel los. Zou dat ook met Timmy Simons lukken, vroeg uw dienaar zich af? “Veel interviewers vinden mij een saaie mens. Ik ben niet de man van grote uitspraken en slalom veel in m’n antwoorden.” Tafelverhalen met Timmy Simons. Over zijn jaar na de Gouden Schoen, z’n jeugddroom in Spanje en een soms te trotse en fiere vader.

Een lulletje rozenwater noemde Herman Brusselmans hem, toen Timmy Simons, binnenkort 27, Club Brugge verkoos boven Schalke 04. Timmy lacht. “Waarom hij dat zei? Omdat ik te braaf ben zeker? Maar dat die overgang niet doorging had niks met mijn braafheid te maken. "

“Na een gesprek met Rudi Assauer (de manager van Schalke 04, jdj) wist ik genoeg. Het verschil tussen hem en iemand als Vanhove is respect. Die Duitser dacht dat hij met grote bedragen de dollartekens in m'n ogen zou zien rollen. Maar dat pakt bij mij niet. Ik heb naar mijn gevoel en principes gehandeld. Ik heb die keuze intussen nog niet beklaagd, ook niet na de mindere momenten die we doorgemaakt hebben.” Het buitenland is dus voorlopig niet aan de orde. Later, na het voetballen, ziet hij een carrière in Spanje wel zitten, zij het dan als horeca-uitbater. “Een jeugddroom, iets waarvoor ik al een tijdje spaar. Waar precies weet ik nog niet. Ik ben al dikwijls op reis geweest in Spanje en weet dat het er sowieso aangenaam wonen is.”

Verzorging

Simons vindt dat hij zich na z'n uitverkiezing tot Gouden Schoen verder ontwikkeld heeft. Dat kan dus ook in België. “Het is te zeggen. Vooral dankzij de wedstrijden in de Champions League natuurlijk. Bepaalde zaken worden routine. Ik teer nu meer dan vorig jaar op automatismen, moet nu minder nadenken wat ik moet doen. Maar niet alleen ik heb bijgeleerd. We staan met de groep ook veel verder dan een jaar geleden.”

Aan matchen trouwens geen tekort voor Timmy. Hoe doet de Brabander dat toch, wedstrijdfit en van blessures gespaard blijven? “Eén woord: verzorging. Ik zeg niet dat andere spelers zich niet goed verzorgen. Maar als ik na een ochtendtraining thuis kom, ga ik slapen. Zo'n vier uur. Ik kan ook gewoon naar 't stad gaan bijvoorbeeld. Maar ik slaap beter 's middags dan ‘s avonds. Dat komt door de vele avondwedstrijden. “Mijn biologische klok is anders ingesteld dan bij een bediende met een 9 tot 5 job.”

En zo kan trainer Sollied zowat altijd op hem rekenen in het hart van de verdediging of als verdedigende middenvelder. Neen, we gaan geen nieuwe discussie openen waar hij nu het best rendeert. Dat hebben al anderen voor ons gedaan. Misschien wel een citaat van de Noorse coach van Club Brugge bovenhalen: Timmy is op dit moment niet echt vriend met de bal . “Die quote heb ik eerlijk gezegd nog niet gehoord. Onlangs zei hij wel: Jij hebt in 90 minuten wedstrijd soms maar 2 minuten de bal. Het is bij jou belangrijker wat je doet zonder bal dan met. Tja, ik cijfer me dan ook graag weg voor de ploeg.”

Geen vijanden

Of hij het ooit al eens in de aanval heeft geprobeerd? “Ik heb een paar keer aanvallend moeten spelen en dat is mij slecht bevallen. En dan kan je ook niet brengen wat de mensen verwachten. Ook een mannetje uitschakelen is mijn ding niet. Ik heb altijd geleerd in één, twee tijden te spelen. Altijd zo geleerd en waarom zou ik dat nu veranderen?”

Een speler die collectief denkt, een gedroomde teamgenoot dus. Heeft hij trouwens veel vrienden in het voetbal? “Mijn beste voetbalkameraad is Wim Mennes van Westerlo. Maar in de wedstrijd duelleren we daarvoor niet minder hard. Zo bezorgde hij mij eens een hoofdwonde. Nadien hebben we daar om gelachen. En ik weet dat de pers graag had gehoord dat ik met Walter Baseggio in ruzie lag na Club Brugge-Anderlecht. Maar dat is niet zo. Of die wedstrijd uit de hand is gelopen? Zo een beetje wel hé. Maar als je op het veld staat valt dat niet zo op. Op Canal + laten ze tien keer dezelfde fase zien. Die vergroten dat uit. Als je op het veld staat of in de tribune zit kan je niet alles in de gaten houden en mis je de helft. Dus dacht ik dat het nog meeviel, tot ik dan de beelden zag. Maar dat gebeurt allemaal in het heetst van de strijd. Na de wedstrijd dikke vrienden. Vergeet niet dat Walter ook m'n ploegmaat is bij de Rode Duivels.”

Vader

Vijanden krijgt Simons alvast ook niet door grootspraak. “Veel interviewers vinden mij een saaie mens. Ik ben niet de man van grote uitspraken en slalom veel in m'n antwoorden.” Al ondervond Timmy toch al eens de gevolgen van een aantal gedurfde uitspraken. Maar dan wel van z'n vader. “Toen was ik toch boos op hem. Hij heeft eens uitgehaald naar Robert Waseige. Mijn vader is een volwassen man, maar hij heeft geen ervaring met de media. Ik heb dat ook moeten leren. Iedereen ging er vanuit dat dat ook mijn mening was, en ze kwamen bij mij klagen. Trots en fier oké, maar hij moet ook rekening houden met de gevolgen. In een bepaald interview was hij ook nogal hard voor medespelers, maar ik moet wel met die jongens verder.” Op wie kan Timmy nog zoal kwaad zijn? “Kwaad is een groot woord, maar ik kan me soms wel ergeren aan mensen als Luc Alloo, mensen die spelers in een minder goed daglicht plaatsen. De laatste keer dat hij bij ons kwam heeft hij het te bont gemaakt, vind ik. Maar goed, dat is mijn mening.”

Volgend interview in zijn restaurantje in Spanje? “Afgesproken.”

Met dank aan de Cromwell, restauranttaverne op het Wapenplein in Oostende.

Redactie: Jan De Jong