Zimbabwe: Voetbal in het land van Shaka Zulu

In 1820 bezetten de Britten reeds Kaap de Goede Hoop. De Britse soldaten verdreven er 20.000 Bantu's van hun land om een nieuwe kolonie te stichten. De Zulu-stammen verenigden zich en probeerden de Britten te verdrijven. Shaka, één van de officieren, introduceerde een nieuwe gevechtstechniek. Maar de blanken vochten met geweren en de strijd was oneerlijk. Shaka Zulu en zijn onderdanen werden meer noordelijk verdreven. Vanaf 1890 heerste Londen ook over het noordelijk gebied in het zuiden van Afrika, genaamd Rhodesië. Op 31 december 1963 viel het koloniale gebied uit elkaar. Noord-Rhodesië werd onafhankelijk en kreeg de naam Zambia. Nyasaland, ook in Rhodesië gelegen, vormt het huidige Malawi. Zuid-Rhodesië bleef in Britse handen. Pas in 1980 stond Londen er de macht af, Zimbabwe was geboren. Zimbabwe is een geteisterd land, met de littekens van de Britten nog duidelijk zichtbaar. Doelman Bruce Grobbelaar, ex-Liverpool, is hét voetbalmonument van Zuid-Rhodesië.

De Britse kolonisatie zorgde ervoor dat veel blanken naar Rhodesië vertrokken en er een gezin stichtten. Zo onstonden de blanke Rhodesiërs. Zimbabwe is in dat opzicht vergelijkbaar met Zuid-Afrika: er leven blanken en kleurlingen. Beginjaren '60 wou Londen Zuid-Rhodesië onafhankelijkheid schenken. Voorwaarde was wel dat blank en zwart er gelijk voor de wet waren. Maar toen ging het mis. De blanke regering o.l.v Ian Smith riep de éénzijdige onafhankelijkheid uit. Er ontstond een zwarte opstand en een 14-jarige oorlog was het gevolg.

In 1980 wordt kleurling Robert Mugabe president van het onafhankelijke Zimbabwe. Hij had dit te danken aan zijn bevrijdersrol in de 14-jarige oorlog. Maar Mugabe nam wraak. Hij wilde de blanke boeren onteigenen. Een leger vol vernielzucht trok door het land en stak boerderijen in brand. In maart 2002 won Mugabe de verkiezingen, 22 jaar na z'n machtsgreep. Hij intimideerde z'n tegenstander, de hele oppositie, de pers en schaarde het leger achter zich. De internationale gemeenschap betreurde de houding van Mugabe en veroordeelde de zogezegde verkiezingen. Anno 2003 is Zimbabwe een land vol spanningen tussen blank en zwart.

Zoals gezegd was Bruce Grobbelaar jarenlang hét voetbalmonument van Zimbabwe. Hij verdedigde het doel van Liverpool en was een geliefde en opvallende verschijning. Zimbabwe bereikte zelden hoge toppen. In The African Nations Cup haalde het nooit opvallende resultaten. Ook een WK was er nog nooit bij. Verwonderlijk is dat niet, want het land bestaat pas 23 jaar na de onafhankelijkheid in 1980. Eén van de hoogtepunten werd pas gerealiseerd. Zimbabwe plaatste zich voor de eindfase van The African Nations Cup in Tunesië in 2004.

Spelers van Zimbabwe voor de interland tegen Eritrea (2003) in Harare, Zimbab

Het werd gedeeld eerste in een groep met Mali en stootte door als beste tweede. Recent bereikte Zimbabwe ook de halve finales van de Cosafa Castle Cup, een tornooi in zuidelijk Afrika met oa Zambia, Namibië, Zuid-Afrika en Mozambique. Op 31 augustus 2003 treedt het in de hoofdstad Harare aan tegen Swaziland. Op 16 augustus spelen Malawi en Zambia de andere halve finale. Zimbabwe is nummer 50 op de FIFA-Ranking in juli 2003, niet slecht voor de Zimbabwanen. Zij hebben deze goede klassering te danken aan de kwalificatie voor het Afrikaans landenkampioenschap en de halve finale in de Cosafa Castle Cup. Momenteel is aanvaller Peter Ndlovu van de Engelse First Division-club Sheffield United de bekendste naam binnen de selectie.

Auteur: Ward Bollen
Publicatie: 1 augustus 2003
Bron foto: fifa.com