Column Tribune: Als de trots van het land (zijn das) verliest

"Anderlecht hoort nu bij de kneusjes van Europa." Het Laatste Nieuws haalt het grove geschut boven in haar donderdagskrant. Niet alleen de Vlaamse, ook de Waalse pers hakt serieus in op paarswit, na het verlies gisteren tegen Werder Bremen. "We vroegen ons een maand geleden af”, schrijft Le Soir, “of Anderlecht niet simpelweg minder sterk was dan iedereen dacht. Nu hebben we het antwoord.” Alleen La Dernière Heure veralgemeent en wijst onze zwakke competitie aan als dader. "Woensdagavond heeft alleen bevestigd dat ons voetbal in de grote competities alleen maar voor ontgoocheling zorgt.”

 

We kunnen ons niet van de indruk ontdoen dat Anderlecht altijd zal harder aangepakt worden door de media, dan die andere grote club, Club Brugge. Oké, dat roept niet: "Wij willen de tweede ronde halen." Maar was er niet Antoine Vanhove die Club in staat achtte de finale van de Uefa Cup te halen? Vorig jaar werd zijn club door Bordeaux roemloos uitgeschakeld. Nergens lazen we dat dit “een nachtmerrie” was voor Toine, hoogstens een nare droom… 

 

Sowieso verwacht België blijkbaar meer van paarswit dan van blauwzwart op het internationale toneel. Dat heeft natuurlijk met het palmares te maken, maar ook met de uitgesproken ambities. De trots van het land wordt dan ook, bij een nul op negen in de Champions League, snel de schande van het land. Jammer dat ambities in dit land niet getolereerd worden. Gisteren deden de dagbladen nochtans alsof het nog allemaal mogelijk was voor Anderlecht. Ze geloofden erin. Was dat omdat ze weten dat Anderlecht het potentieel heeft om ver te komen? Of was het om hun kranten te verkopen?

 

Bij onze noorderburen doet zich iets gelijkaardigs voor. In Nederland kreeg Ajax veel kritiek, na het debacle in Bayern München. Nu is PSV Nederlands hoop in bange dagen. Maar daar waar Ajax de gehele natie over zich heen kreeg, lachen de media eens met PSV als de Eindhovenaars het niet halen: "Het zal ooit wel eens lukken.” Geen woord van schande. Net als toen Club Brugge door Donetsk werd gewipt. Club weegt te licht. Tant pis.

 

Wat is er fout aan ambities hebben in dit landje? Hoge bomen vangen altijd veel wind. Het verhaal van Vincent Kompany hebben we intussen al genoeg gehoord. Iedereen wil wel z'n mening kwijt over de trots van België. Maar, oh wee als hij zijn das of schoenen vergeet. Dan spreken ze schande. Arm België.

 

Een gebrek aan respect durven we het nog niet noemen. Maar een stadsgenoot van ondergetekende die dat verwerpt, trad deze week op in de Theaterzaal van de Vooruit. Nadien was iedereen het er in de bar over eens: koester Arno, nu het nog kan. Waarom kan de Belgische voetbalpers en - liefhebber dat niet met Kompany of Anderlecht?

 

Jan de Jong