Analyse Moeskroen

In de plaats van de ex-bondscoach kwam Philippe Saint-Jean. Voor hem was Moeskroen zijn eerste eersteklasseteam. De enige nieuwkomer met een naam was Marc Schaessens, overgekomen van Lierse. Verder kwamen Ricardo Magro (ex-RWDM en La Louvière), Dimbala, (geflopt bij Gent en zelfs een half jaar in derde bij Kortrijk) en Noukeu (overgekomen van Geel) de kern versterken. En ook uit Oostende kwamen twee spelers: Cousin en Lecomte. 

Veel waarnemers plaatsten Moeskroen dan ook bij de degradatiekandidaten. De ploeg begon ook met een moeilijk programma: direct thuis tegen Anderlecht, en daarna op bezoek bij Genk. Maar verrassend genoeg wonnen Les Hurlus van de regerende landskampioen, en gingen ze een punt halen in Limburg. De week daarna werden de Kanaries met 4-0 naar huis gestuurd. Balans: 7 op 9, geen enkel tegendoelpunt. Hierna werd er gelijkgespeeld op Lokeren en gewonnen van Beveren. Dimbala scoorde in die eerste vijf wedstrijden al vijf keer.

Deze blitzstart deed denken aan die van enkele seizoenen geleden, toen Lorenzo Staelens trainer was. Toen heette de revelatie van het seizoensbegin Bakadal, nu was het dus Dimbala. Maar na deze sterke start, na vijf speeldagen stond Moeskroen derde, volgde het eerste verlies.

Op La Louvière kwam de grensploeg nog wel voor via een vlam van Schaessens, zijn enige doelpunt voor Moeskroen, maar werd het uiteindelijk nog 3-1 voor de Wolven. Het beste was eraf, met een magere 1 op 12 tot gevolg. AA Gent kwam winnen, Standard was te sterk op Sclessin, en zelfs Oostende kwam een punt halen op le Canonnier. 

Daarna volgde een nipte 0-1 winst op Westerlo, alweer gevolgde door vier verliespartijen op een rij: thuis tegen Lierse (1-3) en Charleroi (0-1), uit op Germinal Beerschot (3-1) en Club (3-0). Het spel was tijdens deze periode zeer zwak, en het was duidelijk dat de ploeg niet sterk genoeg was om een ander team haar wil op te dringen. Clubtopscorer op dat moment was Dimbala met vijf doelpunten.

Op dat moment was Moeskroen al diep in het klassement teruggezakt, en waren enkele zeges broodnodig. Die zeges volgden dan ook, en hoe: 6-0 tegen Cercle Brugge, en de week daarna 5-1 tegen Bergen. Grote man in die wedstrijden was Marcin Zewlakow: hij scoorde in twee wedstrijden liefst vijf maal. Door deze zeges konden les Hurlus geruster ademhalen, en gaven ze al te gemakkelijk de punten weg bij Brussels: 2-1 verlies.

Een totaal van 21 punten dus, waarmee Moeskroen in de lage middenmoot geklasseerd staat. Dat Moeskroen buiten de gevarenzone staat, heeft het vooral te danken aan de sterke start, en in mindere mate het sterke einde. Van de zesde tot de veertiende speeldag was het vaak huilen met de pet op, en was de oogst bijzonder mager, zowel qua spel als qua punten. Ook werden soms te makkelijk doelpunten cadeau gegeven: zowel Claeys op Brussels als Beloufa op het Kiel en tegen Gent gaven enkele doelpunten weg, die tot kostbaar puntenverlies leidden.

Enkele spelers die toch sterk presteerden waren Lorenzi, die zich op het middenveld in de kijker speelde en Beloufa, die (meestal) als rots in de branding acteerde. Ook Vandendriessche toonde zich regelmatig en redde al enkele punten, zoals in de wedstrijd tegen Anderlecht. En Grégoire bevestigde zijn kunnen op de linkerflank.

Ondertussen raakte ook bekend dat l’Excel wel eens in financiële problemen kan zitten. Dit wordt door voorzitter/burgemeester Detremmerie echter ten stelligste ontkend. Toch moet de club de tering naar de nering zetten. Grégoire zit al bijna bij Anderlecht, en voor Zewlakow (goed voor 8 doelpunten) is er ernstige interesse van Standard. Marc Schaessens kon niet doorbreken en is al weg naar Bergen. Het lijkt er dus op dat de ploeg ernstig verzwakt uit de winterstop zal komen.