Analyse Winteranalyse Club Brugge

Club Brugge raasde als een sneltrein door de competitie. De West-Vlamingen wonnen 14 competitiewedstrijden, 2 keer werd gelijk gespeeld en slechts éénmaal, wel tegen de grote concurrent uit Brussel, werd verloren. Ondanks de mooie heenronde en de 7 punten voorsprong op Anderlecht was het niet allemaal peis en vree in het Brugse kamp. Trond Sollied kwam voor het eerst in vijf jaar bij Club Brugge in opspraak bij de trouwe supporters. Alleen een titel kan de opruiende massa doen verstommen. De koele Noor weet wat er hem de komende maanden te wachten staat.

Blauw-zwart begon de competitie met een dubbele confrontatie tegen het Bulgaarse Lokomotiv Plovdiv in de tweede voorronde van de Champions League. Er heerste geen algemene tevredenheid over de loting, maar Club kende geen problemen met de Bulgaarse landskampioen. In eigen huis werd met een 2-0 zege al een grote stap richting de laatste voorronde gezet. In Burgas had Brugge geen moeite meer met zijn opponent.  Mede dankzij een ontketende Bosko Balaban werd er makkelijk met 0-4 gewonnen.

In de derde en laatste voorronde ging het de troepen van Sollied minder goed af. Voor de derde keer in vijf jaar werd het Oekraïnse Shaktar Donetsk geloot. Terwijl de vorige confrontaties echte thrillers waren met een goede afloop, beleefde Brugge nu een echte nachtmerrie. In Donetsk ging de bekerwinnaar met de billen bloot. Defensieve blunders, die tijdens de andere Europese opdrachten regelmatig terugkwamen, waren de oorzaak van een 4-1 vernedering. Zelfs Timmy Simons ontsnapte er niet aan. Zijn fout leidde de 2-1, en dus ook de verdere afgang in.

De tactische keuzes van Sollied zorgden voor veel stof tot discussie en een nachtelijke escapade van de Noor deed de emmer bij de supporters bijna overlopen. Maar alles werd weer ‘op zijn Brugs’ geregeld en de supporters geloofden in een nieuw Brugs mirakel. Al werd die hoop al snel omgebogen in een illusie. Nastja Ceh bracht er bij de supporters nog wel even de moed in, maar alweer waren defensieve blunders de Brugse dooddoener.

Ondertussen was de nationale competitie ook al op gang gefloten. Op een zonnige zaterdagmiddag brachten de Bruggelingen een bezoekje aan de Freethiel. Iedereen verwachtte een demonstratie van blauw-zwart, maar ondanks de moeilijke voorbereiding slaagde Beveren er toch in de bezoekers op een gelijkspel te houden. In eigen huis ging Club op een hoger niveau spelen en werd AA Gent met een 5-0 blamage naar huis gestuurd. De opstelling van Hans Cornelis als rechtsachter zorgde voor een welgekome verfrissing in de Brugse rangen.

In de streekderby tegen Oostende zag de Brugse aanhang voor het laatst Alin Stoica scoren voor hun ploeg. Tegen een defensief georganiseerd KVO brak de Roemeen de ban.  Zoko kon echter de bordjes terug op gelijke hoogte zette. Maar die zette zijn ploegmaats en zichzelf voor schut door dit te uitbundig te vieren. Gevolg: tweede gele kaart en Oostende met 10 verder. Victor zorgde met zijn winnende treffer voor zijn enigste belangrijke feit in de heenronde.

Club Brugge ging verder op zijn elan en sloot de vier volgende competitiewedstrijden winnend af. Lierse en het verrassende Charleroi werden met het kleinste verschil verslagen, maar stadsgenoot Cercle en promovendus Brussels werden belachelijk gemaakt met respectievelijk 5-0 en 1-6. Al had de competitieleider niet echt sprankelend voetbal op de mat gebracht.  Twee keer één goede helft volstond om de tegenstander het zwijgen op te leggen. Tegen Brussels nestelde Balaban zich met 4 doelpunten op kop bij de topschutters. Een positie die hij nu nog altijd bezit.

Na het Franse tussendoortje, Chateauroux, winnend te hebben afgesloten, verloor Club zijn eerste punten in eigen huis. De Franse tweedeklasser liet zich kennen als een harde tegenstander. Timmy Simons en Philippe Clément mochten dit aan den lijve ondervinden. De Brugse kapitein moest zelfs bijna een maand aan de kan toekijken. Tegen Racing Genk ontpopte Tomislav Butina, samen met Nastja Ceh de beste Bruggeling in de heenronde, tot held van de avond. De Kroaat kon niet verhinderen dat Kpaka kon scoren, maar hield voor de rest van de avond met enkele schitterende reflexen zijn netten verder schoon.

Na de uitschuiver tegen de ploeg van Vandereycken liep in de competitie alles weer op wieltjes; De volgende zeven wedstrijden werden allemaal gewonnen. Al kon Brugge alleen op Standard mooi voetbal op de mat brengen. Een zeer sterke prestatie van de ploeg met Gaetan Englebert en Gert Verheyen  bij de uitblinkers zorgden voor een 1-4 blamage bij de Rouches. In de eerste helft ging Standard mee in het tempo van blauw-zwart en zag dit ook in de tussenstand (1-1). Maar na de pauze lag dit een niveau hoger. Englebert diepte de score uit en Simons zette vanop de stip de eindcijfers vast. Gvozdenovic stond zelfs dicht bij de 1-5.

Bijna alle andere wedstrijden (Lokeren, Moeskroen, Bergen, Germinal Beerschot en Westerlo) werden beslist door een vroeg doelpunt van Club Brugge. De West-Vlamingen controlleerden daarna rustig de wedstrijd en diepten de score nog verder uit als de mogelijkheid zich aanbod. Alleen tegen La Louvière moest Club wachten tot vlak voor de rust om de score via Ceh te openen. Het tweede doelpunt kwam er, zoals meestal ook het geval was, pas in de slotfase. Club kon met 7 punten voorsprong naar het Astridpark.

Eropees draaide het ondertussen wat minder. Trond Sollied en Club Brugge leerden niet uit hun fouten. In Oekraïne had blauw-zwart moeten winnen van Dnipropetrovsk maar de trage centrale defensie (Maertens-Clement) werd telkens voor schut gezet door de aalvlugge Venhliinskiy. Na een 1-0 achterstond nog voor rust te hebben omgezet, leek Club de buit toch binnen te halen. Maar een onoplettendheid voor de pauze zorgde voor de gelijkmaker.  In de tweede helft werd Brugge nog maar eens afgestraft voor een defensieve fout: 3-2.

Een maand later kreeg blauw-zwart de kans om de trein weer op de rails te zetten tegen FC Utrecht. De wedstrijd werd met 1-0 gewonnen, maar dit gebeurde vooral op kracht. Mooi voetbal was nergens te bespeuren. In Wenen had Brugge dan eens het geluk aan hun kant. Na – nog maar eens – een defensieve fout van David Rozehnal kwam Austria 1-0 op voorsprong, maar met een gelukje bracht Rune Lange de bordjes weer op gelijke hoogte. Een vrije trap van Balaban verdween via zijn rug voorbij Didulica in doel. Net als tegen Utrecht gebeurde dit met 10 man.

Als voorbereiding van de allesbeslissende wedstrijd tegen Zaragoza moest Club Brugge eerst nog aartsrivaal Anderlecht partij geven. Ceh bracht de Bruggelingen nog voor de rust op voorsprong. Maar Hugo Broos deed een gouden zet met het inbrengen van Nenad Jestrovic. De Serviër schonk Anderlecht de zege, en de aansluiting, met een doelpunt in de slotfase. Een verdiende zege voor de regerende landskampioen waardoor het kampioenschap terug wat spanning krijgt.

Tegen Zaragoza moest dit dan maar rechtgezet worden, maar nogmaals leek Brugge Europees geen partij te zijn. Tegen de Spaanse middenmoter werd maar 1 kans gecreëerd. Nastja Ceh werkte die dan nog op een mooie manier af. Even leek Rune Lange nog op weg naar de treffer van de kwalificatie, maar de Noorse spits struikelde over zijn eigen voeten en zag de kwalificatie, die een must was voor Club Brugge, volledig uit handen glippen. Door de overwinning van Wenen in Utrecht was het Europese avontuur van Brugge vroegtijdig voorbij.

Ondanks de mindere prestaties sloot Club Brugge de heenronde toch nog op een positieve manier af. Met mooi en fris voetbal werd Sint-Truiden met zware 5-1 cijfers naar huis gestuurd. Stuwende krachten achter deze overwinning waren Nastja Ceh en Jonathan Blondel, die eindelijk zijn kans kreeg van Sollied. Joe slaagde er tegen de Kanaries zelf in te scoren met het hoofd. Na een goede voorbereiding in Marbella lijkt Blondel klaar om een sterke terugronde te spelen.

In de ‘overbodige’ Supercup bracht de jonge garde van Trond Sollied nogmaals fris voetbal. Tot zijn eigen verbazing slaagden de youngsters erin om Anderlecht in eigen huis te kijk te zetten. Het onuitgegeven middenveld – Cornelis, Blondel, Hermans en Roelandts – deed het uitstekend. Het beste voetbal kwam van de competitieleider dat zich ook veel efficiënter toonde dan zijn tegenstander. Al had de secuur keepende Stijnen daar ook een groot aandeel in. Hermans in de beginfase en Lange in de slotfase schonken Club zijn 12de Supercup.

Na het mooie kerstgeschenk kwam er een meer dan welkome pauze. Maar het nieuwe jaar had nog maar net geslagen en Club was al op weg naar het Spaanse Marbella voor een oefenstage. De nieuwe aanwinsten, Michaël Klukowski en Manasseh Ishiaku, werden goed in de groep opgenomen en zullen tijdens de terugronde waarschijnlijk wel hun kans krijgen. Sollied geeft weinig vrij met het oog op de terugronde maar het ziet ernaar uit dat Blondel een vaste plaats krijgt op de linksbuiten en dat Victor regelmatig zijn kans zal krijgen. Volgens het gevoel in zijn maag zal alles wel loslopen en is Club binnen 2-3 maanden al kampioen.