Analyse Keepersleed

 

Zaterdagavond, Staaien, het oord der verderf voor Tristan Peersman. Even leek het erop dat zijn seizoen erop zat, en dat door één schot. Een doodgewone corner, Tristan komt, Tristan springt ongehinderd de hoogte in, hij wil die blauw - gele bal pakken, en dan, … Goal.

 

De gruwel van elke doelman was geschied. Plots moest heel de geschiedenisfilm door het hoofd van Peersman zijn gedraaid. Beginnend met de successen van vorig seizoen, vervolgens het belabberd optreden in Charleroi en de Rode Duivels, tot die domme fout in Sint – Truiden. Dat allemaal in 1 flits, je zou voor minder moedeloos worden.

 

Het meest opvallend gebaar in Stvv – Anderlecht was nog wel de steunbetuigingen van de Anderlechtspelers voor hun collega. Éen voor één gingen ze hun doelman een hart onder de riem steken. Toch wel opmerkelijk voor verwaande sterren, die met alles en iedereen overhoop liggen. Het moet voor Peersman dan ook een enorme steun geweest zijn.

 

Wat zaterdag gebeurde deinde tegen alle hedendaagse denkwijzen in. Nog steeds gaat men er in België van uit dat de keeper alle foutjes van de verdediging oplost, maar een fout van de doelman wordt zelden of niet getolereerd. Iedere doelman beseft dat, maar het blijft erg frustrerend en legt een enorme druk op zijn schouder. Geen wonder dus dat een keeper vrij moeilijk uit een negatieve spiraal geraakt.

 

Meteen werd er geopperd voor psychologische hulp voor Peersman. Dat zal ongetwijfeld van grote waarde zijn voor de Anderlecht doelman. Verder werd meteen duidelijk hoe amateuristisch het Belgische voetbal gestructureerd is. Alle Europese ploegen hebben een mental coach in dienst, alleen in België weer niet. Racing Genk heeft het eens geprobeerd, maar een succes werd het niet.

 

Als je nu weet dat in ieder lichaam biologische, sociale en psychologische factoren continu in interactie met al staan, dan is het toch logisch dat sportieve prestaties zullen afnemen als de speler in kwestie met een mentaal probleem zit. Desondanks kan, of wil men dat in België niet inzien. Het is toch geen schande om bij de psycholoog te rade te gaan om er sportief op vooruit te gaan. Iedere trainer, bestuurslid, voorzitter moet toch tevreden zijn als zijn speler sportief een hoger niveau haalt, ongeacht de manier waarop.

 

Het is dus belangrijk een doelman te steunen en hem, als hij in een dipje zit, vertrouwen te geven. Niet zoals zovaak gedaan word hem vervangen door iemand anders. Dan wordt zijn zelfvertrouwen gekelderd, en wordt iedere bal een test. Je kunt het ongeveer vergelijken met het leven van een spits. Als die niet scoort, begint hij aan zichzelf te twijfelen. Hij moet dan zo snel mogelijk de weg naar doel terugvinden, of niets zal nog lukken. Het enige verschil met de keeper is dat bij een spits foutjes geaccepteerd worden, en bij een doelman niet.

 

Het wordt eens tijd dat clubs bijgevolg gaan investeren in psychologische begeleiding zodat fouten tot een minimum herleid worden en het niveau omhoog gekrikt kan worden.

 

 

Door Jimmy Wouters