Interview Vanhaezebrouck: "Houwaert heeft voor mij afgedaan!"

Het 80-jarig bestaan van White Star Lauwe leek te zullen uitdraaien op een degradatie. Na een rampzalige start (5 op 30) werd Lauwenaar Hein Vanhaezebrouck opgetrommeld om aan het Lauwse ziekenbed te komen staan. Onder de nieuwe trainer zette Lauwe een ongelooflijke reeks neer en won het de 2e periodetitel. Tijd dus voor een babbel met de Lauwse tovenaar.

VK: Je zette je eerste stapjes bij Lauwe en bent er nu terug. Blij om weer thuis te zijn of ontgoocheld dat er geen hogere clubs aan u dachten?
VHB: Uiteraard ben ik altijd blij om terug in Lauwe te zijn, ook al is dat eens niet voor het voetbal. De terugkeer naar mijn 'voetbalroots' kwam er eigenlijk door een noodkreet van de bestuurders van Lauwe die na een 5 op 30 reeds 7 punten achterstand hadden opgelopen op een veilige plaats. Omdat mijn hoofdjob voor het ogenblik bestaat uit mijn werk als analist/co-commentator bij Canal+ en als columnist bij Sport/Voetbalmagazine was het voor mij onmogelijk om dit te laten vallen voor een job als trainer in 4de klasse. Omdat ik echter mijn vroegere club en vrienden niet in de kou kon laten staan, heb ik hen als vriendendienst beloofd om als sportief adviseur te ploeg te ondersteunen indien mijn andere activiteiten dit toelieten. Ik ben niet ontgoocheld dat er geen hogere clubs aan mij dachten omdat ik ook niet het type ben dat overal gaat solliciteren en dat zomaar de eerste de beste job zou aannemen.

VK: Stel dat Lauwe u vraagt om ook volgend jaar te coachen, wat dan? Ik neem aan dat u ambities hoger liggen van vierde.
VHB: Dit is voor het ogenblik heel moeilijk te beantwoorden. Ik begrijp de bestuurders echter ook als ze stellen dat ze toch duidelijkheid willen voor het volgend seizoen om de ploeg voor te bereiden op dat volgend seizoen. Ik heb natuurlijk nog ambities om op hoger vlak te gaan werken, maar dan moet het uiteraard op alle vlakken een interessant aanbod zijn bij een goed gestructureerde club. Het is echter wel zo dat ik volop meewerk aan de uitbouw van het elftal van Lauwe voor volgend seizoen alsook poog om met mijn ervaring op het vlak van jeugdbegeleiding de jeugdwerking naar de toekomst toe zoveel mogelijk bruikbare elementen mee te geven. 

VK: De reeks met Lauwe is alvast indrukwekkend. Op welke gebieden heb je bijgestuurd?
VHB: Ik heb onmiddellijk geadviseerd om af te stappen van het spelen met libero en mandekkers en in zone te gaan spelen. Ook zijn we direct met 3 spitsen gaan spelen. Verder hebben we gepoogd om iedere speler heel duidelijk te maken wat van hem verwacht wordt in het systeem, wat we als team brengen en dit zowel op offensief als defensief vlak. Verder is ook snel duidelijk geworden dat niemand meer een voorkeursbehandeling geniet en iedereen zijn waarde voor het elftal steeds weer moet bewijzen. Uiteraard was het aanbod wat ze kregen in het begin veel te veel om te kunnen oppikken, maar gezien de nood om onmiddellijk resultaten te behalen, waren we verplicht om het op die manier te doen. Uiteraard beseften we dat het onmogelijk zou zijn om alles in twee dagen te beheersen maar we rekenden op de intelligentie van de groep om toch de nodige zaken bij te houden en dan gedurende de volgende weken beetje bij beetje de rest ook door te hebben. Uiteraard liepen de eerste wedstrijden nog niet zoals gepland en hadden we ook wel eens het geluk aan onze kant, maar het feit dat we over een intelligente groep beschikken, die dan ook nog eens bereid was om met een ongelooflijke inzet en groepsgeest aan de aftrap te komen, heeft ervoor gezorgd dat we deze fantastische reeks konden neerzetten.

VK: Lauwe heeft al meerdere eersteklassespelers opgeleid. Zitten er bij de huidige jongeren talenten die het hoger kunnen maken?
VHB: Bij de jeugd is er een groot verschil tussen de huidige competitie voor een bevorderingsploeg en vroeger. Vroeger werd tegen de beste jeugdelftallen van alle eersteklassers gespeeld in de provincie. Nu spelen die eersteklassers met twee ploegen per reeks nationaal. Dit zorgt ervoor dat het niveau van de provinciale competitie een heel stuk is gedaald en zorgt er tevens voor dat talenten al heel vroeg vertrekken om in die nationale competities te kunnen spelen. Het moet wel gezegd dat de jeugd van WS Lauwe nog redelijk honkvast is en naar het voorbeeld van Ducoulombier, Staelens en mezelf verkiezen om via het eerste elftal van Lauwe eventueel op latere leeftijd de stap voorwaarts te doen. Wat de kwaliteit betreft, kan ik stellen dat er zeker nog heel wat talent rondloopt in Lauwe, die eventueel op latere leeftijd de stap naar hogere afdelingen kunnen maken.

VK: De meeste mensen spreken met heel veel respect over de analist Vanhaezebrouck. Had je vroeger ook al dat scherpe inzicht?
VHB: Ik was op heel jonge leeftijd al betrokken bij het voetbalspelletje. Als 6-jarige was ik als zoon van de secretaris reeds wekelijks te vinden in de kleedkamer van het eerste elftal en dit zowel op iedere training als tijdens de wedstrijden. Daarnaast had ik ook altijd een plaatsje op de bank waar ik meestal naast de trainers, ervaren ex-eersteklassers als Eric Lambert, Lucien Ghellinck, Fernand Goyvaerts en nog meer ervaren wisselspelers zat. Uiteraard pikte ik daar heel wat van mee en het zal u dan ook niet verwonderen dat ik bij de jeugdploegen van jongs af aan al de leider van het elftal was. De afgevaardigde van de miniemen zei ooit dat hij in zijn 40 jaar dienst als afgevaardigde van de miniemen (10-12j) maar één spelertje had meegemaakt waarbij een trainer en afgevaardigden niet nodig waren om de ploeg te leiden. Uiteraard ging ik met verouderen nog meer aandacht aan het spelletje besteden, wat dan na mijn carriere leidde tot mijn job als analist bij Canal+ en ook als collumnist bij Sport-/Voetbalmagazine, wat ik beiden overigens met heel veel plezier doe.

VK: Enige tijd geleden deed Franky Vanderelst een uitspraak op tv over het geleverde spel van de Belgische ploegen Europees. Hij kreeg meteen half traininggevend Belgie op zijn dak omdat hij kritiek gaf op collega's. Terecht?
VHB: Hij was niet de enige die commentaar had over de prestaties van onze clubs, maar was wel diegene die na de live uitzending als analist mocht fungeren zodat zijn commentaar het meest in het oog sprong. Ik stel eveneens vast dat iedere commentator of analist een andere manier heeft om de zaken te benaderen en te funderen, maar als collega-analist onthou ik mij van verdere commentaar daarop. Ik sta zelf gekend als één van de scherpste analisten van het land, maar ik probeer dit altijd ook te staven met duidelijke voorbeelden zodat het ook voor de betrokkenen heel duidelijk om volgen wordt. Ik stel dan ook vast dat ondanks het feit dat de commentaar soms scherp is, de meesten zich in de analyse kunnen vinden.

VK: Wat waren de mooiste momenten uit u carriere?
VHB: Ik heb diverse topmomenten gekend,waaronder mijn eerste titel met WS Lauwe met een elftal bijna uitsluitend bestaand uit Lauwse jongeren met een gemiddelde leeftijd van 19,5 jaar. Een tweede topmoment was de titel op de laatste speeldag met Harelbeke in derde klasse behaald na 0-5 op het veld van medeleider KV Oostende. En een laatste hoogtepunt was de promotie met Harelbeke van tweede naar eerste klasse waarbij ik 3 minuten voor tijd het beslissende doelpunt scoorde tegen Moeskroen om uiteindelijk via de eindronde te promoveren.

VK: 1 van de mindere momenten was ongetwijfeld de 2 aanvaringen met Henk Houwaert. Momenteel zit Houwaert zonder job, geen schrik dat hij morgen bij de Lauwse voorzitter aanklopt?
VHB: In eerste instantie wil ik vermelden dat ik als speler de rechterhand van Houwaert was bij Harelbeke. Plots dacht hij echter dat ik mij ging bemoeien in zijn lucratieve contacten als tussenpersoon met de kledijsponsor, wat totaal mijn bedoeling niet was, maar waarbij ik, als toenmalig jeugdcoördinator, door de toenmalige voorzitter werd aangesteld om de commerciëel verantwoordelijke sportieve begeleiding te geven in het eerste contact, daar deze laatste niet met Houwaert in zee kon. Een artikel in Voetbalmagazine werd toen aangehaald als reden om een speler te ontslaan, onvoorstelbaar en nooit eerder gebeurd alsook nooit meer herhaald in de verdere geschiedenis van ons voetbal. Achteraf is ook gebleken en toegegeven dat ze toen niet de juiste keuze hebben gemaakt en hebben de gevolgen van de vele onbesuisde en financiëel dure bevliegingen moeten bekopen met het spijtige faillissement van een fantastische club, waar ik maar liefst 8,5 jaar had genoten. Een tweede maal kruiste hij daarna mijn pad bij Sporting West, toen mijn toenmalige ondervoorzitter zich geroepen vond om achter de rug van zijn voorzitter, één van de meest fantastische mensen die ik in het voetbalmilieu ooit mocht ontmoeten en tevens de sterke man van Ingelmunster, Houwaert te contacteren. Dit uit misgenoegdheid omdat zijn speler, tevens werknemer in zijn bedrijf, niet werd opgesteld. Houwaert slaagde erin om onmiddellijk tweemaal te verliezen tegen onder meer de laatste in de rangschikking en nam daarna dan maar de vlucht, waarna het gekelderde schip werd achterlaten om uiteindelijk volledig te zinken op het eind van het seizoen en dit ondanks de aanwezigheid van diverse fantastische jonge spelers en ondanks de lof in het begin van het seizoen dat wij bij tot de best voetballende ploegen van tweede nationale behoorden. Ik heb het geluk om na mijn voorzitter in Sporting West opnieuw bij een fantastische voorzitter te zijn beland. Alleen is het zo dat zijn medebestuurders, verstandige mensen zijn die nooit een mes in de rug van hun voorzitter zouden steken. Het feit dat dit kan in een bevorderingsploeg en dat zij in deze reeks niet de enige ploeg zijn die zo werkt, toont nogmaals aan dat het niet is omdat je een financieel belangrijk bestuurder bent, dat je ook de geschikte persoon bent om een rol van betekenis uit te oefenen in een club die de naam wil hebben goed gestructureerd te zijn.

VK: Kan het tussen jullie nog goed komen?
VHB: Zijn handelingen en zijn egocentrische ingesteldheid hebben mij duidelijk gemaakt hoe die man in elkaar zit. Alhoewel ik in de voetbalwereld heel weinig mensen ken waarmee ik niet meer door een deur kan (en dit heeft niets te maken met het feit dat ik nu iets breder ben dan vroeger) is het voor mij een uitgemaakte zaak dat die persoon voor mij heeft afgedaan, dit zowel als mens als ook als trainer in het huidige voetballandschap.

VK: Van welke trainer hebt u als speler het meeste opgestoken?
VHB: Willy Reynders was de man die mij voor het eerst in zone liet spelen en die ook hoge pressie ging spelen. Leekens was dan de man van de organisatie en een meester in het bespelen van ieder individu. Verder was ook René Verheyen in zijn eerste jaar als trainer een begeesterd iemand, die heel gedreven overkwam en er enorm mee bezig was. Het feit dat hij daarenboven dan nog over fantastische voetbalkwaliteiten beschikte was er graag bijgenomen.

VK: Wie was de beste speler waarmee je hebt gespeeld?
VHB: Daar het heel moeilijk is om spelers op verschillende posities te vergelijken, is het dan ook moeilijk om een beste speler te vernoemen. Wel kan ik per linie één naam vernoemen die er mijn inziens wel bovenuit stak. Als doelman ongetwijfeld Ronny Gaspercic die mijn inziens nu nog altijd onze beste actieve doelman is. (bij Albacete in de Primera Division). Als verdediger kan ik niet naast Patrice Zere. Zowel als mandekker of als linkercentrale verdediger misschien wel de sterkste van de voorbije 5 jaar in België. Als middenvelder moet ik wat verder terug in de tijd uit mijn periode bij KV Kortrijk : Maxim Vandamme, die qua intrensieke klasse boven veel andere spelverdelers uitstak in onze competitie. Heeft zich misschien niet altijd optimaal verzorgd en kende dan ook nog pech toen een zware blessure een vroegtijdig einde maakte aan zijn carriere. Als aanvaller moet ik nog verder terug en wel naar mijn tijd bij WS Lauwe : Bart Maes was zondermeer de beste aanvaller die dit land in de laatste 25 jaar heeft gekend. Als zeventienjarige was hij bij Club Brugge al een speler die het verschil kon maken. Hij beschikte werkelijk over alle kwaliteiten om een topspits te worden. Spijtig dat zijn ingesteldheid, mede misschien doordat jonge talenten in die tijd onvoldoende werden begeleid, ervoor gezorgd heeft dat zijn carriere van te korte duur was. Verder kan ik nog Mike Origi en Jan Koller vermelden.

VK: Met wat vul je de vrije tijd op?
VHB: Tijdens mijn actieve carriere ging veel van mijn vrije tijd naar het tennis. Vandaag ben ik de gelukkige vader van een zoontje van 1 jaar en sta ik dan overdag ook in voor de verzorging en opvoeding van mijn zoon. Verder (her)bekijk ik veel wedstrijden (Canal+) en ben ik ook af en toe te vinden voor het prepareren van één of ander exotisch gerecht. Gezien het feit dat ik van heel veel lichaamsbeweging naar heel weinig ben teruggevallen moet ik ook dringend weer eens werk gaan maken om weer wat meer te sporten.

VK: Lauwe was vorig jaar op 10 minuten van derde klasse en had dit jaar een rampzalige start. Sedert de trainerswissel hebben jullie niet meer verloren en prijken jullie op kop van het eindrondeklassement. Voetbal is een raar spelletje, dus het kan zijn dat bijvoorbeeld Lauwe weer in die eindrondefinale staat. Kan Lauwe de stap naar derde maken?
VHB: Er volgt een testwedstrijd tegen de sterkste ploeg die we al hebben bekampt en die ook nog de titel kan pakken : RC Gent-Zeehaven. We starten dus wel degelijk als underdog. Maar voor ons is die eindronde geen doelstelling. Na de mislukte start was de redding al heel moeilijk haalbaar. Door het feit dat mijn spelersgroep blijk geeft van de nodige voetbalintelligentie en niet aflatende inzet hebben we reeds een onwaarschijnlijk parcours kunnen neerzetten. Er rest ons echter nog een heel moeilijke derde periode waarin we het bijna evengoed zullen moeten doen. En aangezien een ploeg die een eindrondeticket behaalt, die enkel ook mag spelen als je niet degradeert, zou het een prachtig geschenk zijn om die te mogen spelen (indien we het ticket behalen natuurlijk), want dat zou betekenen dat we onze doelstelling, namelijk het behoud, hebben gehaald.

Dit interview werd gedaan voor de testwedstrijd tegen Gent-Zeehaven. Lauwe won met 1-3 en is dus periodekampioen. Intussen geraakte ook Houwaert aan een nieuwe job in Cyprus.