Einde van het Rosenborg-tijdperk?

 

 

Vorig jaar slaagde VÃ¥lerenga IF er ei zo na in de jarenlange dominantie van Rosenborg te doorbreken.Vooral na de komst van Steffen Iversen in de zomer ontpopte VÃ¥lerenga zich tot dé revelatie van het seizoen. Onder impuls van de Noorse international verloor de ploeg uit Oslo, die amper het jaar ervoor met veel moeite de degradatie ontweek, geen enkele van de elf laatste competitiewedstrijden. Het leek genoeg voor de titel, tot Rosenborg in allerlaatste instantie en enkel op basis van meer gescoorde goals zijn titel alsnog verlengde. Ondertussen verloor VÃ¥lerenga nog steeds geen enkele wedstrijd met inzet, waardoor het de officieuze titel van „Ploeg van het Noorden“ opgeplakt kreeg. De ploeg van trainer Kjetil Rekdal, waar ook onze landgenoot Daniel Brocken nog steeds actief is, geldt bij het begin van het nieuwe seizoen dan ook als dé uitdager van Rosenborg. VÃ¥lerenga zag met Erik Hagen (naar Zenit St-Petersburg) wel zijn sterkhouder in de defensie vertrekken, maar slaagde er in om Steffen Iversen, begeerd door diverse Italiaanse clubs, (voorlopig?) in Oslo te houden. Bovendien trok de vice-kampioen Christian Grindheim en Stefan Ishizaki aan, waardoor de ploeg – met ook nog Ardian Gashi in de rangen – over een beloftevol middenveld lijkt te beschikken. Vooral Ishizaki toonde al wat hij in zijn mars heeft. Het is echter afwachten of Enga met deze geheel nieuwe druk kan omgaan. Want opmerkelijk in de recente geschiedenis van de Tippeligaen is dat de ploeg die het ene jaar de tweede plaats wegkaapte, in het volgende jaar nagenoeg nooit kon bevestigen. Benieuwd of VÃ¥lerenga dat wel kann.

 

Uiteraard geldt Rosenborg BK nog steeds als titelfavoriet nummer één. Maar na een erg zwak en onregelmatig seizoen  lijkt een 14e opeenvolgende titel niet meer zo vanzelfsprekend. Er wordt volop gespeculeerd of de spannende titelstrijd van vorig jaar, waarin Rosenborg pas door een doelpunt in de voorlaatste minuut op de laatste speeldag VÃ¥lerenga de titel kon ontfutselen, het begin van het einde van de Rosenborg-hegemonie is. De ploeg uit Trondheim lijkt inderdaad niet meer zo dominant als in de vorige jaren, wat volgens velen komt doordat ze te veel teert op de gevestigde, maar steeds ouder wordende spelers. Bovendien vond Rosenborg nog steeds geen waardige opvolger voor de legendarische trainer Nils Arne Eggen. De erfenis bleek te groot voor Ola By Rise, en de nieuwe coach Per Joar Hansen, vorig jaar nog assistent, lijkt slechts een tijdelijke oplossing. Bovendien is het bij de kampioen bang afwachten of Ørjan Berg, net terug na een maandenlange blessure, zijn oude niveau zal halen. Berg vormt de motor op het middenveld, en zijn lange afwezigheid was vaak voelbaar. Voorts is de hoop vooral gevestigd op de spelers die vorig jaar werden aangetrokken. Vooral van Daniel Braaten en Thorstein Helstad wordt na een goed aanpassingsseizoen veel verwacht. Samen met een aantal anderen moeten zij de vernieuwing inluiden.

 

SK Brann wordt door velen als de derde titelkandidaat gezien. De ploeg uit Bergen eindigde vorig jaar op de derde plaats en veroverde bovendien de Noorse beker. Brann zit ook net als Rosenborg en Vålerenga in de tweede ronde van de Royal League, het Scandinavische wintertornooi. De ploeg doet een beetje denken aan Standard: Brann is van oudsher een grootheid in het Noorse voetbal en heeft de nodige kwaliteit in de rangen, maar is erg onregelmatig. Bovendien moet de club steevast kampen met de druk van veeleisende supporters en lokale pers. Toch kann dit wel eens het seizoen van Brann worden: Bengt Sæternes, de ex-Bruggeling die helemaal heropleefde sinds zijn terugkeer naar Noorwegen, vormt samen met de Schot Robbie Winters een geducht aanvalskoppel, dat met Raymond Kvisvik een goede aangever heeft. Bovendien haalde Brann Martin Andresen, kapitein van de Noorse nationale ploeg, binnen. De ploeg uit het westen van Noorwegen had vorig jaar wel problemen om de nul op het bord te houden en zal dit seizoen verdedigend toch beter uit de verf moeten komen wil het aanspraak maken op de titel.

 

 

 

Tromsø IL speelde vorig jaar een tijdlang topvoetbal en stond gedurende het halve seizoen aan de leiding in de Tippeligaen. In de terugronde liep het echter voor geen meter meer, waardoor Tromsø uiteindelijk slechts vierde eindigde. De club kan echter vooral rekenen op een gevreesde thuisreputatie: niemand trekt immers graag naar de meest noordelijke eersteklasser, waar wintertemperaturen onder -15 graden geen uitzondering zijn. Wanneer ex-journalist en nieuwbakken hoofdtrainer Otto Ulseth meer regelmaat in de ploeg krijgt, kann Tromsø dit seizoen wel eens voor een verrassing zorgen. Het heeft met ex-Gentenaar en –Luikenaar Ole-Martin Årst over een goeie spits, en ook het middenveld, met de jonge belofte Lars Iver Strand, beschikt over de nodige kwaliteit.

 

FC Lyn Oslo beschikt op papier over nog meer kwaliteit dan Tromsø en is bijgevolg een ploeg die zeker niet onderschat mag worden. De tweede ploeg uit Oslo kan terugvallen op een interessante mix van ervaren spelers en beloftevolle jongeren. Lyn moet dit jaar dus beter kunnen doen dan de zesde plaats van vorig jaar. De ploeg kwam in de recente geschiedenis echter vooral in de schijnwerpers vanwege haar trainerperikelen: trainers werden er naar believen aangenomen en aan de deur gezet, en momenteel heeft de ploeg twee evenwaardige hoofdcoaches, beiden echter met de trainerservaring van een stel materiaalmeesters. Bovendien verloor een van de twee, Espen Olafsen, vrouw en kind door de tsunami in Azië, waardoor het nog maar de vraag is inhoeverre hij zich aan zijn functie kan en/of wil toewijden. Maar met deze spelersgroep moet Lyn toch met gezonde ambities aan het nieuwe seizoen kunnen beginnen.

 

Viking FK geldt als een van de grootste ploegen in Noorwegen. Het is de ploeg die Rosenborg als laatste van de titel kon houden (1991), en tijdens de laatste tien jaar eindigde Viking doorgaans in de hogere regionen van de Tippeligaen. Vorig seizoen presteerde de club uit Stavanger echter verrassend zwak, met een ontgoochelende negende plaats tot gevolg. Niettemin beschikt Viking over een degelijk aantal getalenteerde spelers, en indien trainer Roy Hodgson – toch niet de minste – het beste uit deze jongens weet te halen, moet deze traditieclub dit seizoen haar reputatie opnieuw kunnen waarmaken.

 

 

 

Ham-Kam (voluit HamarKameraterne) maakte vorig seizoen na een afwezigheid van acht jaar zijn rentree in de hoogste afdeling, en eindigde meteen op een knappe vijfde plaats. Hoewel even goed of beter doen dit jaar moeilijk wordt, moet de ploeg zich dit seizoen toch zonder veel problemen kunnen handhaven in de middenmoot. Geen opvallende namen, maar toch één bekende bij Ham-Kam: de Belg Axel Smeets, die vorig jaar zodanig veel indruk maakte dat hij in Noorwegen verkozen werd als beste rechtsback van het afgelopen jaar. Ook de naam van aanvaller Obuwasegun Abiodun klinkt misschien bekend: de jonge Nigeriaan kon volgens sommige media op de interesse van Anderlecht rekenen.

 

Bodø/Glimt (kortweg gewoon Glimt genoemd) kon vorig jaar pas na barrages de degradatie vermijden. Een verrassend zwak seizoen, gezien het feit dat de ploeg het jaar ervoor nog vice-kampioen was geworden. Hoewel een Vålerenga-scenario (van degradatie- naar titelkandidaat) onwaarschijnlijk is, moet deze ploeg zich dit seizoen toch kunnen handhaven in de middenmoot. Glimt is geen onaardige ploeg, zij het dat een aantal sleutelspelers zoals Runar Berg ook al een jaartje ouder worden.

 

Lillestrøm SK geldt net als Viking als een van de grotere namen in het Noorse voetbal. De voorbije drie jaren eindigde de ploeg uit het oosten van Noorwegen echter telkens op de zevende plaats, en dat zou dit seizoen wel eens opnieuw het geval kunnen zijn. Hoewel Lillestrøm zonder problemen uit degradatiegevaar moet kunnen blijven, lijkt de ploeg niet echt over de nodige spelers te beschikken om helemaal bovenaan te kunnen meespelen.

 

Odd Grenland ontwikkelde zich tot een stabiele middenmoter sinds het zeven jaar geleden overkwam van de tweede afdeling. De ploeg heeft echter een eerder zwakke defensie en zag deze winter met Ronny Deila (naar Viking), Anders Rambekk (naar Lillestrøm) en Alexander Aas (naar het Deense Odense) nog een aantal verdedigers vertrekken. Ook de voorbereiding verliep niet echt optimaal voor Odd, waardoor het afwachten is of de ploeg dit seizoen in de bovense tabelhelft kan meedraaien. De ploeg beschikt met Olivier Occéan, in beeld bij RC. Genk na een uitstekend seizoen, wel over een spits van grote klasse.

 

Vorig jaar werd IK Start afgetekend kampioen in de tweede klasse. En hoewel de ploeg de voorbije jaren vaak tussen de eerste en tweede klasse pendelde, lijkt ze dit seizoen in staat om zich in de Tippeligaen te handhaven. Start heeft met Tom Nordli een erg gereputeerde trainer, en heeft zich tijdens de winter aanzienlijk versterkt. De club uit de zuidelijke stad Kristiansand beschikt bijgevolg over de nodige troeven om zich in de hoogste afdeling te vestigen.

 

 

 

Molde  FK is de ploeg die Rosenborg tijdens de afgelopen tien jaar het meest het vuur aan de schenen gelegd heeft, maar in de voorbije twee jaar ging het voor de West-Noren in een sneltreinvaart naar beneden. En niets wijst er echt op dat Molde deze neerwaartse trend dit jaar kan stoppen: de aanval is weinig imponerend, en de verdediging oogt vaak ongeorganiseerd. Alleen het middenveld, met de ex-Gent- en Lokeren-speler Petter Rudi in de hoofdrol, haalde vorig seizoen een bevredigend niveau.  Bovendien zag de club een aantal belangrijke spelers vertrekken zonder evenwaardige vervangers aan te werven. De degradatie lijkt Molde dan ook het hele seizoen als het zwaard van Damocles boven het hoofd te zullen hangen.

 

Drie jaar geleden speelde Fredrikstad FK nog in de Noorse derde klasse, maar twee promoties in evenveel jaar brachten de club vorig jaar na lange tijd opnieuw in de Tippeligaen. Fredrikstad, bijgenaamd „de slapende reus“, leek het voorbije seizoen lange tijd op de degradatie af te stevenen, maar wist zich in de slotfase van de competitie alsnog te redden. Knut Thorbjørn Eggen, zoon van ex-Rosenborg-coach Nils Arne Eggen en de trainer die Fredrikstad alsnog van de degradatie wist te redden, nam echter verrassend ontslag, waardoor het nog maar de vraag is of deze ploeg, die ondanks heel wat kwaliteit vaak met interne problemen kampt, het huzarenstukje van vorig jaar opnieuw kan herhalen.

 

Nog meer dan de streekrivaal uit Molde lijkt Aalesund FK een vogel voor de kat. Aalesund maakt dit jaar zijn rentree in de Tippeligaen, maar lijkt (nog) niet rijp om zich in de hoogste afdeling te kunnen handhaven. De club verloor sleutelspeler Amund Skiri (naar VÃ¥lerenga), en lijkt in tegenstelling tot collega-promovendus Start niet voldoende gewapend om de strijd om het behoud aan te gaan. Hoewel in deze ongezien spannende en evenwichtige Tippeligaen alles mogelijk is.

 

Het nieuwe seizoen in de Tippeligaen loopt van 10 april tot 30 oktober 2005. De winnaar speelt in de tweede voorronde van de Champions League 2006-2007, terwijl de nummers twee en drie, evenals de bekerwinnaar, naar de tweede voorronde van de UEFA-Cup mogen. Bovendien neemt de top-vier deel aan de Royal League, het Scandinavische wintertornooi. De nummers 13 en 14 degraderen naar de tweede klasse, terwijl het nummer 12 twee barrageduels tegen het nummer drie van de tweede klasse moet spelen voor het behoud.


Met de vriendelijke medewerking van Benoni Hartvich