Duitsland Europees Kampioen

 

 

Al in de initiële minuut kwamen de 21.905 toeschouwers al in de ban van deze finale toen Dagny Mellgren  met een listige voorzet Trine Renning bereikte die op de paal schoot. Uiteindelijk werd die spelfase, zij het laatttijdig, afgevlagd voor buitenspel. En amper drie minuten later verscheen de steeds alomwezige Birgit Prinz in de ,,16’’ maar werd door de toegesnelde Gunhild Fölstad kordaat getackeld. De Duitse ploeg trachtte met snedige en snelle combinaties Noorwegen in de maling te nemen. In dat eerste kwartier bepaalde Duitsland het spel al bleef Noorwegen hardnekkig op de loer liggen. Op het kwartier knikte de Noorse Klaveness op hoekschop nipt naast de paal.

 

In het tweede kwartier dwong Duitsland een drietal hoekschoppen af die uiteindelijk de voorbode waren van de openingstreffer. Aanvankelijk  verijdelde doelvrouw Bente Nordby een uithaal van Birgit Prinz maar toen de Noorse doelvrouw de bal wegduwde bij Anja Mittag beroerde deze net ietsje vroeger de bal en baalde de Noorse doelvrouw: 1-0.

 

Twee minuten later kon Renate Lingor, voor kenners ,,DE’’ speelster van het tornooi,  na een lange inspanning, een voorzet van Britta Carlson in één tijd ombuigen tot een heerlijke lob en de verdubbeling: 2-0. Gezien haar lange rush (ruim 40 meter) en de perfectie van die boogbal een doelpunt van hoge kwaliteit!

 

Desondanks betekende deze ommekeer geen mokerslag voor Noorwegen want in de 27’ poogde Solveig Gulbrandsen het met een vergeefse verre poging. De ,,verfrissing-stop’’ op het halfuur  in dit warme weer bleek beide teams een goed gevoel te hebben gegeven. Stine Frantzen-Solveig Gulbrandsen kwamen opzetten bedienden Dagny Mellgren hoewel die werd opgehouden door een stevige Duitse ingreep. Ook Gulbrandsen’s halve volley nadien kende geen succes.

 

Het aanstekelijke Noorse verweer kreeg dan toch zijn beloning in de 41’ wanneer Frantzen  met een gemeten voorzet de niet aarzelende Mellgren bereikte: 2-1. Blijkbaar hadden de Noorse vrouwen de smaak te pakken want in de 43’  maakte Gulbrandsen zich op rechts los  van haar belaagster, trok voor waar Frantzen de 2-2 scoorde. Een late vlaggezwaai van de lijnrechter besliste er echter anders over. Doelpunt  (onterecht?)afgekeurd door een vlag vol twijfels.

 

In de tweede helft ging Noorwegen via een strijdvaardige Klaveness op zoek naar de gelijkmaker. Dit keer mocht de Noorse spits, dit keer wel in buitenspel, doorgaan hoewel haar poging niets opbracht.  Anderzijds bleef vooral Conny Pholers vaker een bestendige gevaar voor de Noorse defensie hoewel het Scandinavische antwoord er ook mocht wezen. Klaveness pakte een voorzet van Frantzen goed op de slof en dwong  doelvrouw Rottenberg tot een schitterende save. Het bleef toen een tijdje evenwichtig met doelloos aandringen aan beide kanten.

 

Tot in de 63’ Dame Fortuna de moedige Noorse vrouwen zowat de genadeslag gaf. Sterspeelster Birgit Prinz, bedrijvig tot en met, kwam in balbezit op de rand van de ,,16’’ en haalde verwoestend uit. Doelvrouw Bente Nordby ging naar de goede hoek hoewel Ane Stangeland, onbewust, de bal van richting deed veranderen: 3-1. Vijf minuten nadien dwong Marianne Paulsen de Duitse doelvrouw tot een ultieme redding. Het sein voor Noorwegen alles in de weegschaal te leggen wat nog voorhanden was. Duidelijk was evenwel dat beide ploegen vermoeid geraakten en Duitsland zich opmaakte niets meer door te laten.

 

In het slotkwartier kwam Duitsland nochtans dicht tegen een vierde treffer via een assist van de ingevallen Sandra Smisek aan Prinz maar die vond een knappe Noorse doelvrouw op haar weg. Aan de overzijde hield Sandra Minnert de opduikende Klaveness van een tweede Noorse treffer.

 

Het waren uiteindelijk beide doelvrouwen die in de toegevoegde tijd (4 minuten) een laatste keer hun klasse etaleerden. Petra Wimberski bediende Pohlers die Bente Nordy niet klein kreeg. Dagny Mellgren zag een tweede Noorse doelpunt verijdeld door de save van  doelvrouw Silke Rottenberger.

 

Meteen het eindpunt van een beklijvend E.K-2005 waarin Duitsland voor de vierde keer met de Europese kroon ging lopen. Anderzijds profileerde Noorwegen  zich tot een meer dan gedegen ,,zilveren’’ verliezer.