2 jaar geleden overleed Guy Thys

Vandaag is het precies 2 jaar geleden dat één van de grootste namen in het Belgische voetbal van ons heen ging.
 

Op 6 december 1922 leverde Sinterklaas in de Kasteelstraat 22 een origineel geschenk af. Het woog om en bij de 4 kilo en was precies een halve meter groot. Ondanks de geboorte op de dag van de heilige man zou Guy Jean Leonard Thys zijn halve leven slijten tussen de Duivels. Hij was het kind van Ivan Thys, speler van Beerschot, en Alice Heesterbeeck, beiden afkomstig uit Antwerpen.

Het voetbal werd hem met de paplepel ingegeven, hij moest en zou in de voetsporen van zijn vader treden. Hij deed het als voetballer niet zo goed als zijn vader, maar was wel tweemaal international, terwijl pa Thys twintig keer werd opgeroepen voor de Rode Duivels. Ze hebben zelfs samen op het veld gestaan voor de nationale ploeg, in de geschiedenis van het Belgische voetbal zijn er zo maar drie: Louis en André Saeys van Cercle Brugge, Pol en Marcel Dries van Berchem Sport en Guy en Ivan Thys. 

Guy ging van kleinsaf mee met vader naar de trainingen om er tegen een bal te stampen en op zijn twaalfste tekende hij een aansluitingskaart bij Beerschot. In zijn tweede jaar scholier werd Guy overgeheveld naar de eerste ploeg, op 14 april 1940 was het zover ... aan de zijde van de grote Raymond Braine maakte hij zijn opwachting in het eerste elftal, maar werd er verloren tegen Boom. Guy werd in twijfel getrokken, maar enkele wedstrijden verder moest men naar het destijds gevreesde Olympic Charleroi, het werd 2-8 en Thys maakte maar liefst 5 doelpunten. Guy werd prompt opgeroepen voor de nationale ploeg, die op 29 mei moesten spelen tegen Nederland, Thys was nog maar 17 jaar, maar die match zou nooit plaats vinden want op 10 mei 1940 vielen de Duitsers Belgie in. Thys moest twaalf jaar wachten op zijn volgende selectie, het zouden er uiteindelijk maar twee blijven. 

Guy's loopbaan werd overschaduwd door oorlog en wederopbouw. Tijdens de oorlog werden enkel vriendschappelijke wedstrijden gespeeld en Thys speelde zelfs één jaar voor Daring Brussel in die periode.

In '49 werd Thys door enkele toevalligheden getransfereerd naar Standard. Zijn vader moest voor enkele zaken in Luik zijn en werd aangesproken door mensen van Standard. De Luikse club was uitgenodigd op een toernooi in Zweden en Denemarken, maar de meeste spelers waren reeds vertrokken op vakantie. De bal ging aan het rollen. Guy ging eerst als geleend speler, maar bleef uiteindelijk vier jaar op Sclessin hangen. In 1953, Guy Thys was toen 32 jaar, ging hij naar toenmalig derdeklasser Cercle Brugge als speler-trainer. Twee seizoenen later was hij definitief speler af. Het was ondanks de oorlog een mooie 15-jarige loopbaan in de spits.

 

1939-1942 Beerschot

1942-1943 Daring CB

1943-1950 Beerschot

1950-1954 Standard 

1954-1958 Cercle Brugge

 

Beker van België in 1954

 

1954-1958 Cercle Brugge

1958-1959 Racing Lokeren

1959 Excelsior Moustier

1960-1963 Wezel Sport

1963-1966 Herentals

1966-1969 Beveren

1969-1973 Union St-Gillis

1973-1976 Antwerp

1976-1989 Bondscoach

1990-1991 Bondscoach

 

114 interlands: 50 gewonnen, 37 verloren, 27 gelijke spelen

 

Wereldbeker:

1982: Tweede ronde

1986: Halve finale (vierde plaats)

1990: Achtste finale

1980: Finale (tweede plaats)

1984: Eerste ronde

 

KBVB: