Landskampioen laat zich nog niet op stang jagen

Club Brugge verloor zaterdag voor het eerst sinds heel lange tijd nog eens op eigen veld. Lokeren klopte de landskampioen met 0-1. Door het puntenverlies van Anderlecht en Standard blijft de achterstand nog beperkt. Toch moet het dringend beter bij blauw-zwart als ze nog willen meestrijden voor de oppergaai.

Voor het seizoen was het al duidelijk dat Club Brugge wel eens een heel moeilijk seizoen tegemoet zou kunnen gaan. Basisspelers als Van der Heyden, Cornelis, Simons, Ceh en Rozehnal zochten andere oorden op. Rune Lange viel al vlug gekwetst uit. Ter vervanging werden enkele ervaren spelers aangetrokken, maar die blijken voorlopig het niveau van hun voorgangers niet te benaderen. Het lijkt er zelfs op dat kapitein en absolute sterkhouder Simons helemaal niet vervangen is. 

In de zomer kwamen Valgaeren, Vermant, Leko, Dufer en Portillo erbij. Joos Valgaeren kon voorlopig niet overtuigen. Bovendien liep de blessuregevoelige verdediger een knieblessure op en is hij zes weken out. Sven Vermant blijkt helemaal niet de verdedigende middenvelder te zijn die Timmy Simons moet vervangen. Tegen Lokeren werd de middenvelder al zwaar op de korrel genomen door het Brugse publiek na z'n vele slechte passes. Ook Ivan Leko lijkt vol te zitten met twijfels. De middenvelder, die nochtans regelmatig speelde in de Primera Division, heeft een heel grote technische bagage en een goed overzicht. Aan de andere kant lijkt de Kroaat wat aan de trage kant en zijn z'n infiltraties beperkt. Laat het nu net diepgang zijn waar Club nood aan heeft. Gregory Dufer heeft nog niet al te veel kansen gekregen op rechts waar Verheyen en Englebert untouchable lijken te zijn. Nochtans maakte de jonge Belg enkele goeie invalbeurten. Tenslotte werd Javier Portillo als de grote ster binnengehaald. Tot nu toe kon ook hij Club niet terug op de rails zetten. Hij heeft klasse te koop, maar voorlopig mist ook hij wat scherpte. 

Na de vijf jaar onder Sollied waarbij Club een duidelijk systeem speelde lijken er nu enkel elf individuen op het veld te staan. In Studio 1 gaf Aad de Mos al te kennen dat trainer Ceulemans nu op moet staan en voor duidelijkheid moet zorgen, zowel qua spelers als qua systeem. In de topper tegen Standard bijvoorbeeld werden Victor en Serebrennikov, uit pure wanhoop, terug opgevist. Dat bleek geen onverdeeld succes. Het vertrouwen van de meeste spelers (Verheyen, Englebert, De Cock, Vermant, Leko, Balaban) lijkt op een laag pitje te staan. Het is frappant dat jongens als Maertens, Vanaudenaerde, Blondel, en Yulu samen met Spilar de voorbije weken de beteren waren bij Club. 

Daarnaast lijkt er een vloek te rusten op de kern van Club. De waslijst van gekwetste spelers is ellenlang. Dit kan, zelfs met een kern van 30 spelers, nooit 100% opgevangen worden. Op de linksachter bijvoorbeeld is Klukowski zes weken uitgeschakeld. Ook Gvozdenovic is nog niet fit. Tot overmaat van ramp viel de jonge Vanaudenaerde zaterdag ook uit met een blessure. Dinsdag tegen het grote Bayern München zal er moeten geëxperimenteerd worden met Vandelanoitte, Roelandts of Blondel op de linksachter. Ook de centrale verdedigers Valgaeren, Clement en Spilar liggen in de lappenmand. Clement, die geen matchritme heeft en Spilar raken misschien nog fit. De eerste test van de Slovaak viel echter tegen. Daarnaast zijn de centrale aanvallers Lange, Ishiaku en Van Tornhout een tijdje uitgeschakeld. Van Tornhout liep zondag op training een spierscheur op. De eeuwige geblesseerden Serebrennikov en Hermans zijn ook weer out. Enige voordeel hiervan is dat de jongeren hierdoor konden proeven van het grote werk. Zowel Vanaudenaerde, Yulu, Stijnen als Vandelanoitte maakten hierbij een goeie indruk.

Bij blauw-zwart is er, zoals gebruikelijk, voorlopig nog geen onrust. Voorzitter Dhooghe heeft het over een zwarte kat die op het dak zit. "Ik zit allerminst verslagen in mijn zetel. Ik kijk naar de omstandigheden, met de waslijst blessures voorop. We kunnen de zwarte kat enkel verjagen met veel geduld." Ceulemans weet waar het probleem ligt, maar vindt voorlopig geen oplossing. "We speelden zaterdag 70 minuten op de helft van de tegenstander en puurden daaruit slechts twee kansen, dat is veel te weinig. We kunnen geen druk zetten vanuit het middenveld. Bovendien vragen onze aanvallers de bal in de voet in plaats van diepgang te zoeken. Gevolg hiervan is een verzorgde, maar trage opbouw. Alternatieven zijn er nauwelijks: we beschikken niet over echte buitenspelers en ook powerplay is niet mogelijk nu Lange en Ishiaku in de lappenmand liggen. De situatie is pijnlijk, maar als we volledig staan strijden we mee voor de titel." Ook voor de confrontatie met de Duitse kampioen heeft Ceulemans geen schrik. "We hebben hard gevochten om onze plaats in de Champions League af te dwingen. Nu mogen we de kopjes niet laten hangen. Club Brugge trekt met fierheid naar Bayern.

De komende weken speelt Club bij Bayern en Charleroi, thuis tegen Westerlo en op het veld van Rapid Wenen en Anderlecht. Het programma blijft dus loodzwaar voor de landskampioen. Als ze zich zowel in de competitie als in de Champions League in de debatten willen blijven mengen zal er dus vlug beterschap moeten zijn.