Club en Charleroi zorgen voor spektakel
Foto: © SC
“Een droge 0-0â€, kreeg je vaak te horen als je bij de kenners peilde naar hun verwachtingen voor de wedstrijd Charleroi – Club Brugge. Een logische voorspelling, want noch Charleroi noch Club vond dit seizoen al vaak de weg naar de netten. Vandaag draaide het echter heel anders uit, want beide ploegen serveerden spektakel, met een 3-3-einduitslag als resultaat.
De eerste kans van de wedstrijd was voor Bosko Balaban. De topschutter van Club Brugge trapte nipt naast het doel van Laquait. Ook Charleroi dwong meteen een eerste mogelijkheid af. Oulmers haalde knap uit, Butina redde nog knapper. Christ was niet veel later al even dicht bij een doelpunt. Ondertussen had Gert Verheyen ook al een kansje gekregen, zonder succes.
De grootste kans van de openingsfase was echter voor Grégory Dufer. De vrijstaande middenvelder stond oog in oog met ex-ploegmaat Laquait, maar trapte de bal pal op de doelman. Uiteindelijk was het dan toch Charleroi dat op voorsprong kroop. Het doelpunt van Camus paste perfect in het Brugse plaatje van de pechperiode, want de bal vloog via het been van Sven Vermant in doel.
Niet veel later stond Charleroi zelfs op 2-0. Thierry Siquet, de oudste speler van de competitie, kon volledig vrijstaand de bal binnenkoppen na een dekkingsfout van Verheyen. Ei zo na werd het 3-0, maar Vandelannoitte kon redding brengen op een poging van Christ. De jonge Vandelannoitte speelde trouwens opnieuw een beresterke partij, wat uiteindelijk leidde tot de fles champagne na de match.
Club stond op het halfuur dus 2-0 achter, maar legde zich daar niet bij neer. De landskampioen knokte voor wat het waard was en kwam nog in de eerste helft terug tot 2-1. Ivan Leko scoorde op aangeven van een sterke Kevin Roelandts de aansluitingstreffer. Club had trouwens eerder al enkele mooie kansen gekregen via Balaban en diezelfde Roelandts. Hun pogingen vlogen respectievelijk in het zijnet en op de lat. Tot overmaat van ramp werd Englebert nog eens een penalty onthouden.
Na de koffie drukte Club stevig door, maar scoren lukte niet. De ingevallen Javier Portillo scoorde bijna met zijn eerste baltoets, Laquait stond in de weg. De landskampioen verdiende de aansluitingstreffer, maar stootte een kwartier voor het einde op een derde tegentreffer. Na balverlies van Roelandts kwam de bal bij Camus, die de bal tot bij Sterchele bracht. De aanvaller aarzelde niet en legde de bal tegen de touwen. 3-1, over en uit zou je denken. Niets bleek minder waar, want Club knokte zich terug in de wedstrijd. Amper drie minuten na het Waalse doelpunt scoorde Portillo zijn eerste treffer in het blauw-zwarte shirt. Sterchele had wat later de 4-2 kunnen aantekenen, maar het was uiteindelijk Victor die aan de andere kant doelman Laquait wist te vloeren. 3-3, de terechte gelijkmaker voor Club.
De landskampioen ging zelfs nog op zoek naar het winnende doelpunt, maar dat kwam er niet van. Charleroi kreeg in de slotminuten nog een mooie kans, maar ook de thuisploeg kon geen vierde keer scoren. Het bleef zo bij 3-3 na een leuke wedstrijd. Charleroi kan trots zijn op z'n punt, Club kan zich optrekken aan de weerbaarheid die het aan de dag legde.
De eerste kans van de wedstrijd was voor Bosko Balaban. De topschutter van Club Brugge trapte nipt naast het doel van Laquait. Ook Charleroi dwong meteen een eerste mogelijkheid af. Oulmers haalde knap uit, Butina redde nog knapper. Christ was niet veel later al even dicht bij een doelpunt. Ondertussen had Gert Verheyen ook al een kansje gekregen, zonder succes.
De grootste kans van de openingsfase was echter voor Grégory Dufer. De vrijstaande middenvelder stond oog in oog met ex-ploegmaat Laquait, maar trapte de bal pal op de doelman. Uiteindelijk was het dan toch Charleroi dat op voorsprong kroop. Het doelpunt van Camus paste perfect in het Brugse plaatje van de pechperiode, want de bal vloog via het been van Sven Vermant in doel.
Niet veel later stond Charleroi zelfs op 2-0. Thierry Siquet, de oudste speler van de competitie, kon volledig vrijstaand de bal binnenkoppen na een dekkingsfout van Verheyen. Ei zo na werd het 3-0, maar Vandelannoitte kon redding brengen op een poging van Christ. De jonge Vandelannoitte speelde trouwens opnieuw een beresterke partij, wat uiteindelijk leidde tot de fles champagne na de match.
Club stond op het halfuur dus 2-0 achter, maar legde zich daar niet bij neer. De landskampioen knokte voor wat het waard was en kwam nog in de eerste helft terug tot 2-1. Ivan Leko scoorde op aangeven van een sterke Kevin Roelandts de aansluitingstreffer. Club had trouwens eerder al enkele mooie kansen gekregen via Balaban en diezelfde Roelandts. Hun pogingen vlogen respectievelijk in het zijnet en op de lat. Tot overmaat van ramp werd Englebert nog eens een penalty onthouden.
Na de koffie drukte Club stevig door, maar scoren lukte niet. De ingevallen Javier Portillo scoorde bijna met zijn eerste baltoets, Laquait stond in de weg. De landskampioen verdiende de aansluitingstreffer, maar stootte een kwartier voor het einde op een derde tegentreffer. Na balverlies van Roelandts kwam de bal bij Camus, die de bal tot bij Sterchele bracht. De aanvaller aarzelde niet en legde de bal tegen de touwen. 3-1, over en uit zou je denken. Niets bleek minder waar, want Club knokte zich terug in de wedstrijd. Amper drie minuten na het Waalse doelpunt scoorde Portillo zijn eerste treffer in het blauw-zwarte shirt. Sterchele had wat later de 4-2 kunnen aantekenen, maar het was uiteindelijk Victor die aan de andere kant doelman Laquait wist te vloeren. 3-3, de terechte gelijkmaker voor Club.
De landskampioen ging zelfs nog op zoek naar het winnende doelpunt, maar dat kwam er niet van. Charleroi kreeg in de slotminuten nog een mooie kans, maar ook de thuisploeg kon geen vierde keer scoren. Het bleef zo bij 3-3 na een leuke wedstrijd. Charleroi kan trots zijn op z'n punt, Club kan zich optrekken aan de weerbaarheid die het aan de dag legde.