Analyse Winteranalyse AA Gent

De Gentse ambities lagen hoog bij de aanvang van het seizoen. Het vizier van de Buffalo’s werd scherp gesteld op een vijfde plaats. Met de geslaagde voorbereiding in de Intertoto kon die stelling meteen rekenen op geloof. Ook van de aangekochte spitsen Mladenovic en Datti werd veel verwacht. Echter vanaf de eerste speeldag ging het al mis. Gent verloor met 1-3 cijfers tegen seizoensrevelatie Zulte Waregem. Ondanks een betere periode bleef die wedstrijd nazinderen in de Gentse rangen. Gent speelde niet voluit terwijl, dixit Dominic Foley, ‘Gent zijn beste wedstrijden speelt als het gààt’. De spitsen scoren niet en de verdediging flatert meermaals merkte een gehekelde Leekens op, zo win je geen wedstrijden. Gent kenmerkt zijn seizoen met ups en downs. Door het temmen Standard en Genk krijgen de grote namen van de competitie een les in nederigheid in het Ottenstadion. Maar bij de ‘Wolven’ of in ‘de Hel van Staaien’ vergaat het Leekens’ troepen heel wat minder. De positieve noot moet gezocht worden in de laatste weken. Het Gentse spel kende heel wat beterschap, de diepgang was terug en er werd weer voetbal op de mat gebracht. Zes op negen en drie sterke wedstrijden vlak voor de winterstop. En ook de weg naar de Beker van België wordt nog bewandeld.

Naast de Gentse ploeg wist voorzitter Ivan De Witte meerdere malen de koppen van de sportrubriek te halen. Zo was er de uithaal naar Stephen Laybutt, na diens wanprestaties, waar de voorzitter bedrog suggereerde. Eveneens ergerde de voorzitter zich aan het gebrek aan werkkracht in het team, er zouden teveel stylisten en ballerina’s rondlopen. De Witte sprak van een mislukt transferbeleid en Leekens’ plaats, die zou wel eens in het gedrang kunnen komen wanneer er geen resultaten komen… en toen kwamen er resultaten. Positiever nieuws kwam er op sportief vlak, Gent kreeg de toelating om de plannen voor een nieuw stadion uit te voeren, tot groot jolijt van De Witte.

Het Genste transferbeleid bracht niet de gewenste resultaten. De vlot scorende spitsen die gezien werden in Datti en Mladenovic kwamen nooit tot hun recht. Maar ook in het verdedigende compartiment mag eens grondig met de kaarten worden geschud. Laybutt kan met grootste onderscheiding bestempeld worden als zwakste schakel. Vier keer gaf de centrale verdediger domweg belangrijke punten weg. Een rechterflankspeler hebben ze in Gent momenteel niet, die plaats wordt nu bezet door spits Sandy Martens. Niet dat deze zijn taak slecht vervult, maar het zet de verdedigende problematiek van de Buffalo’s kracht bij.

Van Boussoufa en Foley dan weer niets dan goeds. Boussoufa wierp zich op als een onmisbare pion in het elftal en strooide kwistig assists in het rond. Zijn creativiteit en snelheid speelden al meerdere malen een sleutelrol. En ook de Ierse spits Foley, die overkwam van de Bohemians Dublin, begint zijn draai te vinden in de ploeg, zijn diepgang kan een cruciale rol spelen in de terugronde. Herpoel is de onwrikbare sleutel op het slot, en ook dit jaar bewijst hij zijn waarde voor het team.

Van Gent mag in de terugronde meer verwacht worden mits een grotere regelmaat in hun spel. De kwaliteit is er, de wil ontbreekt soms. Europees voetbal wordt een moeilijke zoniet onmogelijke opgave. Daarvoor staat de defensie nog te wankel. Er zal volop gestreden worden om de beker, maar daar wacht een zware opgave in de kwartfinales, de Rouches bedwingen. Het lukte eerder. 


Door Dieter De Beus. [AN]