Gouden Schoen: alle namen op een rij

 

Dit jaar zijn er drie spelers die meer dan waarschijnlijk zullen strijden voor het gouden kleinood. Vincent Kompany, de winnaar van vorig jaar, behoort ook dit jaar weer tot het kransje favorieten. Het ‘godenkind’ van Anderlecht haalde ook in 2005 weer een heel hoog niveau. Opnieuw kwamen enkele Europese grootheden aan de poort van het Constant van den Stockstadion kloppen voor de jonge verdediger. Barcelona, Inter Milaan, Lyon, Real Madrid, Manchester United,… ze spreken allemaal tot de verbeelding. De kans dat Kompany eind dit seizoen naar één van deze mastodonten vertrekt is reëel. In België heeft de jongeman nog heel weinig te leren. Enige smet was de rugblessure waarmee hij in de heenronde van dit seizoen een tijdje te kampen had. Hierdoor kon Anderlecht twee maanden niet rekenen op de Rode Duivel. Dit zou hem wel eens een tweede overwinning op rij kunnen kosten.

 

Ook kandidaat nummer twee komt uit het Brusselse. Christian Wilhelmsson is een voetballer waarvoor de mensen naar het stadion komen. Met zijn staaltjes van uitmuntende techniek kan hij de mensen op de banken krijgen. Ook voor hem is er interesse vanuit het buitenland. De kans bestaat dat hij nog in januari andere oorden opzoekt, vooral Fiorentina is fel geïnteresseerd. Voorlopig ziet het er echter naar uit dat hij nog een half jaar op de Belgische velden te zien zal zijn. Minpunt van de Zweed is de vallende ziekte waarmee hij regelmatig te kampen heeft. Met z’n Schwalbes heeft hij al menig voetballiefhebber en tegenstander geërgerd, al wordt dat wel ten dele goedgemaakt door z’n soms geweldige ingevingen. Begin dit seizoen was ‘Chippen’ ten gevolge van de transferbeslommeringen niet op niveau. Ook over de efficiëntie van z’n soms geniale invallen is er discussie.

 

De derde en meteen ook laatste favoriet is Sergio Conceiçao. Hij is misschien wel de topfavoriet. Onder impuls van de Portugees speelde Standard vorig seizoen een uitstekende terugronde. Jammer genoeg, voor Conceiçao, was het precies hij die de beslissende strafschop miste, waardoor Genk Europees mocht voetballen. Ook dit seizoen is hij weer de aanjager van de fiere competitieleider. De patron scoorde zelf prachtige goals en liet ook scoren. Het is een echte kapitein die z’n ploeg op sleeptouw neemt en dus van onschatbare waarde is voor Standard. Het is een man met de juiste mentaliteit. Zijn nadeel is dan weer z’n soms irriterende gedrag op het veld. Z’n gemekker tegen de scheidsrechter en tegenstanders en z’n vaak onbezonnen acties hebben al tot veel ergernis geleid.

 

 

Daarnaast waren er enkele spelers die een goed jaar kenden, maar meer dan waarschijnlijk tekort zullen komen voor de eindzege. Nenad Jestrovic, die onlangs verkaste naar Al Ain, is zo iemand. Vorig seizoen speelde hij een goede terugronde waarin hij maar liefst dertien keer scoorde. Hierdoor werd hij nog topschutter met achttien goals. Ook deze heenronde scoorde hij alweer acht keer. Dat maakt van hem zonder twijfel de meest trefzekere speler van het jaar. Ook hij heeft echter af te rekenen met een imagoprobleem. Mbo Mpenza begon dit seizoen als een wervelwind. Naar het einde toe verminderden z’n prestaties echter zienderogen. Toch scoorde hij tien goals in de heenronde. Silvio Proto was vorig seizoen nog in Waalse loondienst bij La Louvière. Dankzij z’n goede prestaties werd hij nationale doelman en verkaste hij naar Anderlecht. In het begin van het seizoen kende hij wat problemen door het vervloekte rotatiesysteem van Vercauteren. Daarna herstelde hij zich echter wonderwel en verwees hij Zitka definitief naar de bank.

 

Bij Club Brugge is er een kransje spelers die mee zullen doen voor de ereplaatsen. Een kandidaat-winnaar levert de landskampioen echter niet. Tommy Butina zal misschien wel het dichtst eindigen. De doelman had vorig seizoen een groot aandeel in de landstitel van Club. Op de moeilijke momenten hield hij z’n ploeg recht, zoals dat een goede doelman betaamt. Dit seizoen loodste hij blauw-zwart voor de tweede keer via de strafschoppenserie naar de Champions League. Ook met de nationale ploeg leverde de Kroaat goede prestaties. Hierdoor werd Pletikosa naar de bank verwezen.
Centraal in de defensie speelde Birger Maertens een heel regelmatig jaar. Hij werd een certitude in de verdediging van Club en was nauwelijks op een foutje te betrappen. Opvallen deed hij echter niet, waardoor een dichte ereplaats er waarschijnlijk niet inzit. 

Bosko Balaban was de meest opvallende speler bij Club. Vooral dit seizoen was hij de man van de belangrijke doelpunten. In de competitie scoorde hij al negen keer en ook Europees liet hij zich niet onbetuigd met belangrijke goals tegen Valerenga en Rapid Wenen. Ondanks z'n goals wordt hem vaak egoïsme en luiheid verweten, waardoor hij een controversieel figuur blijft. In de terugronde van vorig seizoen was Balaban vaak geblesseerd en kampte hij met een vormcrisis. Hij scoorde toen amper twee keer. Hierdoor zit ook voor hem een dichte ereplaats er niet in. 
De laatste speler in het rijtje is Gert Verheyen. Dit seizoen kende hij een moeizame start met als dieptepunt de match tegen Charleroi. Toen dacht de aanvaller zelfs even aan stoppen. Nadien herpakte hij zich wonderwel en nam hij Club als een echte kapitein op sleeptouw, in zoverre dat hij besliste om er nog een jaartje bij te doen. Hij is gehaat door de tegenstanders, maar van onschatbare waarde voor z’n eigen club. Een typische speler die elke ploeg wel kan gebruiken.

 

Bij Standard keepte Vedran Runje een heel sterk jaar. Samen met Conceiçao is hij één van de leiders van de ploeg. Het goede jaar 2005 van Standard is dus ook in grote mate aan de doelman te danken. Karel Geraerts kende een uitstekend jaar. Bij Club Brugge werd hij bij het groot huisvuil gezet, maar daar hebben ze waarschijnlijk al veel spijt van. Bij de Rouches nam de middenvelder sportieve revanche en toonde hij zich een goede infiltrerende middenvelder. Ondertussen dwong hij ook al een plaats af in de kern van de Rode Duivels. Oguchi Onyewu was een rots centraal in de defensie. Enkel dit seizoen kende de Amerikaan wat problemen met twee rode kaarten op korte tijd voor vermeend natrappen.

 

Kevin Vandenbergh bewees vorig seizoen een koele killer te zijn. Hij werd tweede in de topschutterstand met één goal minder dan Jestrovic. In de dubbele confrontatie met Standard was hij één van de beslissende factoren voor Genk. Dit seizoen verliep minder goed voor de spits. Bob Peeters werd als enige aanvaller meermaals boven hem verkozen. Toch kwam hij weer tot zeven doelpunten in de heenronde.

 

Enkele spelers zullen in één ronde waarschijnlijk veel punten pakken, maar ook dat zal onvoldoende zijn om mee te spelen in het klassement. Steven Defour was één van de revelaties van de heenronde dit seizoen. Door de vele blessures bij Genk kreeg hij zijn kans en die pakte hij met beide handen. Nu wordt het zaak voor de 17-jarige middenvelder om te bevestigen. Ook Jackson Coelho maakte indruk bij Westerlo. Hij scoorde veel en wekte zo interesse bij enkele clubs, onder andere Anderlecht en Club Brugge. Uiteindelijk verkaste de Braziliaan naar het Spaanse Getafe. Tosin Dosunmu kwam van Austria Wenen naar Germinal Beerschot. In Oostenrijk kwam hij amper van de bank, maar hier vond hij meteen weer de weg naar de netten. Tchité was de sensatie van het seizoensbegin. Hij scoorde aan de lopende band en deed denken aan de beste Emile Mpenza. Voorlopig is hij topschutter met twaalf goals. Joao Carlos maakte indruk in de defensie van Lokeren. Enkele buitenlandse clubs kwamen al aankloppen voor de Braziliaan. Boussoufa dirigeerde AA Gent en strooide kwistig met assists rond. Zo kunnen we nog een tijdje doorgaan...

 

... De Camargo, Sterchele, Salou, Bouchouari, Junior, Simaeys, Kristinsson, Mitu, Cruz, Ceh, De Ceulaer, Simons, Hoefkens, Romaric, Aruna, Dissa, Pivaljevic, Engelaar, Daerden, Herpoel, Rapaic, …. ze zullen allemaal wel hier of daar punten pakken. Hun rol zal echter beperkt blijven tot het volledig maken van de uitslag.