Analyse West-Vlaanderen voetbalprovincie
Foto: © SC
Volg Voetbalkrant nu via Instagram!
Lang leve het Belgisch voetbal en z’n zwakte. Afgelopen weekend bleek eens te meer hoe instabiel de Belgische top wel niet is. Het eerder op de week zo opgehemelde Standard was zaterdag slechts een schim van de ploeg die in de heenronde Anderlecht en Club Brugge in mootjes hakte. De Rouches verloren thuis – en absoluut niet onverdiend – tegen Zulte Waregem. Anderlecht, de eerste achtervolger deed niet beter, het speelde thuis gelijk tegen Cercle Brugge. Anderlecht kwam nog goed weg met dit gelijkspel. Club Brugge won en deed een gouden zaak en staat zo zowaar na een uiterst slecht te noemen heenronde op plaats één samen met Standard. De West-Vlamingen hebben hiermee de schaapjes absoluut nog niet op het droge. Volgend weekend kan de situatie terug omgekeerd zijn.
Hoogconjunctuur
Twee van die vier ploegen staan in de top van het Belgisch voetbal. Hun motto, hard werken en blijven werken. Cercle Brugge behaalde het punt afgelopen zaterdag niet omdat ze technisch superieur waren, neen, de ploeg vocht voor iedere meter om toch maar de tegenstander op een afstand te houden en om er af en toe eens uit te kunnen komen. En als de tegenstander dan ook nog wat motivatieproblemen heeft, dan is het aan de West-Vlaamse underdog om terug toe te slaan.
Boerenverstand
Hoogconjunctuur
Dit jaar is het voetbal meer en meer geïntegreerd in West-Vlaanderen. Waar KV Oostende vorig jaar nog als allerlaatste voor het behoud vocht, staat Cercle Brugge als laagstgeklasseerde op een twaalfde stek. Vergeet de hoogconjunctuur van het voetbal in Antwerpen, Limburg of in Oost-Vlaanderen. Nee, dit jaar is het West-Vlaanderen dat de kroon spant. West-Vlaanderen is dit jaar goed voor vier vertegenwoordigers in eerste klasse. Twee nieuwkomers en twee blijvers. Mooi verdeeld over de provincie, twee in Brugge, één in hartje West-Vlaanderen en iets meer naar onderen; Zulte Waregem.
Boerenverstand
Geen champagnevoetbal of combinaties in Real Madridstijl maar wel puur collectief voetbal. Een voetbal zonder individuen die bij een slechte dag het spel verzieken. Niet toevallig spelen deze ploegen met vooral Belgen en dan nog beter West-Vlamingen in het eigen elftal. Roeselare speelt gemiddeld met 8 Ã 9 Belgen, hetzelfde geldt voor Zulte Waregem. Onder deze Belgen zitten steevast enkele jeugdproducten. Vrijdagavond stond Club Brugge met vier jeugdproducten op het veld. Geen spelers zoals Kompany of Vanden Borre maar karakterkoppen die hun gebrek aan techniek ruimschoots goedmaken door hun inzet. Spelers zoals Dekelver hebben misschien niet het instinct van een killer zoals Tchité maar hebben wel degelijk hun waarde voor de ploeg.
Het is dan ook niet te verwonderen dat een speler zoals Portillo, komende van Real Madrid, vier maanden nodig had om te aarden bij Club Brugge. Het moet een hele schok geweest zijn voor Portillo om zichzelf om te vormen van een pocketspits die in de zestien logeert tot een werkende spits zoals hij zich vrijdagavond aanbod. Voor sommigen is het na jaren nog moeilijk. In zulke ploegen is er dan ook geen plaats voor vedettestreken, wie zich niet conformeert met de groep wordt naderhand automatisch de das omgedaan.
Scoren op Standard en ’s anderendaags gaan werken
Het is dan ook niet te verwonderen dat een speler zoals Portillo, komende van Real Madrid, vier maanden nodig had om te aarden bij Club Brugge. Het moet een hele schok geweest zijn voor Portillo om zichzelf om te vormen van een pocketspits die in de zestien logeert tot een werkende spits zoals hij zich vrijdagavond aanbod. Voor sommigen is het na jaren nog moeilijk. In zulke ploegen is er dan ook geen plaats voor vedettestreken, wie zich niet conformeert met de groep wordt naderhand automatisch de das omgedaan.
Scoren op Standard en ’s anderendaags gaan werken
Geen trainingskampen met een psycholoog voor Roeselare, Cercle of Zulte Waregem. Daar is financieel en praktisch de ruimte niet voor. De ene helft zit met examens terwijl de andere helft overdag bedden versleurt of muren voegt. Cercle ging een dag naar Durbuy wat daar een succes genoemd werd. Het moest maar genoeg zijn voor de teamspirit. Ook geen lange avonturentochten bij Club Brugge. Kaarten, tv kijken, een zoveelste roman lezen of zichzelf vervelen, dat was het lot van de Clubspelers. De motivatie kwam vanzelf terug in België na de Gouden Schoen. Een motivatie die kan tellen, Ceulemans moet gewoon voor iedere wedstrijd het Gouden Elftal ophangen dat gekozen werd door de collega-voetballers en tevens tegenstanders. Langer moet er niet gepraat worden, tenzij misschien de naam van de tegenstander even vermelden.
En zie het rendeert, dit jaar althans. Afgelopen weekend kenden de West-Vlaamse ploegen een hoogvlieger. Club won van Brussels, Zulte Waregem van leider Standard, Cercle speelde gelijk tegen Anderlecht en Roeselare kaapte een gelijkspel weg op Beveren. Na de teloorgang van een ploeg zoals Harelbeke was er even een dipje, maar nu herrijst het terug. Het voetbal leeft terug. In Roeselare zitten ze nu al met de geslepen messen te wachten op de West-Vlaamse derby van komend weekend tegen Club Brugge. De wedstrijd is al maanden uitverkocht en zowel spelers als supporters zijn erop gebrand om de scalp van de eerste topper buit te maken. [AN]
Schrijf je nu in voor de Voetbalkrant nieuwsbrief
