Interview Van Acker na Tubeke-Antwerp

 

De Antwerpse coach trad de pers met brede glimlach tegemoet.  Een derde overwinning op rij (de halve wedstrijd tegen Ronse niet meegeteld waarin winst niet ver af was gezien het betere spel) was de aanleiding tot zijn brede glimlach.  Met 10 op 12 evenaart Antwerpen zijn beste reeks van het seizoen en kan de ploeg - met 2 thuiswedstrijden in het verschiet - misschien zelfs een seizoensrecord verbreken.  Tot nu toe is de beste reeks van de ploeg er een van vij wedstrijden zonder nederlagen en 11 punten op 15. 

 

 

Uiteraard ben ik tevreden.  Iedereen kon zien dat we deze wedstrijd verdienden te winnen en dat we meer dan een uur de wedstrijd volledig in handen hebben gehad.  In de aanvangsfase hadden we het nog even moeilijk maar al snel kwamen we in ons ritme en konden we de tegenstander voortdurend op de eigen helft houden. 

 

 

Inderdaad.  Ik ben blij dat anderen dit ook zien.  Enkele weken geleden waren er velen die voluit riepen : “Van Acker kent er niks van.  Nu is hij helemaal gek geworden.  Hij haalt de enige goede middenvelder die we hebben naar achteren.”  Ik ben blij dat Gunter nu al drie weken lang bewijst dat hij met zijn bergen ervaring de jonge verdediging kan organiseren en kan sturen.  Hij vult de gaten waar die eventueel vallen en hij is een constante in de ploeg.  Doordat hij zich achteraan belangeloos inzet voor de ploeg slagen we er nu wel in de 0 te houden en voor het resultaat te spelen. 

 

 

Ik blijf bij mijn standpunt wat Martin betreft.  Deze jongen bulkt van het talent en combineert dit met een uitstekende mentaliteit.  Hij werkt enorm hard op en naast het veld en wil er alles aan doen om als voetballer te groeien.  Je ziet dat deze jongen de ambitie heeft om uit te groeien tot een hele grote en ook dat hij beseft dat hij daar elke dag opnieuw aan moet werken.  Bovendien gaat Martin ook nooit naast zijn schoenen lopen en dit kan hem enkel helpen om zijn doel te bereiken.  Martin is een gevaarlijke speler waar steeds dreiging van uitgaat.  Hij is alom tegenwoordig in het spel en levensgevaarlijk als hij van buiten naar binnen komt.

 

 

Thuiswedstrijden zijn voor Antwerp niet noodzakelijk een cadeau.  Dit seizoen is dit reeds meermaals gebleken.  Je moet ten eerste zelf het spel maken en dan steeds opletten voor de counter.  Het is nooit makkelijk voetballen tegen ploegen die een muur bouwen voor het eigen doel en die je verder enkel fysiek bekampen.  Eupen is zo een moeilijke tegenstander.  Je moet de voetballende oplossing blijven zoeken, maar de minste onoplettendheid kan wel fataal zijn.  Laat ons daarom eerst deze twee wedstrijden spelen en daarna evalueren.  Maar uiteindelijk is de tweede periode nog lang en zwaar.  Na tien wedstrijden in die periode – als je dan nog mee vooraan staat – mag je eigenlijk aan die periodetitel beginnen te denken.  Nu kijken we enkele week per week vooruit.