Analyse Seizoensanalyse RC Genk

RC Genk kende, geplaagd door blessures, een bleek seizoen.  De Limburgers werden vroegtijdig uitgeschakeld in Europa en in de beker en liepen in de competitie telkens achter de feiten aan.  Vooral op verplaatsing was het vaak huilen met de pet op.  Opvallend was ook dat RC Genk het voorbije seizoen amper twee puntjes pakte tegen de grote drie.  Toch was er met de doorbraak van de jongeren Defour, Verdonck en Pocognoli ook positief nieuws voor Jos Vaessen. 

 

Het seizoen begon niet al te best voor RC Genk.  Na een moeilijke wedstrijd in Lokeren verloren de Limburgers niet alleen twee punten, maar ook organisator Gert Claessens.  De verdediger moest met een zware knieblessure afgevoerd worden en zou pas eind maart terugkeren.  Ook in het eigen Fenixstadion wilde het niet lukken voor de troepen van Broos.  Pas op de zesde speeldag pakte Genk, na vier gelijke spelen en een nederlaag op Gent, zijn eerste overwinning. 

 

De Limburgers leken nu eindelijk gelanceerd, maar niets was minder waar.  Met een 2-2 gelijkspel in Bulgarije, had KRC een uitstekende uitgangspositie bijeengevoetbald tegen Litex Lovech.  Na een slappe prestatie en een 0-1 nederlaag in eigen huis zag Genk de poules echter aan zijn neus voorbij gaan.  Intussen hadden de Limburgers met Koen Daerden ook een tweede boegbeeld zien uitvallen met een enkelblessure.  Ook de flankverdedigers Cornelis en Vandooren liepen in dezelfde wedstrijd tegen Cercle Brugge zware blessures op. 

 

Steven Defour verving Koen Daerden op uitstekende wijze en nam als jonkie meteen een voortrekkersrol op.  Onder zijn impuls zetten de Limburgers in de tweede helft van de heenronde een uitstekende reeks neer.  Aan de winterstop was Genk dan ook opgeschoven naar de vijfde plaats, op zeven punten van leider Standard.

 

De Genkse campagne in de terugronde werd bijzonder voorspelbaar.  De thuissupporters moesten zich meestal tevreden stellen met een zuinige zege, terwijl het op verplaatsing steevast fout liep.  Alleen tegen Roeselare kon Genk nog een overwinning buitenshuis pakken.  Het gemor van de kritische supporters bleef dan ook niet uit.  Vooral het naar de bank verwijzen van Kevin Vandenbergh en het zelfs naar de B-kern sturen van publiekslieveling Stojanovic werden Hugo Broos niet in dank afgenomen.  Ook Orlando Engelaar, die vooral opviel door een gebrek aan mentaliteit en vorm, en Gonzague Vandooren werden door het Genkse publiek op de korrel genomen.  Intussen zorgden de jongeren Defour, Verdonck en Pocognoli voor de enige lichtpuntjes.  

 

Pas in de slotfase van de competitie, na de terugkeer van de schijnbaar onmisbare Koen Daerden, brachten de Limburgers nog enkele vlagen van goed voetbal.  De heropleving zou echter maar enkele wedstrijden duren, want het bleef o zo moeilijk om buitenshuis punten te pakken.  RC Genk eindigde uiteindelijk op een al bij al teleurstellende vijfde stek, met vier punten achterstand op AA Gent en zeven op Club.  In een competitie waarin alle topploegen heel wat steken lieten vallen, mocht toch heel wat meer verwacht worden van Genk.  Moons en co lieten echter telkens de kans liggen om te profiteren van het puntenverlies van de concurrenten en slaagden er bovendien niet in te winnen tegen de toppers.  

 

De eindbalans is dan ook eerder negatief voor het team van Broos.  Behalve Cornelis en Peeters kon geen enkele nieuwkomer overtuigen en voor Vandenbergh, Stojanovic en Haroun bleef de grote doorbraak (alweer) uit.   Qua spektakel was er nauwelijks meer te beleven dan vorig seizoen en het eindresultaat was zelfs een stuk slechter.  Genk pakte immers slechts 57 punten dit seizoen, 13 minder dan tijdens de vorige campagne.  Met een vijfde stek zien de Limburgers Europees voetbal aan zich voorbijgaan.  Toch blijft Broos het vertrouwen krijgen van Jos Vaessen.  De voorzitter is dan ook vooral gecharmeerd door de (noodgedwongen) keuze van zijn coach voor de (Belgische) jeugd.  Vanzelfsprekend kan Broos de vele blessures als verzachtende omstandigheid inroepen.  Vooral het ontbreken van Daerden bleek een onschatbare handicap.  Het ziet er echter naar uit dat tijdens het tussenseizoen heel wat sterkhouders, waaronder mogelijk ook Daerden, andere oorden zullen opzoeken.  De versterking met de grote V, waar Vaessen het al jaren over heeft, zal dan ook meer dan welkom zijn.