KanaalTwee tevreden over WK

De best bekeken wedstrijd was de halve finale tussen Duitsland en Italië van 4 juli met gemiddeld 663.602 kijkers, op de voet gevolgd door de achtste finale Spanje – Frankrijk van 27 juni met gemiddeld 661.470 kijkers. Aan de KANAALTWEE-ticketacties voor de halve finale en de finale hebben ruim 22.000 voetballiefhebbers deelgenomen. Meer dan 3.000 vrouwen speelden online mee voor een ‘Kijk ook eens naar mijn Wereldcup’-tshirt.
 
Enkele reacties, nabeschouwingen en anekdotes van de Werelbeker-gezichten willen we u niet onthouden :
 
WILFRIED MOSTINCKX :

Leukste anekdote :  ‘Bij het verlaten van mijn commentaarpositie was er bij de lift nogal wat gewoel en gedoe. Nadat ik me door de eerste rijen had gewrongen begreep ik waarom. Wie stond er op de lift te wachten? Diego Maradonna. Ik heb nog geprobeerd om "de hand van God" te schudden, maar bodyguards hebben daar een stokje voor gestoken.’

Mooiste WK-moment : ‘Dat was voor mij het doelpunt van Zidane tegen Spanje. Iedereen had de Fransen en Zidane al afgeschreven wegens te oud en futloos, maar Zizou toonde daar dat hij een afscheid in schoonheid beoogde.’
 
ROBIN JANSSENS:

Leukste moment : ‘Het leukste voetbalmoment was de winst van Australië tegen Japan. "Onze" Socceroos stonden 0-1 achter, kort voor tijd maakten ze gelijk en uiteindelijk winnen ze nog met 3-1. Op die manier legden ze de basis voor eerste kwalificatie voor tweede ronde ooit waarbij ons studiopubliek zowaar uitzinnig werd. Een geweldig moment!’

Beste speler : ‘Dé speler van het tornooi is ‘Le Roi’ : Zinedine Zidane. ‘Hij kreeg een afscheid door de grote poort, want hij leidde op weergaloze manier Frankrijk naar de finale. Zidane is absolute top en z'n match tegen Brazilië was van het beste ooit vertoond.’
 
STEFAN VAN LOOCK:

Leukste anekdote: ‘Ik werd op de trein tussen Hannover en Dortmund  plots herkend door een Japanner. Niet dat hij mij al op tv had gezien, wel hadden we enkele maanden geleden in Schotland samen in de stromende regen een taxi genomen die ons van de wedstrijd Aberdeen-Celtic (waar hij de Japanse middenvelder Nakamura van Celtic had gevolgd en ik commentaar had gegeven) terug naar de luchthaven bracht. Het blijkt voor Japanners dus wel makkelijker om zich een Europeaan te herinneren dan omgekeerd…’

Grootste WK-verrassing: ‘Helaas Brazilië, maar dan wel in negatieve zin. De goddelijke kanaries hebben veel te weinig gebracht. Ook kreeg Robinho te weinig speelkansen. Enkel de wedstrijd tegen Japan (die ik zelf bijwoonde) was de moeite waard. Daar toonde de tot dan verguisde Ronaldo dat hij nog niet helemaal afgeschreven is en haalde ook Ronaldinho een behoorlijk niveau. Anderen, zoals Roberto Carlos en Cafu mogen stilaan aan hun pensioen gaan denken.’
 
JAN DEWIJNGAERT:

Zijn reactie op het feit dat hij volgens een poll de beste Vlaamse voetbalcommentator is: ‘ Als je weet dat mensen meestal in de pen kruipen als reactie op iets waaraan ze zich ergeren, is het natuurlijk leuk als ze ook laten horen dat het goed is. Natuurlijk ben ik blij met de verkiezing, maar ik hecht aan deze enquête niet meer belang dan aan alle andere. Deze Wereldbeker mogen meemaken, met enkele schitterende wedstrijden en de fantastische beleving errond, is één van de hoogtepunten uit mijn carrière en dat zal ook wel te horen zijn geweest bij het commentaar…’
 
DIRK DEFERME:

Beste trainer op dit WK : ‘Verrassend sterk en voor mij eigenlijk de beste : het "team" Klinsmann.  Jürgen Klinsmann is een coach die in zijn land een echte revolutie teweeg gebracht heeft, eerst uitgekotst werd en daarna op handen gedragen...  Dat hij nog een groentje in het vak is, werkt eerder in zijn voordeel.  Dat hij jong en blond is ook.  Hij heeft het concept succescoach een volledig nieuwe dimensie gegeven.  Ik stel dan ook voor dat hij zijn contract niet verlengd want zoiets kan niemand twee keer.’

Leukste anekdote : ‘Ik heb me op straat in Berlijn, na Duitsland - Ecuador verbaasd over het feit dat voetbal pure emotie is.  Opportunisme ook : je aansluiten bij de winnaar.  Zelden of nooit heb ik zo'n massabeweging meegemaakt.  Letterlijk wil dat zeggen : honderdduizenden mensen op straat.  Je kan alleen maar meedrijven, meelachen, mee blij zijn omdat Duitsland gewonnen heeft.  Een beetje angstaanjagend eigenlijk maar toch feestelijk en vriendelijk.  En of je nu wil of niet, je bent uren later thuis dan je eigenlijk wil.  Heel vreemd is dat het na Duitsland - Italië opnieuw gebeurde, ondanks de nederlaag.  Duitsland had net zo goed kunnen winnen, dat gevoel hadden ze.  Italiaanse supporters werden ontzettend vriendelijk en respectvol bejegend.  Duitsland maakte deel uit van een kransje winnaars, de halve finalisten, de groten der voetbalaarde…’