Voorbeschouwing Zulte Waregem

 

 

Voor de start van seizoen ’05-’06 werd Essevee een plaats in de grijze middenmoot of net boven de degradatiezone voorspeld. Maar Zulte Waregem deed beter, veel beter. De ploeg van Francky Dury zou een verademing worden in de Jupiler League worden, waarin de zogenaamde topploegen bijna meer punten lieten liggen dan ze er pakten. Met een goed op elkaar ingespeeld elftal en speerpunt Salou Ibrahim joeg het alle ploegens schrik aan. Vooral tijdens de eerste seizoenshelft mocht het groen-geel-rode voetbal indrukwekkend genoemd worden. Hoe dichter bij het einde, hoe meer de vermoeidheid leek toe te slaan. Maar alles werd even vergeten toen op 13 mei Moeskroen te wachten stond in de finale van de Beker van België. Net voor het einde schoot Tim Matthys Zulte Waregem naar de bekerwinst. Een prachtige afsluiter van een prachtig seizoen.

 

 

Met de vertrekkende basispionnen Salou Ibrahim (Club Brugge) en Frédéric Dupré (Standard) in het achterhoofd moest men degelijke versterkingen zoeken. Er werd bijna uitsluitend Belgisch gedacht. Ter vervanging van de Ghanese Belg kaapte het clubbestuur Cédric Roussel weg uit het verre Kazan. In de plaats van Dupré trok het Karel D’Haene aan, die na zijn Turkse avontuur (Trabzonspor en Manisaspor) even terug naar België wou. Omdat tweede doelman Björn Sengier aan Willem ll werd verhuurd, zocht de club ook daar een opvolger. Met Geert De Vlieger, wiens contract afliep bij Manchester City, werd succesvol onderhandeld. Echt dik in de spitsen zat Zulte Waregem nog steeds niet en men zocht naar en aanvaller die complementair was aan Roussel. Men moest niet lang zoeken om Aliyu Datti op te sporen. De Nigeriaan had een mislukt seizoen achter de rug bij AA Gent en wil zich nu opnieuw bewijzen. Verder vervoegden ook Loris Reina, Bart Buysse en Sammy Bossuyt de kern. Michael Wiggers (Bergen), Gunther Thiebaut (Dender) en Jo Vermast (Kortrijk) verlieten de club.

 

 

Het is de vraag of Dury zijn systeem van vorig seizoen blijft hanteren door enkel Salou te vervangen door Roussel, wat niet zo voor de hand ligt omdat Roussel veel minder beweeglijker is dan Salou. In doel lijkt op papier Geert De Vlieger het te gaan halen, anderzijds keepte Merlier vorig seizoen meer dan degelijk, waardoor de strijd nog altijd open blijft. De verdedigende lijn is aangevuld met Karel D’Haene, die de plaats van Dupré inneemt. Samen met D’Haene willen ook De Brul, Dindeleux en Minne hun plaats naast Stefaan Leleu in de driemansdefensie. De linker- en rechterflank worden bemand door respectievelijk Stijn Meert en Nathan D’Haemers. Voor de verdedigende plaatsen strijden Chris Janssens, Ludwin Van Nieuwenhuyze en Matthieu Verschuere. Aanvallende middenvelder Tony Sergeant speelt achter diepe spits Cédric Roussel. Als Dury voor twee spitsen kiest kan daar Datti of Matthys bijkomen.

 

Beste Aankoop: Chris Janssens

Grootste verlies: Salou Ibrahim

Prognose: 9de plaats