Gentse jongeren krijgen weinig speelkansen

AA Gent staat na twee speeldagen zieltogend laatste nadat zowel de openingswedstrijd tegen Club Brugge (5-0) als de thuiswedstrijd tegen Moeskroen (1-3) werden verloren. Wanneer de spelers het sportief laten afweten, voelt meestal ook de bestuurskamer de storm binnenwaaien. Het bleek uiteindelijk maar de spreekwoordelijke storm in een glas water te zijn. Toch verdient één aspect meer aandacht: waar blijven de speelkansen voor de jongeren?

Het voorbije anderhalf jaar werden heel wat jonge, talentvolle spelers in de A-kern van de club uit de Arteveldestad opgenomen: Azofeifa, De Ridder, Gillet, Mirvic, Nfor, Ruiz, Thompson, Van De Moortele en Weytens zijn de laatsten. Eén voor één spelers die in het buitenland of in de lagere reeksen hun talent getoond hebben maar tevergeefs op speelplezier wachten. En dan wordt nog niet gesproken over de nu al vertrokken youngsters de broertjes Buyssens, Constancia, Dever, Geldof, Helin, Kurtulus, Lootens, Maréchal, Matthys, Mollez, Sakanoko, Mertens en Van Impe. 

Natuurlijk wordt niet elke van deze talentvolle spelers een volwaardige eerstklasseprof. Dat bewijst ook het feit dat niet elke vertrokken speler ondertussen een basisplaats in zijn nieuwe ploeg heeft kunnen veroveren. Maar het vertrouwen van Gent in jonge spelers lijkt de laatste jaren zoek. De doorstroming van de jeugd naar de eerste ploeg is bijna onbestaande, deels doordat het optreden van deze jongelingen meestal beperkt bleef tot hooguit enkele invalbeurten en zij geen echte kans kregen. Enkele voorbeelden om dit te staven. Sakanoko mocht zich slechts enkele weken een Buffalo noemen, linksachter Kurtulus moest na enkele veelbelovende prestaties wijken voor de Noor Hakonsen. Ook aanvaller Matthys zag zijn droom om voor Gent te spelen eindigen door het aantrekken van illustere onbekenden zoals Mladenovic. Mertens, niet goed genoeg bevonden door de trainersstaf, werd in zijn eerste wedstrijd voor AGOVV in Nederland al verkozen tot 'man van de match'. Van andere spelers werd nadien, ook bij andere ploegen, gemerkt dat zij toch niet voldeden.

Deze geschiedenis lijkt zich ook dit seizoen te herhalen. Terwijl Guillaume Gillet, vorig seizoen goed voor een vijftiental doelpunten en onmisbaar bij revelatie Eupen, op een kans wacht verkiest het Gentse bestuur een 567ste kans te geven aan verloren (?) vedette Stoica. Steve De Ridder, vorig seizoen vlotscorend voor toenmalig derdeklasser Aalst, krijgt dan weer te horen dat Gent Olufade, de voorbije jaren in Qatar actief, wil binnenhalen. Men moet het kaf van het koren scheiden en ruwe diamanten dan ook de kans geven zich te kunnen ontwikkelen.

AA Gent wil snel van die laatste plaats weg en verricht daarom (mede onder druk van trainer Leekens?) enkele betwistbare en risicovolle transfers. Nochtans lopen in de kern enkele jongeren rond met hetzelfde profiel. Afhankelijk van het succes dit seizoen zullen de supporters straks oordelen over het gevoerde beleid: een kennersoog voor opportuniteiten of een blamage voor het jeugdbeleid. [AN]