Column Club blijft op zoek naar zichzelf

 

De eerste wedstrijden waren goed te noemen. De Brugse Metten werden tegen PSG met 2-0 gewonnen met goed voetbal. De week erop ging AA Gent voor de bijl met 5-0. Alles peis en vree in het Jan Breydelstadion. Tot de Bruggelingen een week later naar Schiervelde trekken en er van de mat gespeeld worden door hun buren uit Roeselare. Club kwam 3-0 achter en het kon gerust meer zijn. Enkel in een dolle vijf minuten kwam het bijna op gelijke hoogte. Meteen was duidelijk dat Club zich nog altijd niet heeft verzoend met een vijandig stadion, want ook in Anderlecht liep het enkele weken later mis. Tot overmaat van ramp verloor Club zaterdagavond z’n eerste punten thuis. Club haalt zo 7 op 15 en ziet het spel alsmaar zakken. Het fluitconcert zaterdagavond achteraf van de anders zo tolerante Club-supporters was meer dan terecht. Het was één van de slechtste wedstrijden sinds lang.  

 

Geen excuses
Vorig jaar kon Club als excuus inroepen dat het een nieuw elftal, systeem en heel wat geblesseerden had. Nu niet, van de huidige kern is op Valgaeren en Vermeulen praktisch iedereen fit bovendien had Ferrera vorig seizoen al vijf wedstrijden om z’n voorbereiding op het huidig seizoen te starten. De meeste pijnpunten kregen een oplossing. Priske kwam voor de rechtsachter, Daerden voor de infiltratie en Salou als aanspeelpunt. Balaban heeft eindelijk z’n tweespitsensysteem waar hij naar eigen zeggen beter in presteert én er is een vaste nummer één in doel Stijn Stijnen. Waarom loopt het dan niet zoals het moet? Het huidige seizoen begint alsmaar meer op het vorige te lijken waarbij het telkens net niet was. We zijn echter nog maar vijf speeldagen ver, het tij kan nog gekeerd worden en de schade is nog te herstellen. 

 

Hoewel de centrale verdediging maar al te vaak voor schut gezet wordt, is het grootste pijnpunt tot nu toe de spits. De spitsen komen veel te weinig in stelling en krijgen het leer zo amper of niet tegen de netten. Ferrera had het de vorige weken zo graag over z’n infiltrerende middenvelders die het spitsenprobleem doen vergeten. Volgens Ferrera heb je niet eens spitsen nodig om te scoren. Daarom plaatste hij ook Roelandts –goede voetballer, goede inzet, maar geen spits- vooraan, terwijl die normaal op het middenveld staat. Blondel werd de eerste wedstrijden onnodig opgehemeld. Goede voetballer, goede inzet maar te impulsief en dat leverde hem na vier speeldagen reeds een schorsing op door drie gele kaarten.

 

Spitsen Club onmondig
De waarheid is dat er in het Brugse elftal geen beweging zit, te weinig inspiratie, het spel is te incoherent en de flitsen die een wedstrijd kunnen doen kantelen ontbreken. Salou is een goede balvaste spits die het niveau van Zulte Waregem nog niet haalt en voor doel niet trefzeker genoeg is. Voorlopig komt hij nog niet aan het niveau van z’n voorganger Rune Lange. De enige spits die het met een actie kan opengooien is Bosko Balaban. Maar z’n trainer verwoordde het al correct: “Hij kan twee keer scoren, een assist geven en twee keer de paal raken en verder geen enkele deftige bal geven.” Maar als hij niet scoort, geen assists geeft en geen kansen tot stand brengt is hij maar een voetballer zoals er honderd op onze velden rondlopen. Het is alles of niets en meestal niets bij de egocentrische Kroaat. Ishiaku toonde nog niet z’n waarde van bij La Louvière. Hij weegt op een verdediging maar puur aan de bal lijkt hij meer op een gebuisde circusclown dan op een profvoetballer. Ferrera durft het verder niet aan om Yulu-Matondo of Chavez voluit hun kans te geven.

 

Club moet zich bezinnen en mag niet blind zijn voor de gebreken die er wel degelijk aanwezig zijn. De ploeg mist de mentale weerbaarheid waar het jaren geleden voor bekend stond. Dit Club Brugge heeft talent genoeg om mee te strijden voor de titel, in het verleden was dat een garantie op succes. Nu niet, de kern is niet meer zo ingesteld en opgebouwd, het wordt dan ook een moeilijke verder verloop van de competitie met drie uitwedstrijden op vier in het vooruitzicht. Maar het kalf is nog niet verdronken...