De vijf momenten van speeldag 6

 

1. Spelers die op het veld een ernstige blessure oplopen, het blijft een akelig zicht. Nadat Demba Ba enkele weken geleden z’n been brak tegen Roeselare, liep Ibrahima Diallo afgelopen weekend in de wedstrijd tegen Beveren een ernstige blessure op aan de knie. Het was duidelijk zichtbaar hoe Diallo z’n knie verdraaide en kermend van de pijn het terrein moest verlaten. Hij werd meteen naar het ziekenhuis gebracht. De diagnose is hard: gescheurde ligamenten en een lange onbeschikbaarheid.

 

2. Stef Wils zal binnenkort wellicht een tijd onbeschikbaar zijn voor Westerlo. Hij kreeg een rode kaart nadat hij de Argentijn Quinteros een duw zou verkocht hebben. Vast staat dat Quinteros plots op de grond lag en voor dood bleef liggen. Een sterk staaltje van acteren dat voor één keer niet door de camera’s geregistreerd werd. Quinteros zou eerst gespogen hebben richting de Westerlo-speler, ook dat werd nergens geregistreerd. De duw zag er in het zichtpunt van de camera alvast heel licht uit. Het zorgde op ’t Kiel alvast voor veel frustratie, frustratie voor een storm in een glas water waarbij geen van beide partijen onschuldig is. Er liep wel meer fout in die wedstrijd, zo zag diezelfde lijnrechter die het geval Wils zag dat Gaspercic de bal buiten de zestien pakte. Niet dus.

 

3. Michael Cordier keepte afgelopen weekend een schitterende wedstrijd voor z’n club Brussels tegen Standard, de club waar hij grote aandacht van genoot in het tussenseizoen. Hij koos uiteindelijk voor Brussels en heeft het daar best naar z’n zin. Vorig jaar stopte Cordier er een penalty en dat deed hij ook dit jaar. Jovanovic liet zich maar al te graag vallen en scheidsrechter Vervecken zag een onzichtbare strafschop. Cordier herstelde de fout van Vervecken maar al te graag en stopte de strafschop van Rapaic. Standard won uiteindelijk toch, maar kroop door het oog van de naald. O ja, ook vorig jaar werd die strafschop getrapt door Rapaic.

 

4. Ook Club kroop door het oog van de naald. Sint-Truiden vormde in het verleden al meer dan eens een struikelblok voor Blauw-zwart en leek dat ook zondag te gaan worden. Tot Balaban en Clement in de slotminuten het tij deden keren. De vreugde bij Club was na de wedstrijd enorm, de overwinning was een ontlading voor spelers en supporters. Het gebaar van Salou na z’n gelijkmaker in de eerste helft is sprekend voor dit Club Brugge en voor Salou. Hij veegde letterlijk de druk van z’n schouder. Mooi ook was het maneuver van Balaban. Klukowski even instructies geven, nog een laatste wandelingetje maken, bal binnen trappen, feesten en de fles champagne van 'man van de match' ook nog even opdrinken. Het kan niet allemaal meteen keren, en als hij blijft presteren zoals de laatste twee wedstrijden zullen ze dat er met plezier bijnemen.

 

5. Genk zocht en probeerde, maar geraakte niet door het oog van de naald. Net als in Sint-Truiden gebeurde het ook in Roeselare in de laatste minuut van de wedstrijd. Op het moment dat Balaban het leer tegen de netten joeg, deed ook Dufoor hetzelfde in Roeselare. Ook daar was de ontlading groot. Roeselare vocht voor wat het waard was en sleepte uiteindelijk een puntje uit de brand, en bevestigt zo de goede prestaties van tegen Lokeren en vooral van tegen Club Brugge. Het duel tussen Racing Genk en SV Roeselare was er overigens één waar er bij beide ploegen heel wat Belgen aan de aftrap kwamen, een echt Belgisch duel.