Da Silva: 'Genk is geen tussenstop'
Foto: © SC
Word fan van KRC Genk! 2016
Alex Da Silva liet vorig weekend voor het eerst van zich spreken. De Braziliaan van Racing Genk luidde tegen Beveren met een knappe dribbel het winnende doelpunt van Tom Soetaers in. En na zo'n kunststukje krijg je natuurlijk veel aandacht van de pers. In Het Laatste Nieuws doet Da Silva zijn verhaal.
"Op een dag ik was 14 zag Pulo Gimenes mij voetballen", begint Da Silva. "Hij zag iets in mij en nam me mee naar Sao Paulo FC, waar hij trainer was. Zo is voor mij letterlijk de bal aan het rollen gegaan. Twee jaar hebben we samengewerkt. Later is hij coach geworden van een nationale jeugdselectie. Ik verhuisde naar clubs Marilia, Mirassol en FC Santos. Mijn grootste troef is mijn techniek: dribbelen kan ik als de besten. Ik probeer in een wedstrijd altijd iets onverwachts te doen om zo mijn tegenstander te verrassen. Fysiek ben ik ook wel in orde, maar voor de Belgische competitie moet ik toch een tandje bijsteken. In Brazilië trainden we twee keer per dag: van 9 tot 11 en van 16 tot 18 uur. Slechts één keer per week stond er een conditietraining op het menu. In alle andere oefenbeurten werd er hoofdzakelijk met de bal getraind."
"Nee, ik zie Genk niet als een tussenstop. Ik heb het hier perfect naar mijn zin. Ik wil me hier eerst bewijzen. En dan met de club een prijs pakken. Liefst de titel. Als het dit jaar niet lukt, dan later."
"Op een dag ik was 14 zag Pulo Gimenes mij voetballen", begint Da Silva. "Hij zag iets in mij en nam me mee naar Sao Paulo FC, waar hij trainer was. Zo is voor mij letterlijk de bal aan het rollen gegaan. Twee jaar hebben we samengewerkt. Later is hij coach geworden van een nationale jeugdselectie. Ik verhuisde naar clubs Marilia, Mirassol en FC Santos. Mijn grootste troef is mijn techniek: dribbelen kan ik als de besten. Ik probeer in een wedstrijd altijd iets onverwachts te doen om zo mijn tegenstander te verrassen. Fysiek ben ik ook wel in orde, maar voor de Belgische competitie moet ik toch een tandje bijsteken. In Brazilië trainden we twee keer per dag: van 9 tot 11 en van 16 tot 18 uur. Slechts één keer per week stond er een conditietraining op het menu. In alle andere oefenbeurten werd er hoofdzakelijk met de bal getraind."
"Nee, ik zie Genk niet als een tussenstop. Ik heb het hier perfect naar mijn zin. Ik wil me hier eerst bewijzen. En dan met de club een prijs pakken. Liefst de titel. Als het dit jaar niet lukt, dan later."
Schrijf je nu in voor de Voetbalkrant nieuwsbrief