Reportage Mee met Club Brugge naar Istanbul

Met Club Brugge naar Istanbul

Het was vroeg dag in de Ostend-Bruges Airport voor de vlucht die de Brugse delegatie richting Istanbul zou voeren. Na een voor de verandering toch vrij smakelijke middagsnack in de ijzeren vogel landden we na een vlucht van om en bij de drie uur op de International Airport Atatürk – hoe kan het ook anders. Iedere belangrijke plaats in Turkse steden en dorpen is genoemd naar deze man. Voor wie niet weet wie Atatürk is, je kan kort stellen dat hij begin vorige eeuw in vijftien jaar tijd Turkije uit de Middeleeuwen heeft gecatapulteerd naar de moderne tijd. Iets waar de rest van Europa een ruim honderd jaar over deed. Mustafa Kemal Atatürk, zoals hij volledig heet, is dan ook de grondlegger van het moderne Turkije. Het is in Turkije trouwens verboden je negatief uit te laten over die man om maar te zeggen dat Atatürk belangrijk was en nog altijd is in dit land.

 

Wat doe je dan zoal nog in Istanbul bij schemeravond? Je kan naar de training van Club Brugge gaan kijken maar wij kozen voor een avondboottocht op de Bosporus waar de Bosporus-hangbrug (foto) de zee-engte domineert. Niet dat we ondertussen van de warmte konden genieten, want het was even koud als in België. Zo kregen we van op het Aziatische landsdeel alvast een beeld van wat deze metropool allemaal te bieden heeft en geloof me, dat is heel wat.  

 

‘s Ochtends had de organiserende reispartner van Club Brugge een mini-excursie voorzien voor wie de raki, de voorloper van de beter bekende Griekse Ouzo, nog niet naar het hoofd was gestegen. Het leverde een bezoekje op naar de Sultan Ahmet Moskee, beter bekend als de Blauwe Moskee. Er zo goed als vlak naast ligt de beter bekende Aya Sofia (foto). Vroeger een tot moskee omgebouwde kerk, nu een museum. Beide moskeeën domineren de skyline van de oude stad. Wat ligt er nog allemaal in de buurt? Het Topkapi Paleis, de Basilica Cisterne, de Grote Bazaar waar je van alle soorten ‘rommel’ kunt kopen, de Galata-toren waar je een prachtig uitzicht hebt op de stad, de uitgangsbuurt rond het verkeersknooppunt Taksim en het Dolmabahçe Paleis, de allerlaatste verblijfplaats van de Sultans. Het paleis ligt trouwens vlakbij het stadion van Besiktas.

 

Besiktas, de naam is gevallen, is een wijk in Istanbul. Daar in een dalletje aan de boorden van de Bospurus, bespelen de Kara Kartallar (de zwarte adelaars) het Inönü Stadyumu. Besiktas Jimnastik Kulübü, kortweg Besiktas JK, werd in 1903 opgericht en wordt getraind door de Fransman Jean Tigana. Na een toeristische dag was het moment dan eindelijk gekomen om af te zakken van ons hotel vlakbij Taksim waar zowat alle hotels verzameld liggen, naar het stadion. Maar dat was buiten de kerkvader gerekend. De man was op bezoek in Turkije en hield ons met zijn escorte nog een halfuur op. Maar we hadden hoop gekregen want Benedictus XVI kon onze troepen misschien inspireren.

 

Een kwartier ver in de wedstrijd leek onze hoop gerechtvaardigd, maar na het tegendoelpunt van Akin en de strafschop van Ricardinho (zie video onderaan) in de tweede helft, was de moed weer in de schoenen gezakt. Vlak voor affluiten toen Club iets op poten zette dat leek op een slotoffensief, trakteerde het toch erg talrijk opgekomen Besiktas-publiek de Bruggelingen op een werkelijk oorverdovend fluitconcert waar mijn oren nog van tintelen. De paus sliep vlakbij en aangezien de partij pas begon om kwart voor tien plaatselijke tijd betwijfel ik of de goede man snel de slaap kon vatten.

 

Ontgoocheld over alweer een teleurstellend resultaat en het gebrek aan geluk en rendement keerden we terug naar het toch wel comfortabele Grand Oztanik Hotel. Eén nachtje slapen volstond echter niet om de kater van de uitschakeling door te slikken, maar na alweer een uur wachten tot de heilige man aan zijn tweede dag Istanbul begon en een rush om op tijd te vertrekken, kwamen we aan in de luchthaven waar we terug koers zetten naar Oostende.