De eerste helft was technisch gezien niet van een erg hoog niveau. Het kwam vooral aan op het fysieke: veel lange ballen en harde duels. Even voor het halfuur was het de thuisploeg dat de score opende. Larbi werd in de ruimte gestuurd door Ederson, de linksachter zette voor, Kovacevic raakte de bal ongewild aan waardoor de bal aan de tweede paal bij Bakary Koné terechtkwam, die met een knappe volley de 1-0 potte. Verder gebeurde er niet veel meer in een slordige eerste helft, bij de rust leidde de thuisploeg met het kleinste verschil.

 

De tweede periode verliep parallel met de eerste. Veel kansen waren er niet, een eerste kwam er pas na twintig minuten. Vahirua trapte een vrijschop vanop twintig meter rechtstreeks naar doel, Itandje haalde de bal met een schitterende kattensprong uit de hoek. Nice, dat de eerste helft toch domineerde, liet Lens meer en meer in de wedstrijd komen, wat met nog een kwartier op de klok resulteerde in de gelijkmaker. Dat deed het met tien man, na een tweede gele kaart voor Kovacevic iets voorbij het uur. Aruna ging neer in een duel met Apam in de zestien meter, Jussiê benutte de penalty. Erop en erover, moesten Les Sang et Or gedacht hebben: amper vijf minuten later scoorde Lens nog een keer. Jussiê trapte vanuit een scherpe hoek op doel, de bal kwam terug tot bij Aruna Dindane, die de bal met veel finesse voorbij Lloris lifte. Die treffer zorgde voor veel frustratie bij de thuisploeg, waardoor ook zij de match met z’n tienen eindigden, toen Varrault vlak voor tijd meer dan terecht rood kreeg, na een aanslag op Aruna. Aan de stand veranderde niets meer, Lens won door de sterkte op mentaal vlak, want het kwam met één man minder terug in de wedstrijd.