Ronse helpt Mechelen in titelstrijd

Antwerp moest dan wel herschikken door de afwezigheid van Hilton, Baert en Gibson, maar mocht geen problemen kennen met dit zwakke Ronse. De thuisploeg zag een hele reeks basispionnen terugkeren en wist dat dit zowat de laatste kans zou worden om de remonte in te zetten.

Ronse kon na 20 seconden al dreigen via Sylla, die op zichzelf een voorhoede vormt en als enige de middelmaat van het elftal overstijgt. Antwerp moest in de aanvangsfase zelfs het spel ondergaan van een gretig en fel Ronse dat misschien technisch geen hoge toppen scheert, maar dat ondanks die troosteloze positie in het klassement overliep van enthousiasme. Met een zware week in de benen wist Antwerp pas openingen te forceren halfweg de eerste helft. Eerst zwierde Van Hemert een bal gemeten op het hoofd van Campbell, die het leer rakelings over mikte. De jonge Mancunian mist de laatste weken kansen die hij anders blindelings weet te benutten. Enkele minuten later deed diezelfde Van Hemert het nog eens over en nu kopte Olguin naast. Mamam fleurde dan zijn bleke partij op met een mooie actie op rechts en een gemeten voorzet tot bij Utaka aan de eerste paal die de bal met veel gevoel, tussen de verdedigers door in doel mikte. Antwerp nam prompt gas terug en ving een onmondig Ronse op aan de grote rechthoek. De rest van de eerste helft bood nog weinig spektakel en de meeste toeschouwers waren blij dat ze het vertier van de kantine konden opzoeken.

Na de rust weinig beterschap en de wedstrijd leek muurvast te zitten tussen de tekortkomingen van Ronse en de nonchalance van Antwerp. Op het uur besloot Joyce dan te kiezen voor zekerheid en bracht hij Tomsin in de plaats van Utaka. De Nigeriaan was de beste man in de spits, maar rendeerde niet meer door gebrek aan aanvoer en dus mochten de fel jagende Campbell en Olguin blijven staan. Juist de balvastheid van Utaka werd gemist vooraan en Ronse profiteerde ervan om hoger te gaan spelen. De counters van Antwerp strandden allen in goede bedoelingen of werden door Campbell onbenut gelaten. De jonge aanvaller kende weinig succes in zijn acties en miste een afspeelpunt met het verdwijnen van Utaka. Ronse voelde de stunt borrelen en trok steeds feller ten strijde. Met nog minder dan een kwartier werd een bal hoog voor doel gegooid en Ristovic klom het hoogst. De anders zo solide keeper ging mee ten onder met zijn ploeg en loste het leer waarna killer Sylla het balletje over de doellijn duwde. Pas dan ontwaakte Antwerp te laat uit zijn winterslaap en begon het gedreven te spelen, maar het kalf was reeds verdronken.

Antwerp speelde te hautain vandaag en nekte zichzelf in een wedstrijd die het op voetballend vlak nooit verloren kon. Een zwak Ronse bokste geen enkele combinatie die naam waardig in elkaar, maar moest bewonderd worden voor moed en inzet. Het onbezoedelde enthousiasme van de thuisploeg zorgde voor een stunt die gevierd werd alsof het de redding betrof, terwijl Antwerp beteuterd afdroop en besefte dat het opnieuw de kans liet schieten om het titeldebat in zijn voordeel te besluiten.