Column Spaanders

Dit weekeinde is het rustig op voetbalgebied in Spanje, behalve dan dat de Spaanse Selección moet aantreden tegen Denemarken en dat ik als enige Belg in de buurt al de gehele week duizend-en-één commentaren moet aanhoren dat de Belgen zwaar klop gaan krijgen van Portugal.  Ik probeerde de Belgische selectie als een sympathiek, niet slecht voetballend groepje af te schilderen, kwestie om de Spanjaarden te paaien. Totdat Stijn Stijnen het nodig vond om te verkondigen dat Cristiano Ronaldo zo snel mogelijk hard moest aangepakt worden.  Weg de Spaanse sympathie voor onze nationale trots. Want nu kennen de Spanjaarden niet alleen Jean Marie Pfaff en Jan Ceulemans, nu weten ze ook wie Stijntje is, dankzij de in de sportkranten breed uitgesmeerde artikels over zijn uitlatingen. 

De Spaanse selectie ligt ook al een tijdje onder vuur, hoe kan het ook anders.  Hier ligt alles en iedereen onder vuur op sportgebied.  Luis Aragones heeft volgens Jan-met-de-pet, behalve Morientes, alweer alle foute spelers opgeroepen.  Alle grote teams hebben een aantal spelers in de selectie, in de hoop die Denen een lesje te leren.  Eenzaam zal ik dan maar met mijn Belgisch vlaggetje hier de Belgische eer verdedigen in mijn stamkroeg, want ik heb van de barmoeder, een lieve voetbalgekke Spaanse van een jaar of 60, de belofte gekregen dat ze zal proberen om via sateliet ook Portugal - België op haar televisie te krijgen.  Voetbal is en blijft tenslotte een sport die je hier moet bekijken in een bar.  Zonder polemiek geen voetbal.  Spanje - Denemarken wordt in het Madrileense Santiago Bernabeu gespeeld.  Bijna alle partijen van het nationale elftal worden in Madrid of Sevilla afgewerkt en dat heeft een reden.  De Catalanen voelen weinig sympathie voor de selección, die zouden liever hun eigen Catalaanse selección hebben.  Die hebben ze eigenlijk wel, maar wordt niet erkend in officiele tornooien.  De Basken idem dito.  De Gallegos interesseert het niet waar er gespeeld wordt, maar de Madrilenen en de Sevillanen voelen zich wel nog echte Spanjaarden, dus is de beslissing om op die plaatsen te spelen logisch.  Deze keer is Madrid aan de beurt omdat dit weekend het grootste motorspektakel ter wereld plaats heeft in Andalusië.

De grote Prijs Moto GP in Jerez de La frontera.  Van heinde en verre komen zo een kwart miljoen motorgekke Spanjaarden, Fransen, Britten, Belgen, Nederlanders,... een weekendje de boel op stelten zetten.  Gedurende twee dagen zijn de wheelies, burn-outs de koningen van de straat.  Heel mooi motorfeest, een donker kantje is dat er elk jaar een paar doden vallen, die net een wheelie teveel op hun palmares willen.  Dus zondagochtend iedereen alweer richting bar om de gladiatoren der stalen rossen aan het werk te zien.  Men is hier niet alleen voetbalgek, maar ook nog eens motorgek.  De Spanjaarden zijn ook goed vertegenwoordigd in deze sport.  Dit wordt dan een soort Spanje - Italië.  De meeste toprijders zijn afkomstig uit deze twee landen.  De Spaanse achterban heeft geen goed woord over voor de Italianen : ze rijden niet sportief, ze spelen vals,...  Dus als het een close race wordt, is geroep en getier verzekerd in mijn stamkroeg. 

Na het weekend zal ik getrouw en in eer en geweten de Spaanse reacties meedelen.