Analyse Hertha BSC: Koning der wisselvalligheid

Is Hertha BSC eindelijk verlost van de wisselvalligheid waarmee het al jaren last heeft vroegen wij ons aan het begin van het seizoen af. Het antwoord is overduidelijk: nee! HBSC begon schitterend aan het seizoen, maar kwam bijna nog in degradatiegevaar. Het zou als tiende over de meet komen. Veel te weinig dus voor de hoofdstedelingen.

Hertha speelde dus een hele goede eerste ronde. Daar bestaat geen twijfel over. Even dachten we ook dat de hoofdstedelingen wel degelijk eens een rol gingen spelen bovenaan het klassement. De vormcurve van Marko Pantelic was eigenlijk die van Hertha. In de eerste competitieronde deed de Serviër het nog zeer goed. Hij was meer dan eens beslissend voor Hertha en zorgde er zo voor dat de ploeg uit de Duitse hoofdstad zich bovenaan het klassement wist te handhaven.

Vooral in de thuiswedstrijden deed HBSC goed zijn best. Het klopte zo onder meer Schalke 04 met 2-0 en hield ook Stuttgart in bedwang. Buitenshuis morste Hertha echter veel te veel met de punten. Pas halverwege november pakte het de eerste uitoverwinning. Dortmund moest er toen aan geloven met 1-2. Tijdens de winterstop hadden de Berliners dus nog uitzicht op plaats drie.

Waar liep het dan opnieuw fout voor de blauw-witten? Vanaf midden februari is het antwoord. Eerst werd er in Schalke verloren en vervolgens kwam Mainz in het Olympisch stadion zegevieren. Vanaf dan ging het helemaal de verkeerde richting uit en werd er zelfs bij het nietige Borussia Mönchengladbach niet gewonnen. Bij Hertha snapten ze er helemaal niets meer van en alles werd op de beker gezet, maar daar liep het eveneens fout. Stuttgart was in de kwartfinale te sterk.

Hertha kwam zelfs nog bijna in degradatiegevaar. Het had al acht wedstrijden niet meer gewonnen en trok vervolgens naar degradatiekandidaat Bochum. Daar kwam het al snel op achterstand en degradatievoetbal leek er nog aan te komen. Gelukkig voor Berlijn werd de situatie rechtgezet en werden grote problemen op het nippertje vermeden. Hertha zou uiteindelijk op plaats tien eindigen.

Hertha BSC kan dus niet terugblikken op een goed seizoen. Het speelde goed voor de winterstop, maar o zo belabberd erna. De hoofdstedelingen verdienden dan ook niet meer dan een schamele tiende plaats.

Uitblinker: Gilberto: Pantelic maakte een goede eerste ronde door, maar was onzichtbaar in de terugronde. Vandaar dat onze keuze uitgaat naar Gilberto. De middenvelder was een van de meest constante spelers bij HBSC, al mag ook Gimenez (na Pantelic de beste schutter bij Hertha) aanspraak maken op deze ‘titel’.  

Morgen blikken we terug op het seizoen van Hamburg en Bochum.