EK -21: 'Bestaat er een tweede Vanden Borre?'

Bij Anderlecht verliet hij het Constant Van den Stockstadion langs een achterdeurtje. Jean-Fraçois de Sart haalde hem bij de beloften langs de grote poort binnen. Antohony Vanden Borre groeit tijdens het EK -21 uit tot een echte leider van het elftal. Al wil de Brusselaar daar niet van horen.

 

 

Zijn laatste speelminuten in de Belgische competitie dateren van 25 februari 2007. Op Lokeren krijgt Vanden Borre 44 minuten van Frankie Vercauteren. Drie weken later nam hij in de met 6-0 gewonnen bekerwedstrijd tegen Racing Genk met achttien speelminuten en een assist afscheid van Anderlecht. Nog altijd de club van zijn hart. Nochtans was de relatie tussen Vanden Borre , de trainer en de supporters niet goed meer. Vercauteren weerde de middenvelder uit zijn selectie nadat hij niet opdaagde tijdens een training. VDB weigerde ook mee op afzondering te gaan wegens familiale problemen – Vanden Borre’s moeder was zwaar ziek. Nadien werd het enfant terrible nooit meer in de ploeg opgenomen. De conditie onderhouden deed hij met zijn vrienden in het park.

 

Ook met de supporters was de relatie verzuurd. De Belg met Congolese roots werd meer en meer op de korrel genomen door de paars-witte fans, die hem regelmatig trakteerden op een striemend fluitconcert. Wanneer hij naast de selectie viel weigerde hij ook om naar het stadion af te zakken om zijn ploegmaats aan te moedigen. “Ik heb geen zin om in de tribune te zitten tussen de mensen die me hebben uitgefloten”, verklaarde de speler van Fiorentina enkele maanden geleden. “Ik wil wel de fans bedanken die me gesteund hebben, maar ik hoef geen afscheid of geschenken”, klonk het beetje bitter.

 

 

Van den Borre stelde zich tijdens zijn laatste maanden grimmiger op, maar tijdens het EK -21 lijkt de nog maar altijd 19-jarige voetballer terug helemaal open te bloeien. Maar in tegenstelling tot eerdere uitlatingen beweert hij nu dat hij zich altijd goed gevoeld heeft bij paars-wit. “Ik heb nooit moeilijke momenten gekend bij Anderlecht”, aldus Vanden Borre. Tijdens de trainingen van de beloften dolt en grapt hij met zijn ploegmaats. Zijn lichaamstaal straalt geluk uit. Een beeld dat we al lang niet meer gezien hebben. ‘Is dit dan de échte Vanden Borre?’, vragen we ons af. “Is er dan een echte of een valse Vanden Borre?”, keert hij de vraag terug. “Ik blijf in alle omstandigheden mezelf.”

 

Tijdens de eerste twee wedstrijden toonde Vanden Borre zijn meerwaarde voor de beloften en tegen Nederland lag hij mee aan de basis van de openingstreffer van Kevin Mirallas. “Jean-François de Sart heeft me geholpen mijn beste niveau terug te vinden”, bedankt hij de bondscoach. “Maar ik ben geen leider van het team. Iedereen heeft hier wel iets te zeggen. Met mijn ervaring van bij de Rode Duivels en uit de Champions League geef ik wel iets extra aan de ploeg.” Dat extraatje kan tegen Servië wel eens de doorslag geven. “We zijn goed bezig, de resultaten zijn goed. We moeten er nu ook voor blijven gaan.”

 

 

Na het EK -21 wacht er een nieuw avontuur voor Anthony Vanden Borre. La Bella Italia verwacht hem volgende maand in Firenze. ‘Piannisimo, Piannisimo’, het is een levenstijl die hem wel zal bevallen. Net zoals de mooie Italiaanse vrouwen. Maar zijn hoofddoel daar blijft uiteraard Fiorentina. “Ik kijk ernaar uit om in Italië te spelen. Het is een nieuwe start. Italiaans spreek ik voorlopig nog niet, maar een moeilijke taal is het niet.”