Een furieus matchbegin leverde voor elk van beide teams meteen een goede kans op. Al na drie minuten kreeg de vrijgelaten Makoun een grote kopkans op de openingstreffer, zijn gekruiste kopbal ging naast. Twee minuten later kwam Renouard namens de thuisploeg in scoringspositie, maar Tafforeau voorkwam erger met een ultieme tackle. Lille was de betere ploeg en kwam na twintig minuten op voorsprong via een wel heel merkwaardige goal. Linksachter Michel Bastos trapte een hoekschop rechtstreeks voorbij een verbouwereerde Trivino, de openingstreffer was een feit. Het doelpunt deed de thuisploeg niet veel goed, Metz was volledig de kluts kwijt. Youla kreeg twee goeie kansen, maar kon niet voor de verdubbeling zorgen. Bij de rust leidde een goed georganiseerd Lille met 0-1 bij een onmondige thuisploeg.

 

In de rust werd doelpuntenmaker Michel Bastos, geblesseerd, noodgedwongen naar de kant gehaald; Marko Maric was zijn vervanger. Maar de rust had niet voor nieuwe impulsen gezorgd bij de thuisploeg. Integendeel, het was Lille dat gewoon op haar elan verderging. Les Dogues hadden de match in handen en probeerde de wedstrijd in het slot te gooien, waardoor de spektakelwaarde, vergeleken met de eerste periode, een stuk lager lag. Er waren amper noemenswaardige mogelijkheden, totdat het wedstrijdslot aanbrak. Met nog zes minuten op de klok viel zowaar de gelijkmaker uit de lucht. Doelman Sylva had geen verhaal op het schot van Momar N’Diaye, dat onderweg ook nog eens afweek op het been van Nicolas Plestan. Toch zouden het de bezoekers zijn die met de volle buit zouden gaan lopen. Met nog één minuut officiële speeltijd op de klok kopte de ingevallen Maric een corner van Debuchy binnen. Deze treffer besliste het pleit ditmaal wel definitief. Lille wint en doet dus wat het moet doen, voor Metz blijft het wachten op de eerste punten.