Column Red het Belgisch voetbal

Vandaag is een zoveelste D-day voor het Belgische voetbal. Drie Belgische ploegen betreden vanavond de groene grasmat op zoek naar een verlengd Europees verblijf. Enkele jaren terug was dat slechts een formaliteit voor de Belgische ploegen en lag er niemand wakker van dergelijk duel. Nu, het jaar 2007, is deze opdracht zelfs voor de Belgische ploegen allesbehalve een peulenschil, integendeel. De Belgische ploegen beginnen met een ei in hun broek aan het duel. Het wordt erop of eronder.

 

Is het Europa dat sterker wordt of België dat gewoon hopeloos aan het verzwakken is? Het is een mengeling van beide, enerzijds is het duidelijk dat er de laatste jaren een stagnatie is bij de Europese middenmoters zoals Anderlecht of Club Brugge. Ploegen uit godbetert Israël, Roemenië of Oostenrijk die vroeger een hapklare brok waren kunnen nu ook winnen tegen een sterkere tegenstander. Kijk maar naar Rosenborg enkele weken terug dat gelijk ging spelen op Chelsea. Het Belgisch voetbal verzwakt, maar niet dramatisch. Club, Anderlecht of Standard kunnen vast en zeker nog iets doen op Europees niveau als zij tenminste op niveau spelen.

 

Maar dan moeten ze eerst in de poulefases geraken, want daar begint het eigenlijk allemaal echt. Paars-wit moet op bezoek bij Rapid Wenen. Een duel tussen twee doodzieke ploegen waarbij de ploeg met de beste apotheker het zal halen. Wenen staat in eigen land pas rond de zesde plaats en verloor afgelopen weekend opnieuw. Daarbij moet Anderlecht niet onderdoen. Het verloor van Charleroi en achteraf toonden de spelers welke volgevreten vedetten ze eigenlijk wel zijn. Hommeles in de kleedkamer, onduidelijkheid over het aanblijven van de trainer en een tekort aan spitsen maken het er voor Anderlecht vanavond niet makkelijker op. Het wordt tijd dat de echte leiders van paars-wit opstaan. Dat de spelers die miljoenen kostten eindelijk gaan presteren: individueel, maar vooral ook collectief.

 

Dan staat Club Brugge er heel wat beter voor, Club mag het in eigen huis opnemen tegen Brann Bergen met een 1-0 voorsprong. Blauw-zwart won afgelopen weekend en dus lijkt er geen vuiltje aan de lucht. Schijn bedriegt want ook Brann Bergen is in vorm. De Noren lijken voor het eerst sinds heel lang nog eens op een titel af te stevenen en komen op stoom. Daartegenover staat een twijfelend Club dat eigenlijk nog niet één keer overtuigend kon winnen. Het was telkens net of net niet. De centrale as werd in het tussenseizoen aangepakt maar blijft toch nog grote hiaten tonen. Vooral de verdediging is de achillespees van de ploeg. Communicatieproblemen en spelers die worstelen met hun beste vorm zijn daar de oorzaak van. Hoewel Mathijssen ervan overtuigd is dat iemand als Kucera van nut kan zijn tegen de bonkige Noren, weet hij evengoed dat het een berekend risico is en dat één foutje het verschil kan maken tussen kwalificatie en de uitschakeling. Maar, genoeg doemdenkerij: als Club Brugge speelt zoals twee weken geleden kwalificeert het zich.

 

Standard is een vogel voor de kat, de Rouches toonden ook dit jaar dat ze te licht zijn voor het grote werk in Europa. Deels hun schuld, deels ook niet. Club en Anderlecht hebben het voordeel dat ze telkens beschermd zijn in de eerste rondes, Standard heeft dat niet. Daardoor kreeg het telkens een sterke tegenstander tegenover zich. Maar toch, hetzelfde gold vorig jaar ook voor Zulte Waregem en zij slaagden er wel in om door te stoten. Ook al was het maar een toevalstreffer, het toont aan dat het mogelijk is en dat ook Standard geluk kan hebben. Hoe dan ook, vanavond heeft Standard meer dan geluk nodig, het heeft een heus mirakel nodig op Sclessin. Drie op drie zullen we niet halen met onze Belgische ploegen, maar ook met een twee op drie zijn we theoretisch gezien geslaagd. Op hoop van zegen voor het communautair fragiele België en z'n Europees coëfficiënt. [AN]