Het voetbalalfabet: De O van Okocha

In ons vermaard voetbalalfabet in samenwerking met Man-oeuvre.be zijn we gekomen bij de letter O. Veel Afrikaans talent waagt op jonge leeftijd de overstap naar het Europese vasteland. Voor velen van hen loopt dat avontuur faliekant af. Slechts weinigen hebben het geluk om een voetballoopbaan uit te bouwen bij een topclub. Toch blijven Afrikanen de weg naar ons continent vinden. Vaak kijken ze op naar grote Afrikaanse voetbalsterren die het maakten als prof bij een Europese club: Abedi Pele, George Weah, Roger Milla en Celestine Babayaro zijn slechts enkele ronkende namen in die categorie. Een andere speler die furore maakte in het Europese voetballandschap, is de Nigeriaan Augustine Okocha.

 

Augustine Azuka Okocha zag het levenslicht op 14 augustus 1973 in het Nigeriaanse dorpje Enugu. Zijn vader A-J Okocha zorgde er voor dat zijn zoon de liefkozende bijnaam Jay-Jay kreeg. Zoals veel Afrikaanse kinderen speelde Jay-Jay voetbal op straat met zijn vriendjes. Al vlug bleek dat hij over een grote dosis talent beschikte. Ook de makelaars was dit opgevallen en ze praatten zodanig op de jonge Okocha in dat hij in 1990 besloot om de oversteek te wagen naar Europa, meerbepaald naar Duitsland. Borussia Neunkirchen, een onbeduidend team uit de lagere klassen, contracteerde de technisch vaardige middenvelder. De nieuwe draaischijf sloot zich na twee jaar aan bij topklasser Eintracht Frankfurt. Bij die club ontbolsterde hij pas echt.

 

In 1996 zat Okocha aan zijn plafond bij Frankfurt, hij wou prijzen gaan winnen. Dat kon, want de Turkse grootheid Fenerbahçe zag wel wat in de spelmaker. Twee jaar vertoefde de Nigeriaan op Turkse bodem en dat leverde hem de Turkse nationaliteit op. Zijn Turkse naam luidt Muhammed Yavuz. In Turkije koesterde Okocha de droom om in Europa te schitteren. Die kans deed zich voor toen Paris Saint-Germain naar zijn diensten hengelde. Bij de Franse club werd Okocha een icoon, ook voor de jeugd. Collectieve prijzen pakte hij niet met de club uit de hoofdstad, persoonlijke prijzen des te meer. Dat was Bolton Wanderers niet ontgaan en in 2002 tekende Jay-Jay een vierjarig contract bij the Trotters.

 

Met zijn weergaloze dribbels, krachtige afstandsschoten en loepzuivere passing speelde Okocha zich in de harten van de Boltonfans. In 124 wedstrijden scoorde hij veertien keer. Twee keer kreeg hij de titel van beste Afrikaanse voetballer in de Premier League. De goedlachse Nigeriaan hield het in 2006 voor bekeken bij Bolton en besloot om te gaan voor het grote geld. Qatar SC bracht soelaas: Jay-Jay kon een smak geld verdienen om een seizoen in de oliestaat te voetballen. De club waar eerder Marcel Desailly, Christophe Dugarry en Claudio Caniggia speelden, zorgde voor financiële zekerheid. Sportief gezien was een verblijf in Qatar een andere zaak. Hull City, dat aantreedt in de Engelse tweede klasse, zorgde voor een oplossing. Okocha zag de interesse van Hull als een teken van God en speelt sinds september 2007 in het oranje shirt.

 

Okocha werd bekend bij het grote publiek na zijn optredens met de Super Eagles, de Nigeriaanse nationale ploeg. In 1994 maakte hij al deel uit van de selectie voor het WK in de Verenigde Staten. Zijn grootste succes kende hij twee jaar later. Tijdens de Olympische Spelen veroverde Okocha met een superteam, met onder andere Nwanko Kanu, Celestine Babayaro en Taribo West, de gouden medaille. Op het WK 1998 in Frankrijk verbaasde Nigeria de wereld met een glansprestatie tegen Spanje. Ook in 2002, het WK in Japan en Zuid-Korea, was Okocha een van de dragers van het Nigeriaanse team. Hij speelde eveneens enkele Afrikaanse landenbekers met de Super Eagles. Zijn carrière leverde hem een plaatsje op in de FIFA top 100 van beste spelers ooit, een lijst die werd samengesteld door levende legende Pelé.