Interview Femke Maes: 'Vrouwenvoetbal in de lift'
Foto: © SC
Word fan van Willem II! 19
Voetbalkrant volgt ook het damesvoetbal op de voet. Femke Maes is een van de beste Belgische speelsters. Zij speelde tot vorig seizoen bij Rapide Wezemaal en is bovendien international. Toen de Nederlandse voetbalbond dit seizoen van start ging met een Eredivisie voor vrouwen, verkaste ze naar Nederland waar ze bij Willem II aan de slag ging. Voetbalkrant contacteerde Femke om te horen hoe haar Nederlandse avontuur haar bevalt.
VK: De nieuwe Nederlandse Eredivisie, wat zijn tot nog toe je eerste indrukken? Femke Maes: De Eredivisie is tot nu toe een groot succes. Het begon al overweldigend met de openingswedstrijd Twente-Heerenveen. Voor de wedstrijd werden alle ploegen voorgesteld waarna de officiële opening van de Eredivisie volgde: 5.500 mensen in het stadion die samen aftelden, een kippenvelmoment om nooit te vergeten was dat.
De competitie haalt een heel goed niveau, elke week opnieuw krijg je goede tegenstanders waardoor je verplicht bent constant op hoog niveau te spelen. We spelen in mooie stadions of op leuke oefencomplexen en er is veel belangstelling. De wedstrijden worden wekelijks samengevat in een magazine van een halfuur dat wordt uitgezonden op de Nederlandse televisie.
VK: Hoe is het tot nu toe meegevallen?FM: Het valt dus allemaal super mee. Het enige dat beter moet zijn onze resultaten. We zijn nooit de mindere ploeg maar hebben tot nu toe moeite gehad met het afwerken. Iedereen blijft er rustig onder want onze vooruitgang is enorm en we gaan steeds dominanter spelen. We krijgen tot nu toe te weinig voor wat we laten zien maar we hebben er alle vertrouwen in dat dit ook wel eens zal keren en dat we beloond zullen worden voor ons keiharde werken.
VK: Hoe groot is het is het niveauverschil met de Belgische competitie?FM: Het niveauverschil met België is heel groot. Er spelen voorlopig maar zes teams in de Eredivisie waardoor de kwaliteit van de ploegen erg hoog is. Elke wedstrijd moet je ervoor gaan want iedere ploeg kan van de andere winnen of verliezen. Ik heb hier al meer verloren dan in vijf seizoenen bij Wezemaal denk ik, maar dat hoort erbij. Ik heb er voorlopig geen moeite mee omdat ik er veel uit leer en voel dat het me sterker maakt.
In België weet je dat je 80% van de wedstrijden wint. Ook al heb je een mindere dag, dan nog ben je sterker en krijg je vijf kansen om te scoren. Het gaat veel te makkelijk waardoor de motivatie en de wil om bij te leren er niet is. Als je echter elke week uitgedaagd wordt om het beste uit jezelf naar boven te halen, zie je veel meer het nut van extra te gaan trainen, kracht- en stabiliteitsoefeningen te doen en mee te denken over bepaalde dingen.
VK: Merk je veel verschil op het gebied van trainingen?
FM: Het grootste verschil zit in de duur van de trainingen en de opbouw. Er wordt in blokken van 6 weken gewerkt waarin de intensiteit steeds groter wordt. Achter elke oefening zit een bedoeling. We spelen voorlopig nog vrij veel wedstrijdvormen op training omdat we met een nieuwe groep zitten en elkaar nog beter moeten leren kennen. Daarbij wordt ook de nadruk gelegd op paslijnen openmaken en veel beweging zonder bal. In het algemeen zijn de velden in Nederland veel beter onderhouden en kan je telkens onder de beste omstandigheden trainen.
VK: Hoever reikt je ambitie nog voor dit seizoen en wat hoop je in je carrière nog te bereiken?FM: Dit seizoen willen we met Willem II nog enkele goede resultaten neerzetten en hoop ik dat we op de derde plaats kunnen eindigen. Ik wil mezelf blijven ontwikkelen en verbeteren. Ik moet krachtiger worden in de duels en leren om de goede momenten te kiezen om een actie te maken. Beter drie beslissende acties op een hele wedstrijd dan telkens opnieuw dreigend willen zijn en dat het net niet lukt.
Ik voel me heel gelukkig bij Willem II. Ik ben vanaf de eerste wedstrijd aanvoerder en dat heeft me heel veel vertrouwen gegeven. Nu ik eindelijk de stap heb durven te zetten en duidelijk gekozen heb voor voetbal, wil ik er de komende jaren nog alles uithalen. Ik zie mezelf niet meer terug te keren naar België als ik deze combinatie van werken/voetballen en afstand kan volhouden.
VK: Hoe denk je dat het niveau in het Belgische vrouwenvoetbal kan opgekrikt worden? FM: We moeten echt een voorbeeld nemen aan de Nederlanders. Het begint misschien afgezaagd te klinken maar alles draait hier in België om geld. We zijn het gewend om betaald te krijgen vanaf het moment dat we in de eerste elftallen meespelen en daarna lijkt het ondenkbaar om nog te voetballen zonder vergoed te worden. In Nederland kennen ze deze situatie helemaal niet, daar worden enkel de reiskosten vergoed. De motivatie en de wil om te slagen zijn dan ook veel groter, meisjes kiezen echt voor het voetbal en moeten er heel veel opofferingen voor doen.
Er heerst in het algemeen ook veel meer een voetbalcultuur voor vrouwen: het onderwijs en werkgevers staan meer open in het zoeken naar regelingen om de combinatie studie/sport of werk/sport mogelijk te maken.
VK: Tot slot welke goede raad zou je meegeven aan de Belgische jonge, voetballende meisjes?
FM: Ik vind het jammer dat ik nu pas deze stap heb durven te zetten dus ik zou als raad aan alle voetballende meisjes geven om volop voor hun voetbaldroom te gaan. Er komen steeds meer mogelijkheden, het vrouwenvoetbal zit heel hard in de lift. Er zijn het afgelopen seizoen meerdere meisjes uit België vertrokken om hun kansen in Nederland of in Engeland te wagen. Deze bewuste keuze voor voetbal en veel trainen is hopelijk voor velen een bron van inspiratie.
Interview: Kevin Van Hooydonck
De competitie haalt een heel goed niveau, elke week opnieuw krijg je goede tegenstanders waardoor je verplicht bent constant op hoog niveau te spelen. We spelen in mooie stadions of op leuke oefencomplexen en er is veel belangstelling. De wedstrijden worden wekelijks samengevat in een magazine van een halfuur dat wordt uitgezonden op de Nederlandse televisie.
VK: Hoe is het tot nu toe meegevallen?FM: Het valt dus allemaal super mee. Het enige dat beter moet zijn onze resultaten. We zijn nooit de mindere ploeg maar hebben tot nu toe moeite gehad met het afwerken. Iedereen blijft er rustig onder want onze vooruitgang is enorm en we gaan steeds dominanter spelen. We krijgen tot nu toe te weinig voor wat we laten zien maar we hebben er alle vertrouwen in dat dit ook wel eens zal keren en dat we beloond zullen worden voor ons keiharde werken.
VK: Hoe groot is het is het niveauverschil met de Belgische competitie?FM: Het niveauverschil met België is heel groot. Er spelen voorlopig maar zes teams in de Eredivisie waardoor de kwaliteit van de ploegen erg hoog is. Elke wedstrijd moet je ervoor gaan want iedere ploeg kan van de andere winnen of verliezen. Ik heb hier al meer verloren dan in vijf seizoenen bij Wezemaal denk ik, maar dat hoort erbij. Ik heb er voorlopig geen moeite mee omdat ik er veel uit leer en voel dat het me sterker maakt.
In België weet je dat je 80% van de wedstrijden wint. Ook al heb je een mindere dag, dan nog ben je sterker en krijg je vijf kansen om te scoren. Het gaat veel te makkelijk waardoor de motivatie en de wil om bij te leren er niet is. Als je echter elke week uitgedaagd wordt om het beste uit jezelf naar boven te halen, zie je veel meer het nut van extra te gaan trainen, kracht- en stabiliteitsoefeningen te doen en mee te denken over bepaalde dingen.
VK: Merk je veel verschil op het gebied van trainingen?
FM: Het grootste verschil zit in de duur van de trainingen en de opbouw. Er wordt in blokken van 6 weken gewerkt waarin de intensiteit steeds groter wordt. Achter elke oefening zit een bedoeling. We spelen voorlopig nog vrij veel wedstrijdvormen op training omdat we met een nieuwe groep zitten en elkaar nog beter moeten leren kennen. Daarbij wordt ook de nadruk gelegd op paslijnen openmaken en veel beweging zonder bal. In het algemeen zijn de velden in Nederland veel beter onderhouden en kan je telkens onder de beste omstandigheden trainen.
VK: Hoever reikt je ambitie nog voor dit seizoen en wat hoop je in je carrière nog te bereiken?FM: Dit seizoen willen we met Willem II nog enkele goede resultaten neerzetten en hoop ik dat we op de derde plaats kunnen eindigen. Ik wil mezelf blijven ontwikkelen en verbeteren. Ik moet krachtiger worden in de duels en leren om de goede momenten te kiezen om een actie te maken. Beter drie beslissende acties op een hele wedstrijd dan telkens opnieuw dreigend willen zijn en dat het net niet lukt.
Ik voel me heel gelukkig bij Willem II. Ik ben vanaf de eerste wedstrijd aanvoerder en dat heeft me heel veel vertrouwen gegeven. Nu ik eindelijk de stap heb durven te zetten en duidelijk gekozen heb voor voetbal, wil ik er de komende jaren nog alles uithalen. Ik zie mezelf niet meer terug te keren naar België als ik deze combinatie van werken/voetballen en afstand kan volhouden.
VK: Hoe denk je dat het niveau in het Belgische vrouwenvoetbal kan opgekrikt worden? FM: We moeten echt een voorbeeld nemen aan de Nederlanders. Het begint misschien afgezaagd te klinken maar alles draait hier in België om geld. We zijn het gewend om betaald te krijgen vanaf het moment dat we in de eerste elftallen meespelen en daarna lijkt het ondenkbaar om nog te voetballen zonder vergoed te worden. In Nederland kennen ze deze situatie helemaal niet, daar worden enkel de reiskosten vergoed. De motivatie en de wil om te slagen zijn dan ook veel groter, meisjes kiezen echt voor het voetbal en moeten er heel veel opofferingen voor doen.
Er heerst in het algemeen ook veel meer een voetbalcultuur voor vrouwen: het onderwijs en werkgevers staan meer open in het zoeken naar regelingen om de combinatie studie/sport of werk/sport mogelijk te maken.
VK: Tot slot welke goede raad zou je meegeven aan de Belgische jonge, voetballende meisjes?
FM: Ik vind het jammer dat ik nu pas deze stap heb durven te zetten dus ik zou als raad aan alle voetballende meisjes geven om volop voor hun voetbaldroom te gaan. Er komen steeds meer mogelijkheden, het vrouwenvoetbal zit heel hard in de lift. Er zijn het afgelopen seizoen meerdere meisjes uit België vertrokken om hun kansen in Nederland of in Engeland te wagen. Deze bewuste keuze voor voetbal en veel trainen is hopelijk voor velen een bron van inspiratie.
Interview: Kevin Van Hooydonck
Schrijf je nu in voor de Voetbalkrant nieuwsbrief