Column Speeldag 16: Vaandeldragers

De spotlights stonden nochtans op de topper tussen Anderlecht en Club Brugge gericht dit weekend. Maar nee hoor, ook nu haalde de spankracht het van spektakel. Konden we die eerste helft niet beter overslaan? Nee, misschien best niet, anders hadden we geen getuige kunnen zijn van de onwaarschijnlijke wijze waarop scheidsrechter Gumienny toeliet dat levensgevaarlijke acties quasi onbestraft bleven. De aanslag van Ivan Leko op de knieën van Ahmed Hassan was het eerste sein voor de 'voetballers' om even hun vuisten te tonen. Gumienny trok maar geel, donkerrood had niet misstaan.

Even later was het de beurt aan Marcin Wasilewski, die het hoofd van Djokic even aanschouwde als goedkope boksbal, door even met zijn elleboog te testen of het materiaal wel goed was. Ook Jelle Van Damme moet even gedacht hebben dat hij in de speelgoedwinkel stond door meermaals met de ellebogen te werken. Ook Sterchele deed zijn duit in het zakje door veelvuldig lichtelijk irritant natrappen op de benen van de tegenstander.

Wat ons betreft had de wedstrijd met 9 tegen 9 mogen eindigen. Zijn we dan niet te streng of is het niet overdreven? Misschien, maar zulke zaken horen niet thuis op een voetbalveld, zeker niet bij een topper van dit soort kaliber. Kansen waren er nauwelijks. Niet verwonderlijk, gezien het lamentabele spelniveau van beide vaandeldragers der vaderlands voetbal, voor zover ze dat nog zullen zijn. Europees is het verhaal allang bekend, daar zijn we op 20 jaar tijd ontzettend veel teruggeslagen. Een vaststelling die binnenkort ook in de competitie zal tevoorschijn komen.

Want de reden waarom de topploegen een competitiehervorming willen met minder kleinere ploegen heeft niets met geld, spankracht of niveau te maken. De ware reden is dat de topploegen minder en minder greep krijgen op mindere tegenstanders. Want wat leverden de toppers tussen Anderlecht, Club Brugge en Standard ons grotendeels op? Alleen Standard - Club kon enigszins nog een beetje de verwachtingen inlossen.

 De kleinere ploegen zijn veel gemotiveerder om de 'groten' een pee te stoven, wat meer spektakel met zich meebrengt. Wat hebben we nu aan een wedstrijd als Anderlecht - Club Brugge om de 5-6 weken?
Neen, dan vinden wij een wedstrijd als KV Mechelen - Germinal Beerschot een pure verademing. Hebt u ook alweer die klasseflitsen van Losada-Colman gezien? Vorig seizoen waren ze nog vrij anoniem, tenzij voor de GB-supporter waarschijnlijk, maar dit seizoen kunnen we er niet naast kijken. Net als Barda bij Genk en Toama bij Standard, al is die laatste wat minder de voorbije wedstrijden en vragen wij ons nog steeds af waarom hij tegenwoordig op de bank zit.

We zouden alweer bijna Cercle vergeten, zelden een ploeg in bijna elke wedstrijd de forcing zo vroeg zien voeren en de tegenstander naar de keel grijpen. Heerlijk voetbal van deze ploegen, ideaal om de nieuwe vaandeldragers van ons voetbal te worden. Anderlecht en Club Brugge? Wie? Wat?