De staart kwispelt

Onverwachte uitslagen geven dikwijls een andere dimensie aan de rangschikking. De 14de speeldag ontsnapt  hieraan niet.

Egem mocht een zeer verzwakt Wezemaal ontvangen, maar ging desondanks met 0-6 de boot in. Deze uitslag bevestigt hier eerder de zwakte van Egem dan de kracht van Wezemaal. Met een 2/24 behoren ze nu tot  een zestal ploegen die vechten om uit de staart te blijven. Het moeras komt dichtbij, zeker als we weten dat Zuid-West, Merkem en Aalst hun huid duur zullen verkopen. Beerse, OHL en zelfs Kontich liggen eveneens als gieren op de loer. In de natuur wordt een zwak dier snel herkend. In het voetbal is dat niet anders.

Hoe meer tevreden de hond, hoe hoger de kwispelfrequentie. Hetzelfde fenomeen in de onderste regionen van de rangschikking waar de twee staartploegen gouden zaken deden.  OHL verslaat Beerse (2-5) en verlaat hiermee de voorlaatste plaats. De grootste verrassing komt vanuit Kontich: zij versloegen Vlimmeren (2-0) en behaalden hierdoor hun eerste overwinning van het seizoen. Hun achterstand op de nieuwe voorlaatste (Beerse) slinkt tot vijf punten als bijkomende beloning. De twee kwispelende ploegen, OHL en Kontich, ontmoeten mekaar volgende zaterdag. Voor de beide ploegen een zeer belangrijke wedstrijd. 

We mogen niet te snel een ploeg als daler  aanduiden. De negatieve doelpuntensaldi,  -19 voor Kontich en  -24 voor Beerse, tonen aan dat deze ploegen wel degelijk een zeker potentieel in huis hebben en niet zo maar een elftal zijn die zich laten afslachten door de tegenstrever.

Een bijkomende verrassing is de zware uithaal (0-6) van Sinaai op Woluwe. Hier hadden we meer bescheiden cijfers verwacht zonder te kunnen voorspellen wie als winnaar uit het duel zou gekomen zijn.

Samengevat: aan de top de gewone wekelijkse sleur en onderaan (bijna) een knus onderonsje, zeker als Kontich nog eens mag kwispelen.