Competitieleider Club Brugge won gisterenavond met het kleinste verschil op het veld van rode lantaarn Bergen. Een zoveelste pyrrusoverwinning voor de West-Vlamingen, die in grote mate te danken was aan een sterk optreden van doelman Stijn Stijnen.
Iedereen heeft zo zijn held. Voor de kleintjes is er Mega Mindy – die tegenwoordig wel sterke concurrentie krijgt van de iets rondere, loggere en vooral zelfgenoegzamere Mega Max – , de jeugd heeft haar popidolen, onze Franstalige zuiderburen schermen met Joëlle Milquet en de Club Bruggesupporters hebben hun eigen brandweerman: Stijntje Stijnen. Brandt het tegenwoordig in de Brugse hel, dan bellen ze toch gewoon Stijn op. De verbetenheid op zijn gezicht gezien, waarmee hij gisteren de Brugse spionkop ging groeten na het laatste fluitsignaal? That's the spirit, waar trainer Jacky Mathijssen zo op hamert. De Brugse goalie heeft niet voor niets Italiaans bloed door zijn aderen stromen. Zijn illustere voorvader, Niccolò Machiavelli, sprak rond de 15de, 16de eeuw de volgende wijze woorden uit: “Cum finis est licitus, etiam media sunt licita” – het doel heiligt de middelen. Voor deze Italiaanse politicus en filosoof zijn er geen regels die de oorlog beperken. Datzelfde geldt voor Stijnen. Zijn optredens zijn vaak zeer oordeelkundig, soms onorthodox, maar meestal superefficiënt.
Stijn Stijnen keept al een heel seizoen op hoog niveau bij Club Brugge. Als de Bruggelingen in mei de landskroon in de lucht mogen steken, dan zal dat voor een groot deel te danken zijn aan hun keeper. De Limburger kreeg al enkele keren de wind van voren in de pers, maar hij bewees dit seizoen al meermaals dat hij niet ten onrechte onze nationale nummer één is. Het hoeft geen schande te zijn dat Club zijn hoop in de handen van Stijnen legt, want nog niet zó lang geleden mocht een bende salonvoetballers haar keeper de champagne cadeau doen, die zijzelf bijna een heel jaar lang niet geserveerd hadden.
Club Brugge is, ondanks de uitschuiver tegen Cercle, in de winning mood. Twaalf van de zeventien gespeelde wedstrijden werden gewonnen, maar slechts twee keer gebeurde dat met meer dan één doelpunt verschil. Enkel op Brussels (1-3) en thuis tegen Dender (2-0) was de marge iets groter dan één doelpunt. Een ploeg die dat kan brengen, is in eerste instantie afhankelijk van een betrouwbare doelman. En dat is Stijnen dit seizoen meer dan ooit. In moeilijke omstandigheden hield hij blauw-zwart herhaaldelijk recht. De efficiëntie waarom de Bruggelingen dit jaar geroemd worden, is niet enkel de verdienste van de doelpuntenmakers, ook het sluitstuk toont zich een meer dan adequaat wapen.
Gisteren in de wedstrijd tegen Bergen kwam de sterkte van Club nog maar eens bovendrijven. In een wedstrijd, waarin de koploper het vooral op het einde moeilijk had, stond Stijnen pal. Met enkele doeltreffende parades zorgde hij er bijna in zijn eentje voor dat FCB de drie punten uit Henegouwen mee naar huis kon nemen. De spelers van Bergen waren af en toe de wanhoop nabij.
Stijnen kreeg maandag nog heel België over zich na de bekerderby tegen Cercle Brugge. Bij een 1-0 achterstand en een tiental minuten op de klok zette Club alles op alles om de gelijkmaker te netten. Met een rake counter door het hart van de blauw-zwarte verdediging kwam Cerclemiddenvelder Honour Gombani oog in oog met Stijnen te staan. Het Limburgse sluitstuk van de competitieleider dacht op dat moment maar aan één ding: de kansen van Club op een volgende bekerronde vrijwaren. Stijnen belette Gombani met een armbeweging de vrije doorgang naar zijn doel en werd daarvoor door scheidsrechter Jérome Efong Nzolo terecht met rood bedacht. Het onorthodoxe optreden van onze nationale nummer één werd door velen geminacht en veroordeeld. Een langdurige schorsing hangt hem dan ook boven het hoofd wegens onsportief gedrag. Het zou Club nog zuur kunnen opbreken in de strijd om het goud.
Is Stijns gedrag van maandag goed te praten? Uiteraard niet, het is niet echt een voorbeeld voor de jeugd, maar je kan er wel begrip voor opbrengen. In zijn absolute overwinningsdrang - toch een positieve eigenschap van een sportman - dacht de puntenpakker van Club enkel aan het ploegbelang op dat moment. Onbaatzuchtig als hij is, stond hij niet stil bij de gevolgen voor zichzelf. De tegenstanders van blauw-zwart in de rush naar de titel hopen waarschijnlijk op een zware sanctie, want ook zij beseffen wat voor impact de 26-jarige portier op de resultaten van FCB heeft. Misschien is dit artikel tendentieus, maar in een tijdperk waarin bij onze clubs de ene buitenlander na de andere aangerukt wordt, is het niet meer dan normaal dat onze nationale doelman ook eens het voordeel van de twijfel geniet. Onze eigen talenten krijgen al zo weinig kansen, laat ons genieten van de enkelingen die wel doorbreken.