Voetbalkanjers : Mats Rits

Voetbalkrant.com richt de komende weken haar spotlights op onze jeugd, want zij zijn immers de toekomst van voetballend België.  Onlangs zwermden onze reporters uit over het Vlaamse land en troffen er elf jonge voetbalkanjers aan.  Op 19 januari ontmoetten Kathy Van den Broeck en Rita De Meyer op het Kiel de 14-jarige Germinal Beerschot-middenvelder Mats Rits. 

Mats, kan je jezelf eens kort voorstellen ?
Ik ben dus Mats Rits, komende zomer word ik 15 jaar en ik speel nu mijn vierde seizoen bij Germinal Beerschot.  Daarvoor was ik aangesloten bij Lierse.  Ik heb één oudere zus, Elke (23), die lange tijd turnen heeft beoefend.  Mijn vader is ook een voetballer.  Hij speelt nog altijd, nu bij de veteranen van Aartselaar.

Vallen school en voetbal goed te combineren ?
Ik vind van wel.  Ik volg ASO wetenschappen aan UM-Hagelstein in Sint Katelijne Waver.  Elke dag fiets ik zo’n twintig minuten daarheen, en dat is ook al een training op zich.  Als ik thuis kom van school ga ik trainen en achteraf kijk ik nog wat TV.

Zou je niet liever op een topsportschool zitten ?
Neen hoor, ik vind dat helemaal niets voor mij.

Zijn er dingen naast het voetbal die jou kunnen boeien ?
Ja, ik ga graag skiën en speelde, tot dit jaar, ook tennis.  Ik zie ook graag films met Will Smith en luister graag muziek.  Soms is dat popmuziek, soms ook techno.  Allez, ik hoor eigenlijk een beetje vanalles graag.

Je speelde vroeger bij Lierse.  Is de overgang naar Germinal Beerschot vlot verlopen ?
Eigenlijk niet, van zodra duidelijk werd dat ik naar Germinal Beerschot ging kon ik bij Lierse nog weinig doen.  De grootste en sterkste speler van de tegenstander loste mijn steevast van geen millimeter.  Ik kreeg gewoon geen enkele kans meer.

Hoe valt het nu mee…
Heel goed. Ik heb mijn draai gevonden en Germinal Beerschot houdt heel goed rekening met school- en privé-verplichtingen.

Bereid je je speciaal voor op een wedstrijd ?
Neen, eigenlijk niets speciaals.  Ik volg ook geen speciaal dieet.  ’s Morgens eet ik gewoon mijn boterhammen.  Ik kom naar hier, doe mijn kleren aan en het veld op.

Beschrijf jezelf eens als voetballer en waar droom je uiteindelijk van ?
Ik ben een rechtsvoetige aanvallende middenvelder.  Mijn bijnaam hier is “de Patron”, omdat ik de kapitein ben van de ploeg.  Mijn zwakste punt is mijn kopspel.  Onlangs ben ik meegeweest met de nationale selectie naar Ierland, waar we een internationaal tornooi speelden.  Uiteraard droom ik ervan om een profvoetballer te worden.  Eerste klasse zou al perfect zijn, maar tegen “het buitenland” zou ik ook niet neen zeggen natuurlijk.

Heb je al veel lessen geleerd in het voetbal ?
Ja, eigenlijk wel, maar wel niet altijd goede lessen.  Je mag ook niet altijd té eerlijk willen zijn, want dan kom je er niet.

Geef eens je mening over de Rode Duivels…
Ze spelen niet goed en te onopvallend.  Het feit dat René Vandereycken zijn contract verlengde vind ik ook niet positief.  Hij speelt niet om te winnen.

Wat maakt iemand dan wel tot een goede trainer ?
Iemand die streng is, die de ploeg in de hand heeft en ook aanvallend durft spelen.  Hij mag ook wel niet té streng zijn, maar rechtvaardig streng.  Eric Gerets is zo’n goede trainer.

Volg je ook het buitenlandse voetbal ?  Favorieten ?
Ja hoor. Thuis op Prime kijk ik geregeld naar buitenlands voetbal.  Vooral Engelse, Spaanse, Italiaanse en Nederlandse ploegen genieten mijn voorkeur.  Die zijn allemaal beter dan de Belgische.  Op het Duitse voetbal heb ik het niet zo begrepen.
M’n favoriete speler is Kaká.  Hij is heel sterk, dribbelt veel en is gewoon de beste.

Wil je tot slot eens in je glazen bol kijken en ons vertellen wie je straks landskampioen ziet worden in België ?  Wie wordt laatste ?
Ik denk dat Standard kampioen wordt, al hoop ik stiekem op Cercle Brugge.  Gewoon omdat zij het beste en meest aanvallende voetbal brengen.  Brussels eindigt laatste, gewoon omdat ze niet goed genoeg zijn.

Volgende week : Thomas Debaene (Cercle Brugge)

Reeds verschenen :
Gert Desiron (Lierse)

Mateusz Kuzmicki (Club Brugge)