Column Antwerp - Union: Onvergetelijkheid van het verleden

The Great Old kan, mits winst, zijn wagonnetje nog sterker op het voorplan rangeren met het oog op het afdwingen van een duurbevochten ticket voor het traject van de ‘Eindronde Express’ en Union kan, mits winst, opnieuw vrijer ademen in de vermoeiende strijd tegen het niet aflatende degradatiespook.

Ondanks de positieve prestatiecurve van Antwerp en het hernieuwde geloof in eigen kunnen weet men nu al: in de wandelgangen van De Bosuil – en ver daarbuiten -  is men er niet gerust in. Union, afgedreven naar open zee en hulpeloos ronddobberend, staat ontegensprekelijk onder zijn waarde geklasseerd en heeft de voorbije 3 seizoenen 'kurkdroog' de vloer aangeveegd met de rood-witten. Drie keer moest Antwerp het onderspit delven tegen Union in eigen huis: een zwart beest dat men niet snel vergeet.
Het zwarte beest heeft met Siani en Buelinckx aartsgevaarlijke scherpschutters rondlopen en op papier is deze ploeg hoogstwaarschijnlijk de betere middenmoot waard in deze waanzinnige jaargang van een op hol geslagen tweede klasse competitie.

Dus is Antwerp a priori gewaarschuwd. De wedstrijdkalender die de rood-wit gekleurde hemel de komende weken kan doen swingen van euforie moet Antwerp in staat stellen enkel nog beter te doen en zonder angst maar met respect de handschoen op te nemen en enkele hardnekkige mededingers quasi definitief knock out te meppen. Het zal geen sinecure worden daar in de taaie subtop. Slechts een opdracht: er moet gewonnen worden!

Hierbij zal Union de eerste en waarschijnlijk moeilijkste klip worden om zonder kleerscheuren te omzeilen. Immers, met uitnodigende thuiswedstrijden tegen een onthoofd UR Namur en een doodbloedend – de ziel opengereten -  Verbroedering Geel mag niet gefaald worden. Wie dan en daar zou falen beseft ook: dit is een zoveelste laatste kans die als los zand door de vingers glijdt. Mea culpa.

Union heeft zich, door de jaren heen, neergelegd bij de gedachte aan een terugkeer langs de grote poort terwijl Antwerp, ondanks meerdere mislukkingen, niet opgeeft en blijft aanklampen. Het is een even mooie als naïeve gedachte. Het siert deze ploeg en de wisselvallig kloppende harten die zich als één geheel achter deze uitblijvende heropstanding scharen: geduld en onvoorwaardelijke liefde is een mooie deugd maar voor wie te lang wacht komt alles onherroepelijk te laat.