Interview 'Spelen op Anderlecht was een droom'

Bekende namen als Pfaff, Preud’homme, De Wilde en Verlinden doen ongetwijfeld een belletje rinkelen bij voetbalkenners. Stuk voor stuk doelmannen die het ver schopten op het hoogste niveau in hun spelerscarrière. Niet alleen op het allerhoogste niveau loopt er heel wat talent rond op de grasmat, ook in de lagere afdelingen van onze nationale reeksen vindt men talentvolle voetballers. Zo vonden we bij derdeklasser Dessel Sport de 22-jarige Rob Van Hoof, Voetbalkrant legde zijn oor eens te luisteren bij deze talentvolle doelman.

-Rob, je staat op jonge leeftijd iedere week tussen de palen bij je club in derde nationale Dessel Sport. Kan je ons even vertellen hoe het allemaal begon voor je? 

Ik begon bij de jeugd van Rosselaar Sport en na enkele jaren is deze ploeg gefusioneerd met Hulsen Sport, heden gekend als RH Sportief. Ik heb altijd in de goal gestaan tot we bij de scholieren een jaar twee keepers hadden, toen heb ik in de spits post gevat. Omdat we het ene jaar derde werden en het andere jaar tweede en ik daarenboven topschutter werd met 45 en 43 goals  heb ik getwijfeld om verder te gaan als keeper. Maar omdat ik toen de kans kreeg om op mijn 16de  reservekeeper te worden van de eerste ploeg ben ik toen terug gaan keepen. Na een half jaar op de bank te zitten werd ik toen in de ploeg gedropt en deed het goed. We werden dat jaar 3de  en kreeg toen reeds een aanbieding van Dessel. Ik besloot toen om nog een jaar te blijven omdat ik toen nog geen rijbewijs had, waardoor het moeilijk was om 4 keer per week de verplaatsing te maken naar Dessel voor de trainingen. Op mijn 18de  heb ik dan terug een aanbieding gehad van Dessel en hier ben ik dan uiteindelijk op  ingegaan. Het eerste jaar ben ik tweede doelman geweest en het jaar erop toen Heilman gekwetst uitviel in een bekerduel ben ik tussen de palen gekomen. Ik heb het vertrouwen gekregen en vanaf toen ben ik blijven staan. Ik zou dan ook graag de mensen bedanken van RH Sportief die me tot hier al hebben geloodst. Vooral mijn trainer bij de jeugd en de voorzitter van de jeugd.

-Heb je altijd keeper willen worden ?

Vroeger bij de jeugd was ik eerst speler maar aangezien onze keeper gekwetst uitviel ben ik toen maar in de goal gaan staan en blijkbaar was dat niet zo’n slechte keuze.

- Hoe bereid jij je voor op een wedstrijd? Zijn er bepaalde dingen die je steevast doet of heb je een soort van bijgeloof?

Ik kijk de avond voor de wedstrijd gewoon een beetje tv met mijn vriendin en de dag zelf kijk ik meestal ‘s namiddags naar het buitenlands voetbal op prime. Niks speciaals dus. Er zijn geen bepaalde dingen waarin ik geloof. Misschien net voor de wedstrijd begint tik ik de twee doelpalen nog eens aan maar dat is alles.

-Moet  je als doelman een beetje gek  zijn of aanzie je dit als een fabeltje?

Zeker en vast. Je moet je verstand op nul kunnen zetten, je voor elke bal durven gooien etc... Ook als een doelman een foutje maakt betekent dit meestal een doelpunt. In tegenstelling tot een spits of middenvelder. Als deze bij wijze van spreke 10 kansen mist en wel een goal maakt is zijn wedstrijd geslaagd. Maak je 10 schitterende saves en mis je een bal ben je de pineut. Het is denk ik de moeilijkste positie op het veld.

- Er wordt gezegd dat je een goed doelman bent en dat je makkelijk in tweede klasse en volgens sommigen zelfs in eerste nationale  je mannetje zou kunnen  staan. Wat zijn jouw ambities eigenlijk ?

Natuurlijk zou ik ooit liefst in eerste klasse tussen de palen willen staan. Wie droomt er niet van om de plaats van Zitka of Espinoza te mogen innemen. Maar als je het realistisch bekijkt heb ik hiervoor nog een berg werk te verzetten. Ik zou graag volgend seizoen met Dessel meedoen voor promotie om de club opnieuw in tweede te brengen en dan misschien een transfer versieren naar de top van tweede of een eersteklasser. Dit jaar was voor ons niet zo een makkelijk jaar omdat we pas degradeerden en derdeklasse voetbal toch heel wat anders is dan tweede klasse.

-  Van welke club droom je om er ooit eens tussen de palen te mogen staan?

Bij Anderlecht. Het is en blijft natuurlijk DE grootste club van het land, die elk jaar Europees voetbal speelt en elk jaar dicht bij de titel is. Ik ben er al van kleins af aan supporter van en heb bijna alle truitjes. Ook had ik er drie jaar een abonnement. Het was dan ook een droom om er vorig jaar in de beker tegen  te mogen en te kunnen spelen. Een ervaring die me voor eeuwig zal bijblijven.

Bedankt Rob voor je tijd! Wij wensen je het allerbeste toe met je carrière en misschien zien we je ooit nog wel eens in het Anderlechtshirt tussen de palen staan.