Het Ernst-Happelstadion stond vanavond borg voor de tweede kwartfinale van het EK 2008. Net als Portugal gisteren, zou ook na vanavond een nationale grootmacht het toernooi moeten verlaten. De Kroaten, die in hun groep eerste eindigden voor Duitsland, kregen de Turken te bekampen. Turkije moest in groep A alleen overmacht van de inmiddels uitgeschakelde Portugezen dulden. Het beloofde een broeierige avond te worden daar in Wenen.

Een korte vinnige studieronde resulteerde in enkele kleine kansjes voor de Turken. Tuncay en Hamit Altintop kregen het leer niet gekadreerd. Turkije eiste aanvankelijk het meeste balbezit op maar sloeg er niet in de Kroaten te onderwerpen aan hun Zuiderse temperament. Dankzij de technische sublimiteit van Modric knokte Kroatië zich stilaan in de wedstrijd. Na een knappe versnelling en voorzet van de jonge ster uit Zadar kopte Olic van dichtbij tegen de deklat. De herneming, eveneens van op zeer korte afstand, zeilde over het doel.

De neutrale toeschouwer bleef, na een korte wurggreep van de Kroaten, even op zijn honger zitten. Tactisch en fysiek beleefde het spel hoogdagen al sloegen beide elftallen er niet in hun wil op te dringen. Verdedigend leek Kroatië niet te ontwrichten. Mehmet Topal probeerde het dan maar met een loeier vanop zowat 30 meter. De Turken zagen de gelijkmaker net naast de kooi van Pletikosa scheren.

Dezelfde tweeëntwintig acteurs betraden na de pauze andermaal de grasmat. Kroatië voerde de scepter en creëerde enkele uitgelezen mogelijkheden. Turkije kwam enkele malen geheid uit de Kroatische infiltraties. Opnieuw Olic en nadien Rakitic troffen een attente Rüstü Reçber op hun weg. Langs weerskanten wist men geen raad hoe de tegenstander te destabiliseren. Kovac en konsoorten domineerden maar leken de dubbele muur die de Turken hadden opgetrokken niet te kunnen verstoren.

De angst om na vanavond, mogelijkerwijze, niet meer aanwezig te zijn op het Europese Kampioenschap begon in geringe mate zichtbaar te worden. Het spelbeeld presenteerde meer verdedigende bezieling dan aanvallende opportuniteit. Dario Srna zag een vrije trap uitstekend uit de bovenhoek gesaved door Rüstü. Een nietig eindoffensief van de Turken bracht de Kroaten niet meer in gevaar. Tijdens de blessuretijd hield opnieuw Rüstü Reçber zijn landgenoten in het toernooi. Na het tweede bedrijf bleef het gelijkspel het scorebord bezetten waardoor de partij richting verlengingen ging.

De tactische trainerskwaliteiten van Slaven Bilic en Fatih Terim hielden beide elftallen in evenwicht. Gedurende de eerste helft van de verlengingen konden de Turken eindelijk overheersen, het drukte de Kroaten op eigen helft. De ingevallen Sentürk en even later Tuncay Sanli misten op een haar na het doelkader. De vermoeidheid bleek de Kroatische organisatie parten te spelen.

Ook na de korte pauze, die Rosetti inlaste omwille van de nog steeds hoge temperatuur, bleven de Turken dominanter. Het was tot in de slotminuut wachten tot wanneer er plots wat noemenswaardig te noteren viel. Na een voorzet van uitblinker Modric kon de ingevallen Klasnic vrij inkoppen, 1-0. De Turken uitgeschakeld, zo leek het. Een knappe assist van die andere uitblinker, Rüstü Reçber, bracht Semih Sentürk in schietpositie. De aanvaller twijfelde geen seconde en trapte in extremis de gelijkmaker tegen de netten.

Strafschoppen moesten de uiteindelijke halve finalist bepalen. Modric trapte de eerste strafschop naast, een mentale dreun die de Kroaten niet meer te boven zouden komen. De Turken zetten al hun strafschoppen feilloos om. Bij de Kroaten trof alleen Srna raak waardoor Turkije zich al dan niet verdiend plaats voor de halve finales. In die halve finales  treft het de Duitsers.